Үе үехэн дурсах андын ариун үерхэл
Үнэнч хэвээр үлдсэн гэнэн багын дурлал
Санах бүрийд дурсах сэтгэлд ойрхон нэгэн
Сайн явбал учирах хүний хувь тавьлан
Цэцэгсийн дээд нь Сарнай гэдэгийг би мэднэ
Цээжиндэх хайр өөрөө ундардагыг хүн бүр хэлнэ
Цэвэрхэн чамдаа хайртай гэдгээ би илчилнэ
Цэрвэлгүй учирвал амьдрал болохийг бид л шийднэ 
Зулийн бяцхан гэрэл бадамлан асах тэр л цагаар
Зүрхний мянган бадгыг чамдаа л зориулах гэсийм
Зуун шөниий тэнгэрт саран эрхэлэх тэр цагт
Зүгээр л би чамайгаа нь зүүдэлжил хонох л гэсиймаа
I want to
profile

 Дууртлаа  ширтэх  тэр  зүгийн  тэнгэрт   
Дууны  цагаан  үүл  ургаад  өгдөггүй ч  байгаа   даа  
Тэвчээрийн  шидээс ханзартал  эгшиг  аялгуу  зайдлан 
Тэрний  минь  бүлээхэн  амьсгаа  хүрээд  ирдэг ч үгүй  байгаа  даа   
Сул  асгарах  нулимсанд  зэрэглээтсэн  уулсын  цаанаас 
Шувуудын  өнцөгeт  цуваа  ганганаад  ирдэггүй  ч  байгаа  даа 
Сууж  жаргаагүй  ч  санаж явах  чиний  минь 
Сүүдрийн   нь  сэмэрхийг  зуугаад ч  ирдэг ч  үгүй  байгаа  даа.