Би зүгээр л өөрт тохиолдсүн зүйлээ бусадтай хуваалцах гэсэн юмаа. 16-тайдаа би оюутан болж хайртайгаа учирсан юм. Тэр надаас 5ах шх ухаалаг сайхан залуу охид бүгд л түүнд сайн харин тэр нэг л өдөр над дээр ирээл болзоонд урьсан ингэж бидний үерхэл эхэлсэн юм. Бид 2 жил гаруй болж бие биенийхээрээ орж гардаг тийм дотно болсон байсан. Гэтэл нэг өдөр би хичээл дээр сууж байтал бөөлжис хүрээд болдоггүй тэгээд тест аваад үзтэл жирэмсэн болсон байсан. Би яах ч учраа олохгүй дэмий л уйлж уйлж түүнд энэ тухай орой уулзахдаа хэлтэл тэр наадах чинь миний хүүхэд мөн ч юмуу биш ч юмуу би яаж мэдэхийн гэсэн миний дотор палхийгээдл явцан. Үүнээс хойш тэр усанд хаясан чулуу шиг л алга болсон. Ингээд би ээж ааьдаа хэлтэл хүнд хүн илүүддэггүй юмаа миний охин анхны хүүхдээ гарга л гэсэн. Ингээд ганц бие ээж би 9сар ганцаараа цүндгэр гэдэстэй хичээлдээ явдаг байлаа.Би түүнийг эргээд ирнэ гэж итгэсээр л сургуулиар нэг миний тухай хов жив ярицгаагаад л ийм жоохон байж энэ тэр гээд л би шөнө болгон дэрээ нортол ганцаараа уйлдаг байсан. Ингээд 11.23-нд бяцхан хүү минь хорвоод мэндэлсэн дээ. Тэр тэр чигээрээл аавыгаа дууриасан давхраа том алаг нүд гээд л. Одоо миний хүү 9 сартай эмээ өвөө нь аминаасаа ч илүү хайрладаг хүний эцэг эх гэдэг хамгийн сайхан түшиг тулгуур гэдгийг би ойлгосон. Одоо би тэрний тухай ахиж бодохгүй ээ. Сайн сурч боловсроод хүүгээ л сайн хүн болгож хүүгийнхээ төлөө л амьдрана гэж бодож байна даа. Би 18-тай ээж… Миний болсон явдлыг уншсанд баярлалаа