Би хэнд ч хэлээгүй нэгэн нууцаа энд дэлгэе. Энэ тухай миний хуучин найз залуу, хамгийн сайн найз 2 маань л мэднэ… Би намайг орхиод явсан найз залуудаа дэндүү их сайн байсан. Бид 2 хамтдаа нэг гэрт амьдардаг байлаа…Нэг л өдөр би түүнээс жирэмсэн болсноо мэдсэн. Бөөлжөөд, бие хүндрээд, байнга юм идмээр санагдаад нэг л биш ээ.Түүнтэй анхны удаа унтсан байсан болохоор арай ч үгүй байх гэж найдаж байлаа. Жирэмсний тест авч үзэхэд “Битгий гараасай гэж бодож байсан 2 зураас”. Үнэхээр санаанд багтамгүй. Би ингээд 22-хон насандаа ээж болчлоо гэж үү гэж сэтгэлээр унаж, тэрүүхэн үедээ бөөн л юм болсон. Найз залуудаа хэлээд би өөрөө “гаргахгүй, авахуулна” гэж дайрсаар байгаад авахуулахаар тогтсон. Өөр арга байгаагүй. Би сургуулиа төгсөх болоогүй, тэр ч сургуулиа төгсөх болоогүй, амьдралын баталгаагүй байсан болохоор хүүхдээ зовооно, өсгөж чадахгүй, тэгээд ч ээж аав гээл… шалтгаан бол мундахгүй л байлаа. Найз залуу маань авахуул ч гээгүй, битгий авахуул ч гэж ятгаагүй. Хэрвээ тэр ятгасан бол би түүний хүүхдийг энэ хорвоод төрүүлэх бодолтой байлаа. Гэвч тэр юу ч хэлээгүй, намайг хүүхдээ авахуулна гэдгийг дэмжсэн…

Тэгээд явсаар байгаад би хүүхдээ бүр томорцон хойно 4 сартайд нь авахуулсан. Тэр үед найз залуу маань аймаг руу гэр лүүгээ явчихсан байсан. Түүнийг явахаас өмнө түүний мөрийг дэрлээд уйлаад хэвтэж байхад тэр минь “Чи чадна аа. Юу ч болохгүй. ХАйр  нь сэтгэл санаагаар дэмжиж байна аа” гээл явсан. Гэтэл явсан өдрөөсөө эхлээл намайг абортонд орох хүртэл, орсны дараа ч тэр яриагүй. Гэхдээ би бүхнийг даваад гарсаан. Би сэтгэлийн тэнхээтэй байж чадсан. Авахуулна гэж шийдцэн байсан хэрнээ яг тэрхэн үедээ тэр эмнэлгээс гараад зугтаамаар, хүүхдээ гаргамаар санагдаж байсан ч тэгж чадаагүй. Зөв юм шиг санагдаж байсан ч би одоо тэр үйлдэлдээ харамсаад бардгүй. Хэрвээ би тийм алхам хийгээгүй байсан бол өдийд хөөрхөн үрээ өлгийдөөд, ээж гэж дуудуулаад явах байсан гэж бодохоор өөртөө ч найз залуудаа ч дургүй хүрч хичнээн их үзэн яддаг гээч. Намайг эмнэлгийн орон дээр хэвтэж байхад найз залуу маань өөр охин эргүүлээд найзуудтайгаа архидаад явж байсан. Бид 2 салсан. Тэр одоо өөр найз охинтой. Одоо хүүхдээ, үрээ санаад галзуурах нь. Би буруу алхам хийснээ дэндүү хожим ухаарч…

Хүн хүндээ илүүдэхгүй гэдэг үнэн үг юм байна. Миний хийсэн тэр алдаа насан туршид минь намайг зовоож шаналгах юм шиг байнаа…Охидуудаа, бүсгүйчүүдээ над шиг ийм алхам аль болох хийхгүй байхыг хичээгээрэй… Яг одоо би уйлж байна. Өөрийн алсан өөрийн үрийнхээ төлөө…