Урьдын нэгэн үдэш. Түүнтэй мөд уулзаагүй болохоор бид зөвхөн бие биенийхээ барааг харж ганц хоёр үг солилцохоор уулзсан юм. Өдөр нь бүртийх ч үүлгүй хурц нартай байсан атлаа үд хэвийх алдад үүл гарч эхэллээ.

       Тэгснээ гэнэт бороо асгарав. Бид нэгэн модны дор орж зогслоо. Далбагар том навчис нь борооны дусал нэвтрэх замд нь саад болж байсан тул ийн зогсоход бараг норохгүй байж болох байлаа. Инээж хөхөрөлдсөөр, бид бие биедээ шүргэлцэх шахам маш ойрхон зогслоо.

         Жижигхэн үүлнээс хувингаар цутгаж байгаа мэт орсон бороо эхэлсэн шигээ гэнэт зогслоо. Удахгүй харуй бүрий болох тул цэцэрлэгт хүрээлэнгийн хүнгүй энэ газраас яаравчлан гарах хэрэгтэй байлаа. Бороо бүр мөсөн зогссон эсэхийг мэдэхээр модон доороос гарахад дээрээс минь борооны хэдэн том дусал бууж ирлээ. Би ч цочихдоо буцаж модны ёроол руу ухасхийхдээ санаандгүй түүнийг нуруугаараа мөргөчихөв.

           Намайг унагачихгүйг хичээсэн тэр өөрийн эрхгүй бүсэлхийнээс минь бариад авлаа. Ийн түүнийг биед минь хүрэхэд би байдгаараа бмеэ чангалаад хөшиж орхив. Түүнийг дэргэдээ байгааг мэдрэх нь надад ер бусын таатай байсан бөгөөд энэ ховор агшныг үргээчихгүйн тулд амьсгал авахаас ч айж байлаа.

        Түүнд миний нэгэн адил бие биендээ хүрэн зогсох нь таалагдаж буй бололтой надаас холдох ганц ч оролдлого хийсэнгүй харин ч намайг өөрлүүгээ татаж илүү ихээр наалдах шиг санагдав. Түүний уруул эхлээд санаандгүй мэт хүзүүнд минь дөнгөж хүрснээ дараа ньь илүү шийдэмгий байдлаар ирвэгнүүлж эхлэв. Тэрбээр надад дэндүү энхрий зөөлөн, эрвээхэйн далавч шиг хөнгөхөн хүрч байлаа. Улмаар чихэнд минь хүрээд зөөлхөн энхрийхэнээр хазлаж эхлэв.

            Тэр үеэр гар нь ч зүгээр байсангүй хуруунууд нь бэлхүүсдаган дээш авирч замдаа цамцны товчтой тоглон шууд тайлчихалгүй хурууныхаа өндгөөр хүрч ядан байлаа. Төдөлгүй нимгэн цамцны цаана нуугдсан ангир цээжин дээр ирээд хөхийг минь базлаж эхлэв. Би түүнийг биеэсээ холдуулахийг оролдсон боловч тэр намайг тавьсангүй өөрлүүгээ улам чанга татав. Энэ үед би өгзөгөөрөө түүнд хүрч жийнсэн өмдний цаанаас томбойх хатуу зүйл надад мэдрэгдлээ.

           Тэгээд л гүйцээ. Сэрэл тачаал бүлээн давалгаагаар намайг нөмөрч түүнийг эсэргүүцэх чадал надад үлдсэнгүй. Тэрбээр намайг өөрлүүгээ харуулан эргүүлэхэд бидний харц мөргөлдөж би түүний өмнө тэр чигтээ хайлаад ирэх шиг болов...Би түүний хүзүүгээр нь чангахан тэврээд нүдээ анилаа. Халуухан үнсэлтэд умбасан бид хэлээрээ наадан эрхэлж эхэллээ.

          Би хором хоромоор түүний хуял тачаал улам ихээр хөдлөхийг мэдэрч байлаа. Тэрээр өгзөгийг минь алгаараа илэн үе үехэн базлан намайг өөртөө улам наан тэврэх нь миний дур сэрлийг улам их хөдөлгөнө. Тэр өдөр би торон дотоож шилэн оймсоор гоёсон байж билээ.Гуя хас тонтгор өгзөгийг минь илж байхдаа дотоожны цаагуур орохыг хүсч байсан ч түүнд шилэн оймс саад болж байгаа би ойлгов. Тиймээс дээрээс нь эхлэхээр шийдэв бололтой.

          Гар нь цамц руу эргэж очоод товчнуудыг дээрээс нь доош дэс дараагаар нь тайлж эхэллээ. Торон хөхөвч бараг юуг ч нуухгүй гэрэлтэж байсан тул хөхний товч цаанаас сайтар мэдэгдэхээр байв. Улмаар түүнийг хуруугаараа илэхэд хамаг биеэр жирс гээд л явчихав. Төдөлгүй гар нь нурууны ардуур гулсан орж хөхөвчний түгжээ тайлагдахад нүдний нь өмнө гайхамшигтай дүр зураг үзэгдэж тэрбээр нэг хэсэгтээ л алмайран зогслоо. Тэгснээ сэхээ аван улам доошилсоор сэрийж боссон ягаахан товчнуудыг минь гараараа барьж аваад зөөлхөн илж эхэллээ.

           Хөхийг минь үнсэж хөхөж байхдаа урт шилэн оймсыг хөлийн дагуу удаанаар бас нямбайлан эргүүлэн доош тайлж эхлэв. Төдөлгүй шилэн оймс, мөн шаахайг минь ч тайллаа. Тэгснээ банзалыг минь сөхөж саад болгохгүйн тулд бүснээс хавчуулаад буцаад л хөлийг минь энхрийлж гарлаа. Тэрээр намайг оролдон таалсаар бага багаар дээш ахиж байлаа. Ингээд гар нь дотоожинд хүрэв. Дотоож аль хэдийнээ чийгтсэнийг тэр мэдрээд над руу зальжин аргагүй харав. Хуруугаараа торон даавууг гаднаас нь илээд доор нь юу байгаа бол гэсэн мэт тэмтчинэ. Дотроо би түүнийг хурдхан дотоожин доогуур гараа хийгээсэй гэж хүсэж байсан ч тэр огт яарахгүй, харин ч үйл явдлыг удаашируулж байх шиг.

            Тэгсэнээ дотоожны нимгэн даавууны цаанаас хэлүүг минь тэмтэрч олоод илж энхрийлж эхлэхүйд би өөрийн эрхгүй дуу алдав. Гэвч би дан ганц энхрийллээр зогсохгүй түүнийг бүхэлд нь хүсч байлаа. Тэр ч үүнийг сайн мэдэж байв. Хуруугаа дотоожны доогуур оруулахдаа тэр намайг яах бол гэсэн шиг сайтар ажиглаж байлаа. Сэрэл тачаал минь хязгааргүй ихээр хөдөлсөн байснаас түүнийг цааш нь үргэжлүүлээсэй гэсэн цорын ганц хүсэл намайг эзэмдэж байсан юм.

              Хамаг бие минь халуу шатаж бас чийг даасныг тэр мэдэрч байсан атлаа яаж биеэ бариад байсныг нь мэдэхгүй юм. Тэгээд тэр нэг л хөдөлгөөнөөр дотоожийг минь өвдөг хүртэл шувтлахад хамгийн нандин зүйл минь түүний нүдний өмнө ил гарав. Би бэлгийнхээ үсийг тун ч нямбай хусч зөвхөн умдаг дээрээ босоо хэлбэртэй бага зэрэг үс үлдээсэн тул миний бүх зүйл түүнд харагдахуйц байв.

            Хэлүүг хуруугаараа оролдож, улмаар цааш нь гүнзгий оруулаад хуруугаа хурдан хурдан хөдөлгөж эхэллээ. Би өөрийгөө хянах чадваргүй болж түүний хөдөлгөөн бүрд амаа ангайн өөрийн эрхгүй дуу алдаж эхлэв.

          Дараа нь тэр хэлүүнд анхаарлаа хандуулж эхлэв. Миний дур хүсэл дэндүү ихээр хөдөлж ахиад жаахан л удах юм бол дур тавихад бэлэн байсан ч тийм боломж өгөхгүй байлаа. Би модноос бариад толгойгоо гэдийлгэн нүдээ анив.

          Тэгтэл миний мэдрэмж арай л өөр болж хайр энхрийлэл улам энхрий бас илүү таатай болсон шиг санагдав. Учир нь тэр хэлүүнд минь гараараа биш хэлээрээ хүрсэн нь тэр байжээ. Тэр улам л илэн далангүйгээр намайг энхрийлж эхлэхэд миний хувьд хүсч явсан мөрөөдөлдөө хүрсэн мэт болж байлаа.

       Надад урьд өмнө хэзээ ч ийм сайхан байсангүй, дур тавихад улам ойртож таатай мэдрэмж улам бүр хүчтэй болж хамаг бие минь салагнан чичэрч дуу алдах нь хашгираан болж солигдов. Ахиад хэдэнтээ хөдөлтөл хамаг биеийг минь цахилгаан гүйдэлд цохиулчихсан мэт нэгэн бүлээн давалгаа нөмрөн ирж хэдэн хормын турш үгээр хэлэхийн аргагүй сайхан мэдрэмж төрж зүрх амаар гарчих шахан цохилж эхэллээ. Амтат таашаалын давалгаа ар араасаа намайг бүрхсээр л. Энэ бол миний амьдралдаа үзсэн хамгийн сайхан мөч байв.