Хаврын жиндүү салхи үлээсэн нэг өдөр нөгөө дөрөв Сүрэнг байхгүйд бүгдээрээ ер нь мооргт орж үзэх үү хэмээн ярьцгаав. Үхчихсэн хүмүүсээс юунд нь айхав хэмээцгээгээд нэг шил архи аван түүнийгээ хувааж уугаад сургуулийн ойролцоо байх эмнэлэгийн мооргруу явцгаалаа. Очоод хаалгыг нь түлхэн үзвэл цоожтой байв. Цоожыг нь эвдэе манаач нь тээр хол байгаа юм чинь мэдэхгүй биз хэмээцгээгээд нилээд оролдсон боловч барсангүй. Бүгд хараал урсган хий дэмий тэр хавиар сэлгүүцэж байгаад маргааш хэрэгтэй зүйлсээ бэлдэж байгаад ирэхээр тохирцгоон саллаа.

Тэд нар заримдаа нэгнээрээ хатуу тоглодог байв. Нөгөө дөрөвч энэ удаад Сүрэнгээр тоглоё хэмээн шийдээд түүндээ баясан бэлдэх юмаа хувиарлан авлаа. Сүрэн хичээл дээрээ тэднийг их л баясгалантай байгаад гайхан учрыг асуувал Тэнгис:

- Орой бид нар моорг орно чи хамт явах уу?

– Тэгье, би бас үзмээр санагдаад байсан юм ашгүй.

Цагаа тохироод найзууд салцгаалаа. Үнэндээ Сүрэнг явуулчихаад нөгөө дөрөв төлөвлөгөөндөө оров. Тохирсон ёсоор цагаасаа түрүүлж очин хаалгийг эвдэн мооргт орвол нэг л сонин өмхий ч юм шиг эсвэл нэвширсэн ч юм шиг үнэр ханхална. Тэд даавуугаар бүтээсэн үхдэлүүд дундуур цааш явсаар мухарын нэг ор хоосон байгааг харан төлөвлөгөө нь хэрэгжих болсонд бүгд баяслаа. Үүдэнд гаран Сүрэнг хүлээж байтал төд удалгүй Сүрэн ч хүрээд ирэв. Тэнгисийг хүлээх үү хэмээн Сүрэнг хэлэхэд нөгөө хэд нь ороод ирнэ биз, түрүүлээд үзэж байя хэмээгээд хүнд хаалгийг чяхруулан орж явав. Хүйт даасан харанхуй урт коридор шиг юмаар явж байгаад хаалганаас холдонгуутаа гар чийдэнгээ асаацгаав. Бүгд амьсгаа даран хэн нь ч чанга үл дуугаран өлмий дээрээ гэтэн алхана. Тэгтэл Сүрэн:

- Та нар чинь яагаад бүгдээрээ дуугаа хураачихав аа, арай айгаагүй биз дээ, эд нар чинь зүгээр л амьгүй биес, үхчихсэн улс мэдээ

 – Чамд аймаар биш байна гэж үү, энэ дунд биднийг тойроод үй олон сүнснүүд эргэлдэж байгаа, бид харахгүй байгаа болохоос биднийг хараад хүрч чадахгүйдээ уурсан байж ядаж байгаа гээд Эрхэмээг хэлэхэд бүгд инээлдэв. Тэдний инээд хөндий байшинд цуурайтан яг л үхлийн ханиад шиг сонсдоно. Цааш алхсаар нөгөө хоосон ор байсан тэнд ирээд цааш явах газаргүй тул тэндээ хэсэг зогслоо...

Тэгтэл гэнэт хажуугийн орноос нэг гар доошоо сул унжаад ирэв. Бүгд цочин аяархан дуун алдтал Хонгор би шүргэчих шиг боллоо, чимээгүй манаач хүрээд ирвэл яах юм хэмээн шивнэв. Сүрэн инээн

- Та нар чинь эрэгтэй юм байж ямар сүртэй юм бэ хэмээтэл Баяраа

- Чи тийм зоригтой юм бол энэ хүүртэй зэрэгцээд хэвтчих хэмээн нэг хүүрлүү заав. Сүрэн ч угын шартай юм болохоороо санасандаа барих уу хэмээгээд заасан хүүрний хажууд зэрэгцэн хэвтлээ. Эхэндээ тэрээр анзаарсангүй инээн хөл гараа өргөн, өөрөө хоёр гараа энгэр дээрээ зөрүүлэн үхдэл болон хэвтэж үзүүлээд

- Зүгээр л байгаа биз дээ хулчгаруудаа... гэснээ хүүе энэ чинь халуун амьсгалаад байх шиг, зүрх нь цохилоод байна уу даа гээд өндийх гэтэл өнөөх хүүр түүний гараас зуураад авав. Сүрэн ...Ээжээ... хэмээн байдгаараа орилон ухасхийн бостол нөгөө хүүр ч зэрэгцээд өндийгөөд ирэв. Сүрэн байдгаараа айж сүнс нь зайлчихав уу гэлтэй тэнхээ мэдэн чарлан ухаан мэдрэлгүй ухасхийхдээ хажуу орныхоо хүүрний хучлагыг татчихав. Тэгтэл тэнд нэг залуу машинд дайруулсан бололтой толгой нь бяцран тэр гэхийн тэмдэггүй юм харагдсанд түүнтэй зэрэгцэн юун хүмүүс вэ гэх манаачын баргил дуун байшингаар нэг хадаж нөгөө хэд ч цочсондоо орилон огло харайн зэрэг хаалга уруу ухасхийлдлээ. Тэнгис ороосон хучлагаа авч ядан унаж тусан орноос босон бүдчисээр тэдний хойноос намайг хүлээгээчээ хэмээн чарлан гүйв. Гадаа гараад манаачаас зугатан хэсэг гүйж байгаад бүгд амьсгаагаа сая нэг даран нэг шил архиа задлан ууж байгаад гэнэт Сүрэнг санан өдийд гэртээ шээсээ дусаачихсан хэвтэж байгаа биз, охидуудаа гэж хэмээн саяны болсон явдалаа ярин инээлдсээр уруудтал зам дээр осол гарчихсан харагдана.

Яагаад ч юм муу совин татан уралдан гүйсээр очвол хэн гэх нь мэдэгдэхгүй болон бяц дайрагдсан нүүр, харин хувцас нь Сүрэнгийн танил хувцас харагдах нь тэр. Нөгөө дөрөв ч зэрэг Сүрээн гээд амандаа орилох гэсэн боловч хэнийх нь ч амнаас үг гарсангүй. Бүгдийнх нь царай хөхрөн хувхай цайж, гар нь салгалж тэндээс хөдөлж чадахгүй яахаа мэдэхгүй зогсоно. Тэнгис нүүрээ нэг гараараа шудартал нүднийх нь буланд түүний хажууд Сүрэн инээмсэглэн зогсож байх нь тэр. Тэнгис ч ...ээжээ... энд Сүрэн байна...хэмээн утга учиргүй юм ярьсаар нүд нь улаанаараа эргэлдэн дэмийрч эхэллээ. Хонгор , Баяраа, Эрхэмээ гурав яах ухаанаа олохгүй Тэнгисийг сэгсчин ухаан орооч ээ хэмээн зууралдан байснаа хар уутанд хийх цогцосруу харвал Сүрэн тэднийг доогтой харан инээх нь тэр....