Зүүдний холд явахад зүрх аргамжсан хань минь
Зүүрмэглэхийн төдий орчлонд нас аргамжсан хань минь

Сарны ходд явахад санаа аргамжсан хань минь
Сансрын энэхэн чөлөөнд тавилан аргамжсан хань минь

Оройтож харихад саначихсан суудаг хайр минь
Омтгой үгсийн дундаас итгэлээ авардаг хань минь
Олных биш ганцынх болохоор оломгүй хайрын шүтээн хань минь
Орчлонгийн зовлонгийн далайгтуулах онгоц завины эзэн хань минь

Зөрүүд занг чинь усны ургамал шиг дагах
Зөөлөн зөөлөн над шиг нь орчлонгоос чамд олдох болов уу
Зөнгөөрөө ингэж бодоод хүүхэд шиг өмөөрч суухад
Зүрхний энэ цохилтыг минь сонсож ажирдаг болов уу

Өөрт нь хайртайн төлөө намайгаа зэмлэдэг эрхтэй
Өндгөе хамгаалсан бүргэд шиг намайгаа харамладаг сэтгэлтэй
Өмөөрөхийн хэрээр үг нь хатуурдаг хань минь
Өрөвч сэтгэлээр асран сувилдагхань минь

Хангайн нуруу шиг налайж суугаа эр хүн
Харц хөмсөгөөр хүүхдээ захирсан эцэг хүн
Ханийн журамд бардам хатуу эр хүн
Хайр нь дотроо хал нь гаднаа эцэг хүн

Хоёр биенээ харамлан суух нь
Хорвоогийн нэгэн гэнэхэн жаргал
Өврийн сэвгүй янагшин дасах нь
Өнгөт орчлонгийн тэгшхэн жаргал

Үр ачийг аргадаж үйлийн тавиланг томох хань минь
Үхэл мөнх бусыг аргадаж ханийн тэнгэрийг тахих хайр минь
Хотол олныг аргадаж нэгэн насыг нөмөрлөх хань минь
Хоёрхон биенээ аргадаж хорвоо ертөнцийг туулах хань минь

Бардам залуу насны найм есөн жил
Бадарсан дурлалын галд шатаж дуусчээ хайрт минь
Хорь гучин жилийгтүлшийг
Хоёр зүрхэндээ базаая даа хань минь