Бид намар учирсан. Чамайг анх харсан мөчөө өнөөдөр, яг л саяхан мэт тодхон санаж байна. Би танайд ажиллах болсноор бид байнга тааралдах болсон. Өөртөө дэндүү ахадсан бодолтой би чамдаа өдөр ирэх тусам татагдан байлаа. Чи яг л соронзон мэт. Чи минь намайг л хүлээж байсныг би тэр үед мэдээгүй. Харин сэтгэл зүрх минь хэдийнэ чинийх болсон ч зүрхэлж хэлж чадалгүй зөндөө удсан. Чамайг гэсэн сэтгэлээ барьж ядахдаа бусдын өмнө би жүжиглээд л өнгөрдөг байлаа. Миний хайр орж ирээд гарлаа. Надтай сууна гээд л гараад явахад чинь араас чинь инээмсэглэн байж ярьдаг байсан ч дотроо уйлах нь холгүй чичигнэнэ . Хэзээ ч минийх болохгүй бол яана аа гэж бодохоор гүйж очоод хэлчихмээр санагддаг байсан ч чадаагүй. Чи бяцхан биед минь ахадсан, дэндүү сайхан мөрөөдөл байлаа.

Гэтэл тэр нэгэн өдөр чамайг над дээр зүрхлэн орж ирээд чин сэтгэлийн үгээ хэлнэ чинээ зүүдлээ ч үгүй явсан. Айх гайхах зэрэгцэн асуусан зүйлд чинь самгардаад л. Над дээр хөтлөн орж ирсэн хайр бидний дунд гэрлийн хурдаар л нахиалсан. Хамтдаа ажлаа таран бусдын нүднээс нууцхан болзоно. Гараас чинь хөтлөнхөн, хөлөө эцтэл алхаад л, бид зугаалдаг болсон. Надаас насаар арав ах чамдаа би хайртай. Насыг минь гололгүй надад дурласан хонгорхон амрагаа би өхөөрдөн “Амур” гэж дуудна. Чи миний  зүрх сэтгэлд гийн орж ирсэн хайрын бурхан “Амур”. Нээрээ би сайхан гэх шиг нэр чинь хүртэл Амарсайхан. Яг л миний шунан дурлан шимтсэн тэр л хайр минь.

Бид бусдаас нууцлан харамласан хайраа дэлгэхээр шийдсэн. Найз нөхөд, гэрийхэн маань тийм ч амар хүлээн зөвшөөрөөгүй ээ, бидний хайрыг. Нас чинь гуч гарсан ч хорьтой намайг хүлээж авахад хадмуудад маань ч амаргүй л байсан биз дээ. Гэсэн хэдий ч бид өвөл сүй тавьсан. Намрын дунд сарыг тэсэн ядан хүлээн гэрлэсэн. Гэрлэх ёслолын ордонд хэвлийдээ аз жаргалаа тээн бид хуримласан. Анх удаа босгыг нь давсан тэр л сайхан ордонд ах дүүс, амраг садандаа амлан бид батлуулсан. Тэр жилийн өвлийн жаврыг  үргээн  үүрээр чамайг минь аав, намайг ээж болгон хүү минь мэндэлсэн. Бид болздог байхдаа амьдралаа төлөвлөчихсөн байлаа. Хүүтэй болохоороо бар шиг зоригтой, болд шиг хатуу байгаарай гээд Барсолд гэж нэр өгнө дөө хэмээн чи минь ярьсансан. Хүүгээ төрсний дараа харин чи нэр бодно гээд гэртээ харьсан ч удалгүй утсаар ярин догдлол дүүрэн “Барсболд маань бар цагт төржээ” гэсээр баяр хөөрт умбаад л. Дэндүү аз жаргалтай хором мөчүүд байжээ хонгор минь. Амьдралаа дээшлүүлэх гэж бид бусдын л адил тэмцэн итгэл, сэтгэлээ тээн би ой гарантай хүүгээ тэврээд үлдсэн. Чи дэнж хотойлгон эхэлсэн наадмын өглөө намайгаа, хүүгээ гэсээр алсыг зорин ниссэн. Амаргүй хоног өдрүүд ар араасаа хөврөн би цагийн зүү хүлээлтэд хүлэгдэн хоцорч билээ. Итгэл хайр минь энэ олон жилүүдэд алдраагүй. Бид бие биедээ тэмүүлэн эргэн учирсан. Хүүгээ дөрөв хүрдэг жил чи минь ирлээ. Дэндүү аз жаргалтай хүүгийн минь төрсөн өдөр, шинэ жилтэй золгон бид аз жаргалд умбан нисэх мэт нэг сарын хугацаа хийсэн одсон. Чи ахиад л нисэв. Би бүртийх ч үүлгүй өвлийн тэнгэрт алслан нисэх чамайг харсаар хүүгээ тэврээд хоцорсон. Ахиад л хүлээлт дүүрэн сар өдрүүд үргэлжилсээр. Гэвч бидний итгэл алдраагүй.

“Баяр хөөрт он жилүүдийн гинжин дээгүүр
Би чинийхээ гарыг атганхан гүйж явна
Хором бүхэн нь үнэтэй энэ л хоног өдрүүдийг
Холоос хоёр биенээ гэсээр туулж л явна
Хонгор минь би чамдаа очиж явна” хэмээн чамдаа л зориулж шүлэг тэрлэнэ.
Намрын сүүл сарын нартай өдөр би чамдаа нулимстай нүдээр хүүгээ үнсэн ээждээ  үлдээгээд нисэн очсон. Хатаж амжаагүй нулимс минь ундран бид гурван жилийн дараа уулзсан. Үгээр ч хэлмээргүй сайхан байсан ч үлдэж хоцорсон үрээ бодон би чамаасаа нууж уйлсан нулимсаа дийлээгүй. Бид шийдвэр гаргасан, чи минь үлдэж би өхөөрдөн биднээс гуйсан үр дээрээ эргэн ирсэн. Харин хамтдаа байсан энэ нэг жил чамтайгаа өнгөрүүлсэн сүүлчийн хором байсныг би мэдээгүй. Би хүүдээ ирээд дөрвөн сарын хугацаа өнгөрч. Хүү маань шатрын аварга болж, чамдаа хэлэх гэж яаран залгасан ч чи утсаа аваагүй.  Чи утсаа ч авахгүй намайг зовоон нойргүй хонуулсан тав хоногийн дараа чамаас хэл ирсэн. Өвлийн жин хүйтэнд намайг аянга ниргэх шиг л болсон. Чамайг минь ахиж ирэхгүй алслан одсон гэхэд итгэж чадаагүй. Гэвч үнэн байсан. Чи явж, би үлдсэн. Хүлээлт ч үгүй, хүсэл мөрөөдөл минь нуран амьдрал минь хоосрох мэт би асгартлаа уйлсан. Чи минь алс хол найман жил амьдраад тэнгэрт хальсан.

Би тэр өдөр онгоцны буудал дээр чинийхээ чандрыг энгэртээ тэврэн мэгшсэн сэн. Итгэмээргүй амьдрал. Хуриманд минь танай авга “Амьдрал бол хатуу боорцог шүү” хэмээн хэлж байсан нь чихэнд минь сонстоно. Чи минь наддаа дэндүү богинохон гэрэлтэх наран байж дээ. Чамайг гэсэн хайраа би хэнд ч өгөхгүй. Чи миний хайрын бурхан “Амур” минь юм шүү. Өдөр ирэх тусам нүдэн дээр минь өсөх бидний хайраас дэлбээлсэн хөөрхөн үрээсээ би чиний гэсэн бүхнийг хардаг, мэдэрдэг. Бидний хайр хагацаагүй ээ. Хүү минь чиний үргэлжлэл. Алсаас биднийгээ л гэсээр байгаа амраг минь дээ. Би хүүгийнхээ  багана нь байх болно оо. Хойд нас гэж байдаг бол би чамдаа дахиад л дурлана. Яг бидний учирсан намрын тэр л өдөр учрана. Хүлээгээрэй намайгаа. Хонгорхон чи минь одоо ч гэсэн зүрхэнд минь бадамлах зул хайр минь юм шүү. Чамдаа би хайртай “Амур” минь.