Бичлэгийн тоо 5,522
Зүрх нэгэнт дурлахаараа зүггүй хүүхэд шиг болдог юм байна
Зүгээр ч сууж чадахгүй үгүйлэн санаад хэцүү юм
Зүүд нойрондоо хүртэл эгэлгүй дүрийг нь тольдоод
Зүйрлэшгүй хачин мэдрэмж хамаг биеийг эзэмдсэн байна
Юуны учир вэ хонгор минь
Огт санаандгүй учралаар харц тулан зогтусчихаад
Оломгүй ханиа оллоо гэж хайраа надад илчилчихээд
Одтой тэнгэр ивээлээ гэж сэтгэл дэврэн догдлоод
Одоо л нэг жаргах нь ээ гэтэл нэвсийсэн гунигт дарагдсан байна
Яагаад энэ вэ хонгор минь
Бүүдийх үүрээр сэрээд санан мэлмэрдэг болсон байна
Бүртийх оддоос ч сурагламаар цээж хөндүүрлэх нь бэрх юм
Бүсгүйн ичимхий зангаар сэтгэлээ нууж мэгдлээ ч
Бүлээн зүрхийг минь зовоолоо гэж гомдоллож ер чадахгүй юм
Юуны учир вэ хонгор минь
Дурлалд нэгэнт баригдсан бол дэггүй болдог юм шиг байна
Дуугий нь хүртэл сонсох гэж тэмүүлээд ер амаргүй юм
Дэлгэр хорвоод уг нь нэг эхээс төрөөгүй байтал
Дэндүү арвин сэтгэлээр өөрийн эрхгүй санагалзах юм
Яагаад энэ вэ хонгор минь
Огт санаандгүй зам дээр гэнэтийн учралаар тааралдчихаад
Огт санаандгүй сэтгэлийг минь өөртөө нэгэнт татчихаад
Огт мэдэхгүй газар жил сараар өртөөлж одчихоод
Орь залуухан зүрхийг минь базлан базлан зовоох чинь
Юуны учир вэ хонгор минь
Эх орон гэдэг төрж өссөн нутаг ус
Эх орон гэдэг төрүүлж өсгөсөн эцэг эх
Эх орон гэдэг мөр зэрэгцсэн анд нөхөд
Эх орон гэдэг мөнгөөр үнэлшгүй хувь заяа