бас мухардалд ороод нэлээд бодсоны эцэст энд бичихээр шийдлээ. Хаанаас эхлэхээ сайн мэдэхгүй л байна. Замбараагүй бичсэн бол уучлаарай. За өөрийгөө товч танилцуулъя. 30 настай, 4 настай хүүхэдтэй, өндөр хөгжилтэй оронд доктор хамгаалаад дуусах дөхөж буй бүсгүй. Хүүхдийн маань эцэг 45-тай эхнэртэй 1 хүүхэдтэй монголд амьдардаг. Бүх юм хэцүү санагдаад байна. Хэн нэгэнтэй яримаар байна. Асуудлууд…

1. Монгол руу явахаас үнэхээр айжийн. Түр очоод найзуудтайгаа уулзлаа. Үнэхээр ойлголцохгүй байна. Дан бүх юманд бухимдсан, өдрийн хоолны мөнгөө ярьсан, нөхөр хүүхэд ,улсаа үзэн ядаж муулсан хүмүүс. Гайгүй хүүхнүүдийг бүгдийг нь янхан, мөнгөтэй хүмүүсийг бүгдийг нь луйварчид гээд л…

Ёо аймаар тэгээд л миний өмссөн зүүсэн бүгдэнд нь атаархсан гайгүй мөнгөтэй залуу байвал олж өгөөч гээд л… 30-тай хэрнээ бүгд биеэ гаргуунд нь гаргачихсан. Тэр хүмүүстэй уулзаад би уйлсан. Хайран цаг минь гэж. Монголд ирээд би хэнтэй найзалнаа. Аймаар ганцаардах юм шиг санагдсан. Би тэдний яриаг ойлгохгүй. Тэд миний яриаг ойлгохооргүй болсон юм шиг санагдсан. Найзуудгүй би яаж амьдрах юм бэ??? Эрэгтэй найзууд нь бол бүгд эхнэр нь найз гэдэг ойлголт байхгүй шууд л хардана. Нөгөөдуул нь ч ёр нь хандлага нь 1 л биш.

2. Би энд өвдлөө. Бодлоо. Би үхээд хүүхэд маань ганцаараа үлдвэл яанаа. Эцгээсээ хөндий өссөн, ээж минь өсгөдөг настай хүн удахгүй. 1 ах минь өөрийгөө яая гэж яваа хүн. Эцэгт нь өгөөд 1 хүүхэдтэй нь ханьтай эцэгтэйгээ ах дүү чадалтай өсөх хэрэгтэй юм болуу? Хүүхдэд маань аль нь хэрэгтэй бол?

3. Тэр хүүхдийн маань эцэг надгүйгээр амьдарч чадахгүй хүүхдээ гаргачих сууна гэж байсан чин. Ядаж байхад дарга болчихжээ. Кариер хөөхөд нь эхнэр н хэрэгтэй болж гэнээ. Эхнэрээсээ салвал өөрийнх нь кариер дуусна гэж айдаг болсон юм шиг санагдсан. Магадгүй надаас одоо их айж байж ч болох юм. Тэр хүн эхнэр бид 2-н дунд гүйх санаатай юм шиг.

4. Би одоо хүнд итгээд хүнтэй гэрлэж чадахгүй байх. Хүүхдийг маань яачих ч юм билээ гэж айгаад. Охин хүүхэдтэй хүн. Би яах вэ?

5. Энд боломжийн цалин аваад сайхан амьдардаг. Монголд очоод төрийн байгууллагад орвол 400 мянга аваад би амьдарч чадахгүй. Энд хуримтлуулсан мөнгөөр үсрээд хэдэн жил амьдарна биз. Хувийн юм хийх зориг алга. Бүх хүмүүс нь луйварчид гэж хараагаад бүгд мөнгө нэхэж дарамталдаг гэнэ. Хувиараа юм хийснээс цалин аваад амьдарсан нь дээр гэхийн хүмүүс.

Надад 35 аас дээш насныхан саналаа хэлээч. Санал хэлэхдээ өнгөрсөн юмыг минь шүүх биш ирээдүйд минь зөвлөгөө өгөөч! Өнгөрсөнд минь дүгнэлт өгч шүүгээд юуг ч өөрчилж чадахгүй. Өнгөрсөн. Ийм сэтгэлийн хямралд хүн ордог үе байдаг уу? Энэ үеэ би яаж давахуу? Нөхөр гэхэээсээ илүү би яаж монголдоо зохицож амьдарнаа гэхээс аймаар айжийн. Хүмүүс 1 л зэрлэг бүдүүлэг санагдаад… Буцахаас айгаад байхын… Буцах үе ойртсоор л байна…