Тэр гадна өнгө үзэмж, доторх тохижилт тав тухын хувьд бол үнэхээр хэлэх үггүй, сайхан “амьтан” юм, хир тоос, шээс шивэр ханхалсан автобусанд чихэлдэн явдаг бидэндээ “тэнгэрийн унаа” л гэсэн үг.
Энэхүү сайхан унаа маань 100 км цагийн хурдтай довтолгон, Таваншар - Барс2 - Вокзал - Дундгол - Нарантуул - Улаанхуаран гэсэн буудлуудад зогсож, Толгойт - Амгалан өртөөний хооронд 47 минут л давхих аж. Цаг хугацааны хувьд ч үнэхээр боломжийн.
Түүнд зориулсан бүтээн байгуулалтын ажлууд ч нэлээн өрнөж байгаа бололтой. Тус бүр нь 300 сая төгрөгийн өртөг бүхий дөрвөн нам зогсоолт тавцан шинээр байгуулж, Толгойт өртөөний автозам зогсоолыг өргөтгөх, шугам хоолой шинээр барих, өргөтгөх, дуу чимээ тусгаарлагч хамгаалалтын хашаа барих гээд ихээхэн ажил өрнөж байна.
Харин тус унаагаар зорчих тасалбарын үнэ 2000 төгрөг гэхээр л жаахан асуудал үүсэх мэт санагдана. Жишээ нь, 21-р хороололд амьдардаг миний хувьд Таваншараас сууж таарах бололтой. Тэр хүртэл автобус, микро аль нэг унаагаар очно, тэр нь мэдээж дор хаяж 500 төгрөг. Хотын төв рүү ажилдаа очихын тулд Дундгол дээр бууж таарна. Тэгээд бас нэг унаанд сууна, 500 төгрөг. Ингээд нийтдээ 3000 төгрөгөөр нэг талдаа явж магадгүй нь.
Ингээд бодохоор л, хэр олон хүн зорчих бол оо гэсэн болгоомжлол төрж мэдэхээр. За тэр 3000 төгрөг хамаа алга, хурдхан сүнгэнээд ажилдаа очдог хэрэг гээд зориод очтол, 300-400 хүн тээвэрлэх ёстой унаанд нь 30-40 хүн л сууж байвал тэр дороо хөдлөөд давхих уу, эсвэл микронууд шиг “орилоод” зогсоод байх уу гэсэн бас нэг эргэлзээ төрж болзошгүй./Төмөрзам нарийн хуваарьтай тул бодвол цөөхөн удаа л явж таарах байлгүй /
Энэ мэтчилэнгийн зүйлсийн талаар хүмүүст нэг мөр ойлголт өгөх хэрэгтэй мэт. Тэгээд ч, автобусаар 500 төгрөг төлөөд ажилдаа очдог хүмүүс тэр бүр 3000-аар “тансаглаад” яваад байх нь юу л бол, ялангуяа одооны энэ мөнгөний хомсдолтой үед. Эхэн үедээ ч, “сонин дээрээ соохолзоно” гэгчээр хүн бүр бараг сууж үзэхийг хүсэх байх. Харин дараа нь яах бол?
Уг нь ч, иймэрхүү зүйлд санаа зовох нь мань мэтийн хувьд “Төрийн төлөө оготно боож үхэв” гэгч л болох байх даа. Гэвч улс маань асар их өр зээл тавиад, эдийн засгаа сайжруулахаар зүтгээд байгаа гэж бодохоор дуугүй хараад сууж бас тэвчихгүй нь, яг л “ипотекийн зээлтэй айлын” сэтгэхүйтэй болчихож. Яавал алдагдал багатай, ашигтай ажиллаж болох бол гэж байнгын бодоостой, энэ Railbus нь нийслэл дотроо ашиггүй байгаад байвал нэгэнт л төмөр замаар явдаг юм чинь өөр тийшээ явуулж болох болов уу, үгүй болов уу?, тасалбарын үнэ 2000-ыг жаахан багасгачихвал арай олон хүмүүс суучих болов уу ч гэх шиг түмэн бодол толгойд эргэлдсээр...