Тэр бид 2 танилцаад арав гаруй жил өнгөрчихөж. Цаг хугацаа гэж яасан ч хурдан юм бэ дээ. Анх би түүнийг харж байхдаа тийм ч дуртай байгаагүй. Дунд сургуульд байхдаа хальт барааг нь хараад л өнгөрч байсан. Харин дээд сургуульд ороход бид хоёрыг хүчээр л танилцуулж байсан даа. Тэр гадаадаас ирээд удаагүй байсийн. Гэсэн ч өнгөрсөн хугацаанд би түүнд үнэхээр дасчихаж. Уг нь намайг уйдаадаггүй л дээ. Түүнтэй хамт байхаар цаг хугацааг ч мэдэрдэггүй, ямар сайндаа л арав гаруй жил зууралдчихсан байна ш дээ. Гэхдээ сая тэр миний дургүйг хүргээд. Би бүр янз бүрээр оролдож үзлээ. Ердөө тоодоггүй. Яачихсийн гэмээр, арай ч дээ. Ганцхан чамаар л хань хийж, гадагшаа ч гарахгүй, зугаалъя гэсэн өчнөөн сайхан залуугийн саналаас хүртэл татгалзаад л нээх хэлбэргүй дөрвөлжин биеийг нь голохгүй өөрийг нь гээд л байж байхад чи намайг ингэж гомдоож болж байгаа юм уу. Би чамайг ерөөсөө ойлгохгүй байна, битгий надаас өчнөөн юм шаардаад бай л даа. Энэнээс илүү би чамд яаж хандахийн, ядаж байхад чамайг эргүүлэхдээ би авьяасгүй гэдэг нь. Чаддаг мэддэг бүхнээ шавхаад ч тусыг эс олох үе гардгий ш дээ, зөрүүдлээд унахаар чинь бүр аргаа барчихийн. Яамаар ч юм дээ, чамайг. Өөрөө аргалж оролдож дийлэхгүй бол өөр үйлчилгээ л дуудахаас, компьютер минь...