Би одоо 30 настай нөхөр хүүтэйгээ амьдардаг. Яагаад ч юм ингээд бичээд эхэлсэн чинь надад маш хэцүү байнаа нулимс гоожоод дэлгэц харагдахгүй юм. Би уг нь одоогоос яг 7 сарын өмнө энэ дэлхийн хамгийн жаргалтай эмэгтэй байсан, надад сайн хань, хүү охин сайхан амьдрал бүгд байсан. Гэтэл би сайхан охиноо өөрийнхөө арчаагүйгээс болоод алдчихсан миний охин халуун савтай цайнд түлэгдээд өнгөрчихсөн. Би охин хүү 2-тойгоо гэртээ байсан ах нь  6 настай тэр өдөр би цайгаа чанаад газар тавьчихаж миний 10 сартай охин түүнийг очиж татаад хөлнийхөө өвдөгнөөс доош түлэгдчихсэн би айсандаа түргэн дуудчихсан түргэн 2 цаг болж ирсэн би охиноо тэврээд 2-лаа уйлаад зогсоод байсан аав нь ажилтай байсан юмаа тэгээд миний охин эмнэлэгт хэвтээд 6 хоноход зүгээр л байсан шөнө хүртэл нам унтаад л зовиур гайгүй л байсан тэгээд 6 хоносоны дараа нэг эмч наркозтай гүн цэвэрлэгээ хийнэ гээд бид 2-г шөнийн 10 цагаас өглөө  болтол ус ч өгч болохгүй гэсэн би эмчийн хэлсэнээр шөнөөс хойш охиндоо юу ч өгөөгүй миний охин өглөөгүүр уйлагнаад ам нь ангалзаад байхаар нь эмчээс нь манай хүүхэд өлсөөд байна наркозандаа эрт оруулж болохгүй гэж зөндөө гуйсан хүлээж бай хоолоор үхэхгүй балга ус ч өгч болохгүй хүүхэд бөөлжинө гэж хойшлуулсаар өглөө 10 цагт миний охиныг наркозандаа оруулсан гэсэн ч миний охин тэр наркозанд унтахгүй байхад цэвэрлэнэ гээд цаад өрөөлүүгээ аваад орсон 10-аад минутын дараа хүүхдээ аваарай гэж дуудсан миний охин үглээд дүйнгэ хүн шиг болчихсон бас л унтаагүй байсан нөхөр бид 2 манай охин унтахгүй уйлагнаад байна гэж зөндөө эмчид хэлсэн ч нэг нь ч тоогоогүй өрөөндөө ороод байж бай л гээд байсан…

Цуг орсон хүүхдүүд нь унтаад наркоз нь гараад сэрцгээж байхад миний охин уйлагнаад унтахгүй л байсан тэгээд би 2 цагийн дараа мээмээ өгсөн миний охин унтаж байгаа яаж байгаа нь мэдэгдэхгүй нэг тийм гөлгөр болчихсон би охиноо унтаж байгаа байх гээд сэрэхийг нь хүлээгээд зөндөө суусан миний охин хааяа нэг уйлагнаад өөр ямар ч өөрчлөлтгүй оройны 6 болгосон 6 цаг жаахан өнгөрч байхад би охиныхоо өөдөөс хараад орных нь өмнө сууж байтал миний охин харах шиг болохоор нь өндийгөөд сэрж байна гэж бодоод М… миний охион гээд дуудсан чинь толгой нь гэдийгээд таталт өгч эхэлсэн би айсандаа эмч дуудаад үзүүлсэн боловч нэг ч эмч дорвитой юм хийлгүй даралттай хүүхэд байна тийм ч хүүхэд байна энэ тэр гэж байгаад дахиад унтуулдаг тариа хийсэн.

Гэсэн ч миний охин сайхан унтахгүй сэрэхгүй байсаар орой 23 цагийн алдад бүр муудсаар л байсан гэхдээ тийм сонин байж мээм өгөхөөр хөхөөд байсан эмч нар хоол өгч болохгүй л гээд байсан тэгээд би охиноо хөхүүлж хэвтэж байгаад гарных нь судасны цохилтыг дараад үзсэн чинь аймаар хурдан цохилоод байхаар нь эмч дуудаад үзүүлсэн чинь одоо ахиухан доожоор тариа хийж унтуулаад өглөө шинжилгээ авна гээд сувилагчдаа тийм ийм юм хий гэж хэлээд гарсан гэтэл тэр нь нэг шпризтэй юм гарлуу нь дутуу шахаж дуусаагүй байтал миний охины царай нь хөхрөөд нуруу нь гарын тохой шиг босож ирээд нэг урт амьсгаа аваад л өнгөрчихсөн миний гар дээр шүү надад ямар хэцүү байсан гээч миний охин сэрээрэй ээж нь аавд нь юу гэж хэлэх юм бэ л гээд байсан тэр үед аав нь лам авчрах гээд явчихсан байсан яг тэр үед гаднаас орж ирсэн яасан бэ яачихваа яасан гээд л надаас дахин дахин асуугаад байсан. Эмч охин чинь өнгөрчихлөө гэж хэлсэн боловч тэр итгээгүй миний охин унтаж байна юу гэж муу ёрлоод байгаа юм өчигдөр орой надтай утсаар ярьж байсан хүүхэд юу гэж тийм юм болдог юм гээд л үнэмшихгүй байсан манай эгч М… миний дүү тайван байгаарай гээд учрыг хэлсэн. Ээ хүүр ээ хүүр гээд л охиноо зуураад уначихсан би тэр үед би л энэ хүний хүүхдийг алчихлаа гэж бодохоос үхмээр байсан гээч…

Дараа нь эмнэлгийн шинжилгээгээр миний охинд буруу эмчилгээ хийгдсэн гэсэн онош гарсан бас лам хард үзүүлсэн миний охиныг ертөнцийг голж ирсэн хүүхэд байна маш сайн цагт өнгөрсөн байна удахгүй буцаж мэндэлнэ гэж хэлсэн ч би өөрийгөө уучилж чаддаггүй юмаа… Би охиноо сайн харж байсан бол ийм юм болохгүй байсан болохоор… Миний амьдралд нэг ийм аймаар юм болсон хүмүүсээ хүүхдээ хараанаасаа битгий салгаарай. Би охиндоо маш их хайртай одоо охиноо маш их санадаг өдөр болгон уйлдаг дараа нь толгой их өвддөг. Манай нөхөр намайг тайван бай миний охин буцаж төрнөө л гэдэг би тэр хүний өмнө гэмтэй юм шиг санагдаад байдаг боловч тэр надад муу юм юу ч яриагүй чи бид 2-н үйл юм байлгүй дээ л гэсэн гэхдээ тэр охиноо их санадаг юм шиг байна лээ үргэлж барагар царайлж явдаг болсон, нэг найздаа гэртээ харихаас дургүй хүрээд байх юм охин минь өөдөөс хараад аавдаа авахуулах гээд дэрвээд сууж байдаг болохоор байхгүй болохоор оорохоос дургүй хүрээд байна гэж ярьсан байсан. Тэр минь надаас өөр арчаатай эхнэр авсан бол ингэж үрийн хагацал үзэхгүй ч байсан юм билүү. Нөхөр минь надад хайртай би ч түүндээ хайртай хүү минь байгаа болохоор л би амьд салгалж явна даа. Манай нөхөр боломжийн цалинтай ажил хийдэг болохоор бид 2 суугаад 8 жил болоход би нэг ч удаа ажил хийгээгүй гэртээ л байдаг гэсэн манай ах намайг гэртээ байх хэцүү байх гэж бодсон юм байлгүй нэг сургуульд оруулж өгсөн би уг нь дээд мэргэжилтэй л дээ гэвч төгсөөд ажил хийлгүй удсан болохоор хэцүү л байсан гэвч би гүрийгээд одоо 3 сар ажиллаж байна одоо ажилдаа дассан гэтэл би одоо жирэмсэн болчихсон миний охин буцаж ирж байгаа болохоор хүүхдээ ямар ч байсан төрүүлнэ харин ажлынхан харин юу гэх бол дөнгөж ажилд ороод бас төрлөө энэ тэр гэх боловуу би яаж дарга нартаа ойлгуулах вэ? Одоо цагт ажил олох хэцүү ажлын байраа хадгалмаар л байна… Дэндүү олон юм нуршсанд уучлаарай…