“Нууц дуран” энэ удаа Баян­гол дүүргийн 19 дүгээр хороонд орших “Түндэмүн” сауны баруун талд байрлах “Аянчин” зочид буудлыг “дурандав”. Энэхүү зо­чид буудлын хонгилд байдаг саунд биеэ үнэлэгчид орогнодог гэсэн яриа чих дэлссэн юм. Тус саун, буудлын гол хөрөнгө оруу­лагчид нь тэр охид гэнэ.
Сауны эзэн Болороо гэх эмэг­тэй зарын лавлах 1939 ду­гаарт “Иллэг хийх охид ажилд авна” хэмээн зар өгч, 9605014... гэсэн дугаар тэмдэглүүлжээ. Утсаар яривал “Ирээд уулз” гэв. Ийнхүү “ажилд орохоор” зочид буудлыг зо­рив. Очвол үйл­­чилгээний ажил­тан биднийг тослоо.

-Болороо гэдэг эмэгтэйтэй уулзах гэсэн юм. Дуудаад өгөх­гүй юү?
-Цаад шатны чинь хажууд хон­­­гил руу ордог шат бий. Тий­шээ ор.
Түүний зааснаар доош оро­ход чийгтэй бүгчим, эвгүй үнэр­тэй агаар хамар цоргив. Бид явсаар текний өрөөнд ороход 30 нэлээд гарсан болов уу гэмээр насны эмэгтэй байх аж.

-Болороо гэж та юу?
-Би байна, яасан.   

-Тантай ярьсны дагуу ир­лээ.
-Аан, тэр хүүхдүүд үү. Хоёу­лаа гэл үү?

-Тийм. 
-Та хоёрыг хэн гэдэг вэ. Өмнө нь ажиллаж байсан уу. Би­чиг баримт чинь бий юү?

-Ажиллаж байгаагүй ээ. Бичиг баримтын хувьд, өнөө­дөр шууд ажилд орчихно гэж бодоогүй болохоор авчир­сан­гүй. Маргааш авчиръя гээд нэрээ худлаа хэлэв.
Биднийг ийн хариулахад тэр­бээр “Хөөе Чимгээ, хүрээд ир. Энэ охидтой уулзаад ажилд авч болох эсэхийг нь мэдээдэх” гэв. Тэр бүсгүй биднийг дагуулан хувцас солих өрөөнд орлоо. 
-Та хоёр өмнө нь ажиллаж байгаагүй гэл үү?

-Тийм ээ.
-Тэгээд ажиллаж чадах уу. Дан ганц иллэг хийнэ гэж ойл­гоод байгаа юм биш биз дээ. Ер нь бол манайд ямар ажил хийнэ гэдгээ гадарлаж байгаа юм байгаа биз дээ?

-Иллэг л хийнэ биз дээ. Эсвэл...
-Энд хүмүүс иллэг хийлгэх гэж орж ирдэг гэж бодоо юу. Битгий сонин юм яриад бай. Үйлчлүүлэгчид юу хүснэ, тэр бүхнийг биелүүлэх ёстой. Харин хий­сэн ажлынхаа хөлсийг хан­­­галт­­тай авах хэрэгтэй. Ор­логын­хоо 50 хувийг эзэнд өгнө. Үлд­сэн нь чинийх. Чи өөрөө сайн ажиллаж, үйлчлүүлэгч их­­тэй байвал өдөрт 100000 төг­рөг өлхөн олно шүү. Та хоёр тамхи татаж, архи ууж чадах л байл­гүй. Үйлчлүүлэгч хүсэх юм бол хамт наргиж болно. Эндээс гараад үргэлжлүүлэхийг хүсвэл дээд буудалд орчихдог юм. Нэг цагийн хөлс нь 35000 төгрөг. Ингэ­хэд ямар сонин хувцас өмс­сөн юм бэ. Наад хувцсаа соль. Биеэ барьсан богино даашинз, өсгийтэй сандаал өмс. Мөн наад нүүр, амаа буд. Энд ажилладаг охид яаж будсаныг харсан биз дээ. Тэдэн шиг буд. Тэгэхгүй бол үйлчлүүлэгчид дэндүү хүүхэд шиг гээд голоод байдаг юм. Аан тийм, нэг зүйлийг та хоёрт сануулмаар байна. Орж ирсэн хэнээс ч мөнгө салгахгүйгээр гаргаж болохгүй. Аль болох сайхан аашилж, найрч байгаад мөнгийг нь салга. За ерөнхийдөө нэг иймэрхүү, асуух зүйл гарвал лавлана биз. Би урьд шөнө 05.00 цаг хүртэл ажилласан болохоор одоо буулаа. Тиймээс та хоёр манай нэг охинтой өнөөдөр ээлжинд гарчихаж чадна биз дээ гэв.

Ийнхүү бид “ажилтай” бол­лоо. Тус саунд дөрвөн охин иллэг хийх нэрээр биеэ үнэлдэг бөгөөд тэд 24 цаг ажиллаад нэг хоног амардаг аж. Охидыг ажвал гу­рав нь 19-20 орчим настай. Харин биднийг ажилд тэнцэх үгүйг шал­гаж “ярилцлага”-нд  оруул­сан Чимгээ 28-29 насны, энэхүү аж­лыг нэлээд олон жил хийсэн нэгэн гэсэн. 
 Ажлаа хүлээж аваад удаагүй байтал /14.00 цагийн үед/ Хрис­тийн сүмийнхэн угаалга үйл­дэхээр ирлээ. Гэтэл Болороо “Энэ хүмүүсийг явсны дараа та хоёрыг гаргая” гээд том буйдантай иллэгний өрөөнд цоо­жилдог юм байна. Ингэж бид цаг гаруй “хоригдов”. Сүмийнхнийг явсны дараа Болороо биднийг өрөөнөөс  гаргаад өөрөө амра­хаар хэвтэв.  Бидэнтэй цуг ээл­жинд гарсан Х-тэй ийн ярилцлаа.

-Хүмүүс ер нь хэдэн ца­гийн үед орж ирдэг вэ?
-Гэгээ тасрангуут л цувж эхэлнэ. 19.00 цагаас гэх үү дээ.

-Тусгай үйлчилгээ хийлгэх гэж байгааг нь яаж мэдэх вэ. Бид өөрсдөө асуух ёстой юу?
-Зарим нэг сурцтай үйлч­лүүлэгч таалагдсан охиноо сон­гоод иллэгийн өрөөнд орчихдог юм шүү дээ /инээв/. Гэхдээ та хоёр санаа зоволтгүй ээ. Орж ирсэн хүмүүст  Болороо эгч бид хоёр яриад өгнө.

-Бас сонголт хийдэг хэрэг үү?
-Мэдээж шүү дээ. Манайх охидоо үйлчлүүлэгч нартаа харуул­даг юм. Тэндээс л сон­гоно шүү дээ. Мөнгөө төлж байгаа хүмүүс шилж голох нь бий.  Тэдний эрх биз дээ. За­рим охин цаад хүнээ  голж шилээд маяглаад байдаг. Та хоёр тэгэхгүй юм байгаа биз дээ. Тэгээд ч бидэнд хүн нь бус, мөнгө нь чухал.

-Та нар өдөрт хэчнээн хүнд үйлчилдэг вэ?
-Янз бүр. Заримдаа бүр “үс­рэх”-гүй /биеэ үнэлэхгүй/ хоо­­­сон хонох өдөр байдаг л юм. 

-Ийм ажил хийдэгтээ гу­тар­даг уу?
-Үеийнхээ хөвгүүдээс л ич­дэг. Орж ирчихээд “Яагаад ийм ажил хийдэг юм бэ, больж бол­доггүй юм уу, Чи хэчнээн хүнтэй унтаж үзсэн бэ” гээд элдэв юм шалгаагаад хэцүү. Сайн таньдаг хүн маань ороод ирвэл бушуухан л нуугддаг.

-Чамд найз залуу бий юү?
-Байлгүй яах вэ. Байх байх­даа хоёр бий. Би эрчүүдэд итгэ­дэггүй тул  нөөцтэй байдаг гэх үү дээ. Нэг нь хуурахад нөгөөх нь үлдэнэ гэсэндээ тэр.

-Тэд ийм ажил хийдгийг чинь мэдэх үү?
-Нэг нь мэднэ ээ. Гэсэн ч на­даас холддоггүй. Тэгэхээр түү­нийг татдаг нэг зүйл надад байна аа даа /инээв/. 

-Чи биеэ үнэлээд хэдэн жил болж байна вэ?
-Жил гаруй. Энд орохоос өмнө Төмөр замд байрлалтай нэг сауны газарт ажилладаг байсан.

-Олсон мөнгөө хуримт­луулж чаддаг уу?
-Мөнгө хурааж чаддаггүй. Долоо хоногт 300000-500000 төг­рөг халаасалчихдаг ч олсныхоо хэрээр үрдэг.

-Энэ их мөнгийг юунд зарцуулдаг байна аа. Мэдээж гэрийнхэндээ өгдөг л биз дээ?
-Яалаа гэж. Би гэрийнхэндээ ганц ч   зоос    хялайлгадаггүй. Эмэг­­тэй  хүн болсон   хойно хувцас хуна­раас өгсүүлээд авах юм мундахгүй. Дээр нь шинэ хувцас авсан өдрөө заавал шоудна. Бүр сурчихсан байна лээ. Шоудахгүй л бол санаа амардаггүй. Шинэ хувцсаа мялааж байгаа хэрэг. Тэгээд л залуустай танилцаж шоугаа үргэлжлүүлж, буудалд ороод л өнөөдөр олсон мөнгө “будаа”. Иймэрхүү янзаар л өдөр хоногийг өнгөрөөдөг. Удахгүй та нар ч гэсэн тийм болно доо.

-Гэрийнхэндээ баригд­чих­вал яана?
-Зөөгч хийдэг гээд ойлгуул­чихсан. Ингэхэд та хоёр ажлын гол “зэвсэг”-ээ авчирсан уу? Яа­гаав нөгөө бэлгэвч.

-Өөрсдөө авчирдаг хэрэг үү. Эндээс өгдөггүй юм уу?   
-Ер нь бол бэлгэвчийг өөрс­дөө бэлддэг юм. Энэ хонгилд орж ирсэн л бол ажлын 24 цаг дуустал гарна гэж байхгүй. Тэр дундаа шинэ хүүхдүүд. Одоо яана.
Түүнийг ингэж хэлэхэд өө­рийн эрхгүй түгшиж эхлэв. Тэр­бээр бидэнтэй  ярьж суух зуур гар утас нь зогсоо зайгүй дуугарах ба тэр бүрт хариулна. “Өө, миний “өвөө” юү. За юу байна. Уулзъя аа, бололгүй яах вэ, гэхдээ өнөөдөр би ээлжтэй байна, амжихгүй бол найзыгаа явуулчихья. Болно биз дээ. Ха­рин та гомдоохгүйгээ мэднэ биз” гэхчлэн айлгүйтнэ.
 
Бид ийн ярьж суутал олон хүний хөлийн чимээ сонсогдов. Цаг харвал хэдийнэ 20.00 цаг бол­жээ. Дөрвөн залуу орж ирж харагдав. Болороо тэдэнтэй уулз­саны дараа Х бидэн дээр ирээд “Дөрвүүлээ иж бүрэн үйлчилгээ авах гэнэ, бэлдээрэй” гэх нь тэр. Тэгсэн Болороо Х-г дуудаад өөр өрөөнд орлоо. Тэдний ярил­цахыг сонсвол “Энэ хоёр хар­ваас туршлагагүй юм, шууд оруулчихвал баллаад хаячихдаг болов уу яадаг бол. О-г дуудаад та хоёр эхний ээлжинд ор” гэх нь дуулдав. Тэднийг  өрөөнөөс гарч ирмэгц бид “Өдөржин хоол идээгүй, өлсөөд байна гарч юм идчихээд ирье” гэж гуйлаа.
Болороо: -Тэгвэл та хоёр энэ хүмүүсийг усанд орж байх зуур буудлын ресторанаас хоол захиалаад идчих.

-Болороо эгч ээ, рес­то­раны хоол дэндүү үнэтэй юм. Гялс гараад ирье тэгэх үү. Тэ­гээд бас миний бие өвдөөд байна хэмээн жүжиглэв. 
Тэрбээр нэлээд ундууцсаны эцэст зөвшөөрсөн боловч на­майг ганцаараа яв гэв. Харин цуг явсан сэтгүүлчийг маань үл­­дэж, ажлаа хийхийг шаардаад “Орлого гайгүй олж магадгүй, царайлаг юм” гэлээ. Бид хувцас солих өрөөнд орж нэг цүнхэндээ нөгөө цүнхээ чихэж хийчихээд гарч зугтав. Зочид буудлаас гарч гүйсээр баруун дөрвөн зам хүрч байж сая тайвширлаа.
Бид ч яах вэ зугтаж чадлаа. Харин хүний эрхэнд “хүлээтэй” үлдсэн тэр охидыг бодохоор санаа зовохгүй байж чадсангүй. Цэ­цэг цэврүү шиг эдгээр охид ийнхүү мөнгөнд улайран, архи тамхинд шунаж амьдарч байгаа нь дэндүү эмгэнэлтэй. Тэднийг буруу зам, харанхуй хогил руу чирч байгаа зочид буудал, саун, массаж нэртэй аймшгийн газар ганц “”Аянчин” биш ээ. Улаанбаатараар  нэг буглаж, бугш­­сан энэ идээ, бээрийг ша­хаж, цэвэрлэхгүй байгаад бай­гаа­гийн учир юу юм бол?
Дашрамд дурдахад, тус сауны хананд:

“Аянчин” ХХКомпанийн хамт олонд:
“Цагдаагийн байгууллага үүсэн байгуулагдсаны 85, нийс­­­­лэлийн Цагдаагийн га­зар үүс­сэний 80 жилийн ойд зо­риулан эд материалын бо­лоод, санхүүгийн тусламж үзүүлсэн танай хамт олонд талархаж дурсамж гардуулав.
Баянгол дүүргийн цаг­даа­гийн хэлтэс” гэсэн бат­ламж өлгөжээ.