Төгс Гэгээрсэн Их Багш Чин Хай, Шихүд болсон 7 өдрийн даяан бясалгалын үеэр, Формоса, 1991.9.22

Би нэгэн номноос “ Мангуу” (Aдaм), “Эргүү” (Ева) хоёрын тухай үнэхээр инээдтэй өгүүлэл уншсан юм.(*Тайлбар: Адам Ева хоёрын нэрс хятад хэлний дуудлагаар бол мангуу, эргүү гэдэг үгтэй адил сонсогддог). Та нар мэднэ биз дээ? (Хүмүүс инээлдэж: “Тийм ээ. Адам Ева” гэцгээв.) Тэр хоёр Эдений цэцэрлэгт яг л Диваажинд байгаа мэт амар амгалан амьдарч байжээ. Өдөр бүр л идэж уун, наранд ээж хэвтэн, хөтлөлцөн явж, хөөрхөн юм ярьж, оройхон унтдаг байв гэнэ. Их л жаргалтай байжээ.
Нэгэн өдөр Адам дүүжин орон дээр хэвтэж байтал (Хүмүүс инээлдэнэ), нэг могой мод өөд гулган гарч ирээд чихэнд нь: “Адам чи ямар хувцас моодонд орж байгааг мэдэх үү” гэж шивнэв. Адам мэдээж мэдэхгүй юм чинь, тэр урьд нь хувцас өмсч байсан биш. Тэгээд гайхасхийн асуужээ. “Хувцас гэнээ? Хувцас гэж юу байдаг юм”. Могой: “Биеийг чинь далдалдаг юмыг хэлдэг юм. Жишээлэхэд, миний гадар арьс бол миний хувцас. Харин чиний хувцас төрсөн цагаас чинь хойш ер өөрчлөгдсөнгүй. Арьс мэтийн хувцас моодноос гараад удаж байнаа. Хамгийн моодны өнгө бол улбар шар юм шүү” гэжээ.
Иймэрхүү юм огт мэдэхгүй юм даа гэж Адамын хэлэхэд могой: “Өө зайлуул. Чи ч ёстой мунхаг юм аа. Ингэхэд чи чинь өдөржингөө юу хийдэг хүн бэ” гэж асуув. Адам: “Ямар шаардлагатай гэж юм хийх билээ. Өлсвөл хооллоно, ядарвал унтчихна, ганцаардвал Еватай чалчина. Ингээд л сэтгэл дүүрэн явдаг хүн дээ би”.
Могой: “Чиний мэдэхгүй юм олон бий. Мунхаг тэнэг, соёл боловсролгүй болохоор чинь өрөвдөөд энэ бүхнийг зааж өгмөөр л байна. Чи ядаж хувцсаа ч сольж мэдэхгүй байна шүү дээ”. “ Юу гэнээ, Адам яагаад хувцсаа солих ёстой гэж. Эхнэр нь ч мөн хувцсаа сольдоггүй., тэгээд ч бид хоёр жаргалтай байдаг. Яагаад хувцсаа солих ёстой гэж” гэхэд могой: “Бусадтай холилдож нийлэхийн тулд тэдний өмсдгийг өмсөх хэрэгтэй. Өрсөлдөх сонин ш дээ. Тэгээд ч Эзэн Бурхантай харилцах гэж бид бясалгадаг ” гэв.
Адам: “Би Эзэн Бурхантай өдөр бүр харьцдаг. Би Эзэн Бурханы цэцэрлэгт амьдарч байгаа нь түүнтэй өдөр бүр харьцдаг гэсэн үг. Би яагаад бясалгах ёстой гэж” гэхэд могой: “За яахав Эзэн Бурхантай харьцдаг юм байж, тэгвэл одоо түүнээс салж биеэ даан багахан харилцах цаг чинь болж дээ. Би чамд Эзэн Бурханаас салж амрах бясалгал зааж өгье” гэв (Багш инээнэ). Эзэн Бурхантай харилцах тухай могой эхэлж ярьж байснаа сүүлдээ тусгаарлагдах болж хувирдаг байна шүү. Маанагдуу Адам могойны яриаг чагнаж зогсов.
Могой үргэлжлүүлэн: “Хэрвээ чи уйтгартай амьдрахыг хүсэхгүй байгаа бол ямар нэгэн юм олж хийж болно шүү дээ, ажил ч юм уу” гэхэд Aдам, “Ажил аа? Тэр чинь юу юм бэ? Ажил гэдэг нь яадаг юм бэ? Юу хийх ёстой болж байнаа”.
Могой: “Наанадаж чи өдөр бүр жимс түүж арвижуулан хурааж болно” гэхэд Адам: “Яах гэж жимс түүх болж байна аа. Би идэхийнхээ хирээр л цуглуулдаг. Тийм их түүж яах юм” гэв.
Могой: “Өдөрт 450 алим түүвэл чинь би чамд яаж соёлч боловсон хүн болохыг зааж өгье л дээ” гэв. Aдaм: “Би хэзээ ч тийм их жимс түүж байсангүй. Яах гэж” гэхэд могой сургалтын төлбөр болгож авч байгаа юм гэж тайлбарлав. Үүнийг хийхгүй бол нь Адамд юу ч заахгүй гэв.
Aдaм: “Заалгаагүй нь өлзийтэй биз дээ” гэхэд могой: “Чи эхнэрийнхээ төлөө үүнийг хийх ёстой” гэлээ. Aдам: “Тэр их алим эхнэрт минь ямар хэрэгтэй юм бэ” гэхэд могой: “Яагаад гэвэл эхнэр чинь надаар хичээл заалгаад дөнгөж сая төгссөн. Тэгэхээр надад 450 алимны өртэй юм” гэв.
Тэгээд л Aдам эхнэрийнхээ төлөө завгүй ажиллах хэрэгтэй болжээ. Уул нь түүнд тийм их алим түүх хэрэг байгаагүй ч харин одоо эхнэр нь соёлч боловсон хүн болсон учир 450 алим хурааж цуглуулахын тулд өдөр бүр ажиллах хэрэгтэй болжээ. Төдөлгүй “Эргүү” (Eва) харьж ирэхдээ нүүрэндээ хамгийн сүүлийн будаг шунх нялж, үсээ донжтой янзлуулан үнэхээр л соёлч боловсон хүн болсон байжээ. Урт шулуухан үс нь харин африкийн загвараар буржийлгасан байна гэнэ (Багш болон бүх хүмүүс инээлдэнэ). Өмссөн зүүсэн нь үнэхээр тансаг, сүүлийн үеийн загварынх. Ингээд л Ева ямар л хувцас авна, тэр хэмжээгээр Адам алим түүх албатай болжээ.
Ингэсээр Aдам дэндүү соёлжсон эхнэр нь хувцсаа өдөр бүр солихыг хараад суугаад байхад хэцүү болж, нүцгэн биеэсээ ичиж, нэг л буруутай мэт санагдах болж гэнэ. Буруутай мэт санагдах тэр мэдрэмж хаанаас төрж бий болсныг та нар мэдэв үү? Тэр үеэс л эхэлсэн хэрэг. Дараа нь Адам Эзэн Бурханаас тусгаарлагдах тэрхүү бясалгалын аргад суралцжээ (Багш инээнэ). Өдөр бүр жимс хурааж, хувцас худалдаж авсаар тун чиг завгүй болжээ. Олон хувцастай болохын тулд улам их ажиллах хэрэгтэй байлаа. Ингэсээр урьдынх шигээ тайван амьдрал, нөгөө дүүжин ор, нарны гэрэлд ээн хэвтэх ч сураг алдрав. Эцэст нь Адам өөрөө ч Эзэн Бурханаас холдсоор л байв. Бясалгах тусам Эзэн Бурханаас тусгаарлагдаж байлаа. Тэгсээр эхнэрийнхээ хамт хүн үйлдвэрлэж эхэлжээ. Урьд нь ямар ч хувцас өмсгөлгүй байхдаа хүүхэдтэй болох мэтийн асуудал байсангүй. Харин хувцас өмсдөг болсноос хойш бие биенээ ихэд сонирхох болж дээ. За ингээд дуусаа! (Багш болон бүх хүмүүс инээлдэна).