Moderator: mgl_300
Би бусадтай адил яг одоо амьдралынхаа тухай бичиж бусадтай хуваалцах гэсэн юм. Уншиж буй танд энэ өдрийн мэнд хүргье. Би одоо 24-тэй эмэгтэй СОЛОНГОСТ амьдардаг. Энд ирээд нэг залууд дэндүү их хайртай болж бид 2 бараг хоёр жил хамт амьдарсан тэр маань амьдралтай учир би өөрийгөө хорьж бусдын амьдралыг үймүүлээд жаахан охиныг нь уйлуулаад яах вэ гэж бодоод түүнээс хүчээр өөрийгөө холдуулсан. Холдоод 1жилийн дотор хугацаанд түүнийгээ санаж олон шөнийг уйлж өнгөрөөсөн цаг хугацаа өнгөрөх тусам бүр их санаж бүр их хайртай болж утсаар ярихаа хүртэл тэвчдэг байлаа. Тэгж байтал нэг ажилд орж 2 сарын дараагаас ажлынхаа захиралтай учиртай болж тэр надаас нилээн хэд ах гэхдээ амьдралгүй ганц бие хүн бид 2 хамт амьдрал ярьж өнгөрүүлсэн амьдралаа ярьдаг байлаа. Хамт уйлдаг ч үе байсан зарим ихэнх эрчүүд зэмлэх байх тэр гадаад хүн би хувьдаа мууг нь олоод сонгохгүй бол адилхан хүн гэж ялгавартай ханддаггүй. Тэр хүн мэдээж гадаад бие биендээ ойртож дасч эхэлсэн хамт байх болсон.
Ийм алхам хийхдээ би урьдын хайртай залуугаасаа одоо хүртэл сэтгэл дотроо уйчлалт гуйж сууж байна. Энэ хүн маань муу хүн бишээ адилхан амьдарч яваа эмэгтэй хүний хайр хүртэж үзээгүй эмэгтэй хүнд итгэхгүй өдийг хүртэл ганцаараа явсан хүн. Сэтгэл сайн түүнийг би тэр намайг сайн мэдэрч ойлгодог. Энэ хүний ганц дутагдал урьдын хайртай залуугаас илүү эрхлүүлж хайрлахгүй болоод тэрүү миний хүссэнийг хийж өгдөг ч … Би хуучин найз залуугаа бүүр их санаж тэсэхгүй түүнтэйгээ ярьсан бүгдийг хэлсэн тэр маань намайг хэзээд ойлгоно. Гэр бүлээ орхиод одоо ч энэ хүнээс салаад очвол тосоод авъя гэдэг. Гэтэл энэ хүн маань битгий салаач гэнэ. Амьдрал ар гэрээ бодвол энэ хүнтэй явах хайр сэтгэлээ бодвол түүндээ гүйгээд очмоор амьдралыг нь салгаад хамаагүй суумаар байна. Та бүхэн миний оронд байсан бол ямар шийдвэр гаргах байсан бэ? Аан бас нэг зүйл гэхдээ тэр хайртай залуугаасаа илүү энэ хүнээс сексийн илүү их таашаал авдаг. Тэгэхээр огт өөрийгөө ойлгохгүй. Хайртай залуугаа маш их санаж байна, би яах вэ…?