Энд ирээд 2 жил болж байгаа нэгэн бүсгүй.Ирээд удалгүй нэгэн залуутай танилцаж дотноссон.Эхний үедээ ч үнэхээр сайхан л байлаа.Бие биендээ сайхнаар хандаж,ажлаас бусад үедээ орсон ч гарсан ч цуг байж ажилтай үедээ ч халуун дулаан мэссэж бичилцэж...Гэтэл одоо...???Би уг нь түүнийг надад хайртай гэдэгт үнэхээр итгэдэг байлаа.Түүний найз нь найз охиноо дагуулж ирэх хүртэл...Тэр 2 манайд хэсэг хугацаагаар амьдрах болсон юм.Найз нь түүнтэй цуг ажиллаж,би ч бас найз охинтой нь цуг ажиллах болсон.Бүсгүйчүүдийн хувиар нэг нэгэндээ нууцаа шивнэж,зөвлөлдөж инээлдэн их л сайхан байцгаадаг байлаа.Нэг удаа түүний найз залуу өөр тийшээ хэд хоног явах ажил гарч бид үлдлээ.Орой нь бид 2г ажлаасаа иртэл тэр 2 найзтайгаа уугаад сууж байсан юм.Биднийг ч бас хамтдаа суухыг урьж жаал сууж байгаад би унтахаар босож тэдний өрөөнд орлоо.Өглөө эрт ажилтай болохоороо эрт унтахыг бодсон юм.Нэг мэдсэн унтчихаж.Нойрон дунд нөгөө хүүхэн орж ирээд гэрлээ унтраачихуу гэж байна.Би ч дуугарсангүй,унтаж байгаа мэт хэвтээд л байса..Тэр гарж яваад байж байснаа орж ирээд гэрлээ унтраагаад орондоо орлоо.(Бид газраар 2 гудас зэрэгцүүлж унтаж байсан юм).Тэгтэл харанхуйд нэг хүн орж ирлээ.Уухилж явснаа түүний орлуу шууд ороод юу ч юм шивнээд тэврээд байх шиг.Би ч бодлоо л доо.Тэр 2 найз нь хоёулаа найз бүсгүй байхгүй.Тэгээд ч орой нэгрүү нь анзаарагдам сээтэгнээд би одоо болих юм бишүү гэж хэлж байсан юм.Тэр 2н нэг л байнадаа.Яанаа,найз залууг нь байхгүйг нь далимдуулж дээрэлхэх гэж байгаа юм биш байгаадаа...гэж.Тэгтэл манай өрөөний хаалга дуугарах чимээнээр нөгөөх чинь миний хөнжил рүү ороод ирдэг байгаа.Гэхдээ надад хүрэхгүйгээр..Намайг яаж ухаан балартаж унах шахсан гэж бодож байна?Тэр миний найз залуу байлаа.Би хөдөлж ч чадсангүй.Гэхдээ нүдээ хамгийн томоороо нээгээд хэвтэж байса.Тэр хэсэг чимээ чагнаж хэвтсэнээ буцаад л түүний өвөрлүү...Хүн их балмагдахаараа яж ч чадахаа байдаг юм шиг байгаа юм.Би тэсэхгүй босоод гэрэл асаатал...Өө,сайн найзыхаа хайртай охины өврөөс гялс үсрэн тасарсан мэт царайлах гулдайж хэвтэх миний хайртай залуу.Би арай ч дээ та нар гэхээс өөр юм хэлж чадалгүй гарсан .Өрөөндөө ортол хойноос орж ирээд би ясан юм бэ гээд байгаа юмдаа Галзуурмаар...Би шууд гарж яваад буудалд орж хоносон.Маргааш нь тэр миний нүүрийг харж ч чадахгүй гөлөлзөөд.Нөгөө хүүхэний найз залуу нь ч ирээд тэр 2 хамаг юмаа аваад яваад өгсөн.Найз залуу нь надаас ю болсныг асуухад нь би хэлээгүй.Тэртэй тэргүйминий сэтгэл аймшигтай шархалсан.Өөр хүн тэгж зовоогоод яах вэ гэж бодсон.Намайг хэлчих вий гэж их л айх болотой түүний гөлөлзөх арчаагүй царайга хараад жигших шиг өрөвдөх шиг.Нөгөө хүүхэн цалингаа ч авалгүй тэр чигээрээ алга болсондоо.Одоо тэр залуутайгаа цуг байдаг юмуу үгүй юмуу мэдэхгүй.Би бас бус шалтгаанаас болоод яваад өгч чадахгүй  одоог хүртэл цуг байсаар л байна.Гэхдээ бүх зүйл өөр болсон.Үгийн өө болгон дээрээс би түүнтэй хэрэлдэж намайг нүдэн дээр доромжилсныг одоо хүртэл бодож гомдож уйлж гуньж өдийг хүрлээ.Нүднээс далдуурийг тоохгүй ээ.Тэртээ тэргүй хараагүй юм чинь гээд хаяхсан.Гэтэл чадахгүйнээ.Өөрөө харсан болохоор ямар их шаналантай байдаг юм бэ?Би тэр үед нь тэгээд хэлэхгүй яав.Ингэхгүй яав гэж байнга бодох юм.Одоогоос сар гарны өмнө болсон явдлыг тэр хүүхэн ийшээ орж ирдэг болохоороо санаж байгаа байлгүй.Уншвал өөрийгөө гэж мэдэх байлгүй.Чамд хэлэхэд хүний сэтгэлийг ингэж зүсээд чи сэтгэл тайван аз жаргалтай байж чадаж байгаа юу?Чамд хэзээ ч ийм зүйл тохиолдохгүй гэдэгт итгэлтэй байдагуу гэж асууя.Би түүнийг чамаас харамлаж гомдоллох юм байхгүй ээ.Зөвхөн миний нүдэн дээр л тийм зүйл болсон болохоор би ингэж гомдоод өөрийгөө доромжлуулаа гээд тайтгарч чадахгүй байгаа юм гэж хэлье.Ухаант Бүсгүйчүүд минь би яаж өөрийгөө тайвшруулах вэ?Надад зөвлөөч,туслаач...Гуйя...