Би 28 настай энгийн жирийн нэгэн монгол эмэгтэй. Гадаадад сурдаг юм. Монголоос хол болохоор интернет харж өөрийгөө ганцаардалыг даван туулж байна. Учир нь монголд миний хайрт байдаг жирийн энгийн сайхан монгол гүндүүгүй эр хүн бий. Тэр минь 29тэй. Бид танилцаад их уджээ. Гэхдээ бид хэзээ ч гэрлэж чадахгүй юм. Тэр надад хайртай. Тэр гэр бүлгүй. Харин бидний үзэл бодол таардаггүй юм. Би тэрний араас гүйж чадахгүй гээд гүрийгээд шаналаад сууж байна.

Эрчүүд минь хайртай бол хайртай гэдгээ хэлж чадахгүй юунд учир нь олдохгүй ингэж явдаг юм бэ? Биднийг битгий ингэж зовоогооч.Одоо би гуйгаад эсвэл дандаа өөрөө түрүүлэхгүй. Тэр ер нь миний байдалыг хараад л байж байгаа. Их дотогшоо л доо. Өөрийнхөө сэтгэлийг үгээр илэрхийлж эмэгтэй хүний араас гүйхдээ үнэхээр тааруу. Үүнд нь би 4 жил бухимдаж явж байна. Бид анх гадаадад танилцсан. Боловсрол мэдлэгийн хувьд үнэхээр мундаг хүн л дээ. Ямар ч хүнээс илүү гэж хэлж болно. Бас их даруу төлөв юм ярих үедээ мэтгэлцэх үедээ нүд нь сэргээд ярьж өгнө өө. Гэтэл хайрт минь хонгор минь болохороо амнаас нь ус унах гэж байгаа мэт болно. Арай дэндүү би их нээлттэй хүн л дээ. Эсвэл ганцхан намайг болохоор ингээд байна уу? гэж бодоод хэсэг салаад үзсэн. Тэгээд эргээд уулзахад бүүр цаанаа л гунигтай бүүр нулимасаа цийлэгнүүлэн байж битгий намайг орхиоч дээ. Надтай хамт байгаач чамайг миний дэргэд байхгүй бол  надад аймшигтай байна. Би чамд сайн гээд нулимас нь мэлмэрээд байсан. Хараад л хайртай юм болохоор би чинь шууд л тэврээд авч билээ.

Гэтэл хамгийн сонин нь баяр энэ тэр огт тэмдэглэх дургүй тэгээд бүүр хүнд нэг бэлэг өгөх нь ховор. Гадагшаа ажилаар явахдаа амьдралдаа ганц удаа л надад нэг үнэтэй зүүлт авчирч өгч байсан юм байна. Сарнай бол хэзээ ч байхгүй мэдэхгүй. Ямар ч романтик сэтгэлгээ байхгүй. Баар хэсдэггүй дургүй. Найзууд нь бас яг өөртэй нь адилхан нөхдүүд. Би гайхаад олон жил европд сурч боловсроод ирсэн хүн гэхээр. Гэтэл аав нь тийм хүн юм шиг ажиглагдсан. Тийм дуугүй хэрүүл уруул архи дарс уудаггүй яг л нэг тийм нэг тогтсон зан заншилтай гэр бүл. Манайх бол шал өөр. Аав ээж маань их муудалцана. Гэхдээ аав мань маш дэврүүн хүн л дээ ээжид минь байнга хувцас авч өгнө бүүр хамт хоол хийнэ яг л бие биенийхээ амь найзууд. Ярьж байгаа зүйл нь хүртэл цаанаа л нэг өөр. Манай найз залуугийн сайн тал нь хэзээ ч худлаа ярьдаггүй энэ нь үнэхээр. Худлаа ярьх шаардлага байхгүй гээд. Ер нь уурладаггүй маш тайван хүн. Би орилоод л галзуураад л байна манай хүн тайван тогтуун. Хүнд гар хүрэх нь битгий хэл хэрүүл уруулаас зайлшийдэг. Тийм зүйл сонсвол нүүр нь улайгаад л байж байна. Над шиг дэврүүн хүнд манай хүн шиг тайван тогтуун тэвчээртэй хүн зүгээр ч гэхдээ Би жүжиг тоглоод хайр сэтгэлээ өөрөө удирдаад байгаа юм шиг. Угийн ийм хүнийг би яаасан дээр вэ? Хүйтэн сэтгэлтэй гэхээр огт тийм биш битүүнд цагаан сарын буузнаас гадны тэнүүлч хүүхдүүдэд өгч буяан болог гээд хоол унд тарааж явдаг хүн. Би тэрнийг сэтгэлийн хөдөлгөөнөө ил гаргаж над шиг өөрийг нь энхрийлж байгаасай байнга надад хайртай гэж хэлж байгаасай гэж маш их хүсдэг. Өнгөрсөн 4 жилд би 2 ч удаа түүнийг уйлуулсан. Сая бас л муудалцаад би одоо харилцаагаа тасалдаг юм болов уу? Гэж бодохоор 4 жилийн хугацаанд би үнэхээр дасчихжээ. Эмэгтэй хүн чинь ингээд л дасчих юм байн шүү дээ. Бид холбогдоогүй 1 сар болж байна Би гүрийгээд байгаа. Намайг сайн гуйгаасай гэж. Надад хайртай гэж хэлээсэй 4 жил болоход нулимсаа дуслуулан байж амнаас хайр гэдэг арай гэж гарсан хүн.

Найз бүсгүйчүүд бусдыг харахаар нөхрүүд нь залуучууд нь хүртэл хайрт минь хонгор минь л гэх юм манай хүн л дүнбийгээд л… Тэгээд болоогүй өөрийг нь энхрийлж өхөөрдөж дуудахад үнэхээр дуртай сэргээд л инээгээд л огт дургүйцдэггүй. Өөрөөс нь хариу шаардахаар ээрч түгдэрээд ямар ч мэдрэмжгүй хариулт хэлнэ. Чамайг инээхэд цунами-с ч хүчтэй газар хөдлөлт шиг тийм оргилуун гэх мэт ямар ч тийм сэтгэлийн мэдрэмж байхгүй  үг хэлдэг тэгээд болоогүй. Миний хувьд чи хамгийн хөөрхөн гэж хэлнэ. Ямар нэг хувцас өмссөн юу ч байсан хөөрхөн л гэнэ. Ямар ч мэдрэмжгүй.

Сексийн хувьд аль аль нь ямар ч асуудал байхгүй. Харин ч сексийн тал дээр хэн хэн нь сэтгэл ханамжтай байдаг. Гэхдээ өнгөрсөн жилүүдийг бодохоор шаналаад уур хүрэд байх юм романтик байж хайр сэтгэлээ үргэлж илэрхийлж байгаасай гэж бодогддог байнга шүү.

Энэ хугацаанд би дэндүү их санаачлага гаргаад байсан байна. Би энэ чигээр нь хаяаад орхъё гэхээр өөрөө хайртай дасчихсан болохоор хэцүү байна. Дассан сэтгэл гэж хэцүү та нар мэдэх байх. Эрчүүд бүсгүйчүүд минь надад нэг зөвөлгөө өгөөч. Иймэрхүү дотогшоо хүмүүс над шиг нээлттэй чөлөөтэй дэврүүн хүнд ойлголцоход их хэцүү байна.

Би ер нь яаасан дээр вэ? Сүүлдээ өөрийгөө ч ойлгохоо болилоо уйлж байна. Ийм хүмүүстэй эвлэрээд амьдрах уу? Эсвэл засах ямар нэгэн арга байн уу. Энэ чигээрээ чимээгүй байгаад байвал хайртай бол ядаж өөрөө нэг дотоод сэтгэлдээ байгаагаа нэг нээж гаргаж хайртай гэдгээ байнга илэрхийлж чадах болов уу? Яахаа ч мэдэхгүй байна хүний нутагт бүүр ч их шаналж байна. Харамгүй зөвөлгөө хайрлаарай. Та бүхэнд баярллаа