Харьд одож буй бүсгүйд
Эцгийн ясны хэлтэрхий энэ биед чинь оршдог
Эр зоригын тэнхлэгийг хаана чиг алдаж болохгүй
Эхийн цусан дусал буй биед чинь урсдаг
Эерүү уяруу сэтгэлийг хаана чиг гээж болохгүй
Уудам сайхан монголынхоо зөөлөн салхинд илбүүлж
Ухаант ардынхаа үгийг сонсож сурж явбаас
Гишигсэн мөрөө чи дахин харахдаа харамсахгүй ээ
Гэртээ л байхдаа чи аз жаргалтай байх болноо
Солонгос өвөгчүүл ямар мах идэх бишдээ
Соотон халтарын дайтай мэдрэмж байгаа гэжүү
Эх хэлний гүн дэх эрхэмсэг нууцыг тайлалцаж
Эх орны чинь хөрс шиг зөөлхөн байж чадахуу
Мөрөөдөлгүй тэмцэлгүй нь гэртээ үлдсийм бишээ
Мөнгөгүй хөрөнггүй нь ч бас суугаад хоцорсийм биш
Өнгөтнийг өмсөөгүй зэрэг дэвгүй бол бас биш
Үхтэлээ хайрлах үнэт зүйлс нь Эх орон нь тул гэртээ үлдсиймаа
Амьдралыг зөвхөн баялагаар бүү бод бүсгүй минь
Арван лангын ембүүгээр ижий аав чинь зараагүй л байх
Өнөөдөр гоёх чимэг зүүлтэнд бүү хууртаа ч дээ
Үдэш оройны нимгэн нөмгөнд бүү дурлаа
Хүсэж солонгосоос хайж ирсэн бүгдээ чи эх ороноосоо олноо
Хүний нутагаас чи хийж бүтээхийг л сурч ирээрэй
Амьдрал биднийг хүлээдгүй тул ирээдүйгээ хадгал
Ахиж олдохгүй залуу насаа дэмий бүү үр ээ
Монгол эрсийнхээ зүрхэнд үүрд нутаглдаг бүсгүй минь ээ
Мордохын хазгайгаасаа өмнө амжиж сайн бодоорой
Хэн хэзээ хаана харийн нутагт жаргасныг асуу
Хэлж өгсөнийг сайн бод тэгээд бүсгүй чи нутаг буцаарай
Хөөтэй тогоог чинь тостой гэж, харийн бэр болж байна
Ханын плитка нь тустай гэж, Хан улсыг зорьж байна
Хэтэвч чинь нимгээн гэж, хүний нутагт үлдэж байна
Хоосон амьдрал утгагүй гэж, хайр сэтгэлээн зольж байна
Хохь чинь дээ хохь чинь, хонгон дээрээ мэнгэтэй хүү чамаас төрөхгүй
Хазгай муруй хэлэнд чинь, ханилсан амраг чинь татагдахгүй
Хүйтэн жихүүн өдөр, хөх тэнгэр чинь харагдахгүй
Хөлөөн жийгээд суух, эрх чөлөөг чи мэдрэхгүй
Хөмсгөөн зангидаж суухад чинь, хайртай эжий чинь аргадахгүй
Хөгжилтэй багын андууд чинь, ширээг чинь тойроод суухгүй
Хүний нутгийн чулуу, хорсолтой хүйтнээр хайрахад
Хоёр нүдний чинь нулимс унах ч газар олдохгүй
Хадгалж дүрсэн мөнгө чинь, цагийн салхинд хийснэ
Халтайлгаж будсан нүүр чинь, харийн усанд үрчийнэ
Хамаг нандин бүхэн чинь, харь эрд гишгэгдэхэд
Хэн ч чамайг үгүйлэхгүй, харьд ганцаараан үлдэнэ чи
Миний Монголын залуус шижир наран шиг илчтэй
Мэндэлж өссөн нутаг нь мөнхөд дуусашгүй эрдэнэстэй