Зовлонт аялгуу сэтгэлд эгшиглэнэ
Зоргоор явсаны шагнал болсон  гуниг давалгаална
Ядаж нүглийг минь нуух сүүдэрч байхгүй
Ядахнаа гэсгээх мэт үүл ч гарахгүй
Мэдэхгүй хэлээр үзээгүй өнгөөр дэлхий гуниглаж
Мэнэрсэн бодолын мананд сэтгэл минь төөрөхүйд
Тэнгэрээс нарны зүгээс цас хаялж
Тийм гэхийг аргагүй зураг тархинд зурагдана

Амлаж байсан хайр чинь сэтгэлд хэнзэрч
Аль хэдийнээ зүүдний тайлал шиг дурсамж урсахад
Согтуурхасан орчлонтой гунигийн дарс хуваан залгилж
Солиотой бодолуудаа эрээ цээргүй яримаар болох юм
Атгаж байсан хайрын үзүүрт хүн алга
Аль хэдийнээ зэрэглээнд уусчих уу ?
........гэтэл ядаж зэрэглээ ч алга
Нэг хоосон цуурай сэтгэлээр нэг хашгирч
Нэрмээс болсон дэлхий ядахнаа чимээгүй
I want to