Энэ өдрийн мэнд. Та бүхэн надад зөвлөөч. Би одоо 25настай 1 хүүхэдтэй. Хүүхдээ харах гээд жил алдсаар байгаад энэ өвөл сургуулиа төгссөн ч одоо ажилгүй гэртээ хүүхдээ хараад сууж байна.Нөхөр боломжийн ажил хийдэг болохоор бид 3 болоод л байдаг юм. Нөхөртэйгээ сүүлийн үед ерөөсөө ойлголцохоо болилоо. Юм л бол хэрэлдчих гээд байдаг боллоо. Секс энэ тэр ч байхгүй. Орой ажлаасаа ирээд хоол цайгаа идэж уучаад ядарч үхлээ гээд унтаад өгнө эсвэл зурагт харж байгаад л унтана. Хүүхдээ ч бараг тоохгүй аймар хэнэггүй. Нөхөр маань намайг жирэмсэн байхад халамжтай их л сайхан байдаг байлаа. Манай хүүхэд олдсон цагаасаа хойш байнга л гарчих гээд өвдөхө эсвэл бөөр өвдөөд байнга эм тариа. Ингэж явсаар хүүхдээ дутуу гаргалаа.Намайг төрснөөс хойш манай гэрийнхэн манай нөхөрт нэг л хүйтэн хөндий харьцдаг боллоо. Би гэж тэнэг хүн юуг нь ч мэдэхгүй нөхрийгөө өмөөрч гэрийнхэнтэйгээ их муудалцдаг байлаа. Харин сүүлд нь төрөхөөс өмнө өгсөн шинжилгээнд БЗХӨ илэрснийг арын дараа мэдэв. Эхэндээ үхчмээр дэндүү итгэж анхны хайр охин насаа хүртэл өгсөн хүндээ хууртсандаа их л гутардаг байлаа. Хүүгээ хараад нөхрийгөө уучилж амьдраад 5 жил болж байгаа ч нөхөр маань сүүлийн үед нэг л хөндий хүйтэн болчихож. Би одоо жирэмсэн. Бас л гарчих гээд өвдөх юм. Би гэрт суухаас залхаж энэ хүүхдээ авхуулах гэхээр нөхөр болохоор хүүгээ дүүтэй болгоно гаргая гэх юм.

Тэгсэн мөртлөө надад ерөөсөө анхаарал халамж тавихгүй ажлаасаа ирээд надтай юм ч ярихгүй оройтохоор нь утсаар ярихаар яасан ажилтай байна гээд утсаа салгана. Ядаж оройтохоор бол оройтно гээд ч ярьчихгүй юм. Би ер нь одоо яах ёстой юм бол өөр хүнтэй болсон юмуу гэхээр үгүй юм шиг байгаан.Тэгээд ер нь яагаад болоо эсвэл надаас залхсан юм болов уу дэмий л орой орондоо уйлж хэвтэх юм. Ярилцах гэхээр янз бүрийн шалтаг тоочоод бх юм. Сүүлдээ бүр хүүхдээ авхуулаад салдаг юмуу гэж бодоод байхын. Хүмүүсээ яах ёстойг минь надад зөвлөөч…