Moderator: mgl_300
Бичлэгийн тоо 42,366
Монголын үзэсгэлэнт сарангуа
Намайг төрүүлсэн ижий
Зөөлөн цагаан гараараа
Хөдөлгөн өсгөсөн ижий
Зүйтэй уран үгсээрээ
Сурган хүмүүжүүлсэн ижий
1. Монгол ээж.
Энэ ерт?нц?д х??хэд т?р??лж, ?сг?ж, х?н болгон т?л?вш??лэхэд гол ??рэг г?йцэтгэдэг
эх х?ний ачийг х?н б?р л магтдаг. Тэр тусмаа т?р??лсэн ?р х??хэдтэйгээ б?х насаараа
"х?йн холбоотой" байдаг "Монгол эхийг" манай Монголчууд ил?? их дээдлэн х?ндэлж ачилдаг. "Эх" гэдэг ер?нхий нэрээс ил??тэй "ээж" гэдэг ?гэнд л эрхэлж нялхамссан аялага ил??тэй мэдрэгдэнэ. "ээжтэй х?н л эрхэлдэг юм" гэсэн м?р ?т?л болсон хойно ч миний сэтгэлд чухам ?нэнийг мэдр??лнэ. ... Д?нг?ж сая т?рс?н ?рээ элгэндээ тэвэрч ангир уургаа амлуулж буй б?сг?йн з?рх сэтгэл дэх нэг л з??л?н, уянгалаг мэдрэмж хайр энхрийлэл, уяралыг тэр б?сг?йгээс ??р хэн мэдрэх билээ. Эхийн хэвлийгээс унаж, энэ ерт?нц?д "морилон" ирсэн тэр л бяцхан " амьтан"-ыг хайр гэрэлтсэн н?дээр энхийрийлэн харж, з?рх сэтгэлдээ мэдрэгдэх тэр л б?лээн сайхан хайр энхрийлэлдээ уярч суугаа тэр ээжээс ил?? "гэгээлэг" з?йл энэ ерт?нц?д бий бил??. ?вд?ж т?рж, уярч нялхархын зовлон жаргалыг бурхан ??р хэнд ч биш гагцх?? эх болж буй б?сг?й х?нд л заяажээ. Ерд?? л хэдхэн хормын зайтай мэдрэгдээд ?нг?рд?г зовлон, жаргалыг "эх х?н" амсч эдэлдэг нь хорвоогийн нэгэн гайхамшиг гэлтэй. ? Т?р??лсэн ?р нь ?нэгчлэн инээх, шулганан хэлд орох, хорвоог мэдэрч тэнцэгнэн алхах, уйлах, унаж, тусах б?рийд эхийн з?рх сэтгэл инээж баясан, уйлж, уулга алдана. ? ?с?х насанд нь эрдмийн ширээнд хамтдаа суралцаж, оройтож ирэх б?рд нь
?нчин дэрэн дээр нойр хулжааж, ?лс?ж ядрах вий гэж ??р??с?? ч харамлан "хоол халааж" сэтгэлдээ х?лээнэ. ? ?т?л насанд амьдралын нугачаанд алдаж онох б?рд, х??хэддээ бус
??рт?? л бурууг ?гч бас баярлана. ?сэн буурал болсон хойно нь ч "?р минь" гэж сэтгэлдээ шивнэж, хайрлан, харамлаж духан дээр нь ?нэрлэнэ. Аяа! Энэ ерт?нц?д "Монгол ээжээс" ил?? хэн игэж чадах билээ. Энэ бол ?др??с ?д?рт биднээс алсpан холдсоор байгаа
"Монгол бахархал", "Монгол цус" билээ. Харь газар х?нд хэц?? амьдралыг туулж яваа
та, ээжр??гээ нэг утасдаарай! Утасны цаанаас "?глэж дуулавч" з?рх сэтгэлд нь баяр бялхаж, "?р минь" гэж дуу алдахыг нь сонсохыг хичээгээрэй! Цагийн эрхээр ээж тань
"гэгээн алсад" одсон бол зурaгнийх нь ?мн? зул асааж, т?рхэн зуур саатаж, зовлон жаргалаа нэгэнтээ шивнээрэй! "Гэгээн алсаас" ч эхийн з?рх сэтгэл "?р минь' гэж шивнэдэг юм. Та сонсоорой! Олон жилийн турш Монголчуудын тэмдэглэж заншсан "Мартын-8" хэмээх ?др??р ээж таныхаа ?мн? с?гд?ж, "таньдаа их баярлалаа, таныгаа зовоохг?йг хичээе!" гэж хэлье. Таны сэтгэл амгалан байг!
2. Монгол б?сг?й
Монгол б?сг?йч??д минь "?зэсгэлэнт гоо", "уян налархай" гэж та нарыгаа магтах гэсэнг?й ээ. Монгол эрийн ?м?г т?шиг, ?р х??хдийнхээ халамжит эх, айл гэрийн нэгэн тулгуур багана нь болж байгаа Монгол б?сг?й та, цаг хугацааны х?нд хэц?? нугачаа б?рт амьдралын
т?л?? тэмцэж чаддаг "хатан зоригтон" билээ. ?н??гийн х?нд хэц?? цаг дор, ??рт байгаа б?хнээ шавхаж, ??р??с?? ч хэц?? ачааг нуруун дээрээ ??рч, ?рх гэрийн хазайсан баганыг тэгшлэх гэж, ?р х??хдийнхээ дутууг нь г?йцээж дундуурыг нь д??ргэх гэж тэмцэж явааг тань магтах гэсэн юм. Мэдээж, сайн ханийн н?м?р н??л?г дор жаргаж яваа нэгэн байхад хугарч унасан баганын оронд тооноо ганцаар тулж ?рг?х гэж зовж яваа нэгэн байх. "Амьдрал минь хэц?? байна гэж", хазайсан тоононы дор уйлж суусанг?й. Босч, з?тгэж, тэмцэж,
х?д?лм?рл?ж, б?тээж яваа та бол "Монгол б?сг?й". Эр н?хрийнх?? харцан дор дальтчин, эгээ л "боол" аятай хамаг б?хнийг нь ??рч, хатуу доромжлол дор х?чээр "инээмсэглэж", гунигт хувь заяатайгаа эвлэрч явдаг "харь б?сг?йч??дээс", та нар минь "омог бардам"
бас "дайчин" чанараараа хол ил??. Энэ бол "Монгол б?сг?й", "Монгол цус" юм ш??.
Гэрт нь орж ирсэн ямар ч гийчнийг инээмсэглэн тосч цай аягалаж, идээ таваглаж, х?сэл зорилгыг нь анхааран сонсч, бас тусалж чаддаг "Монгол б?сг?й" танд ?н??д?р х?нд хэц?? бэрхшээлтэй олон асуудал байгаа ч, та "омог бардам", "дайчин" чанараараа давж гарна. Зовсоны эцэст жаргах цаг ч танд ирнэ. Та нарын минь тухай олон тааг?й з?йл бичигдэж, яригддаг ч дийлэнхи олонхи нь "амьдралын сайн сайханы т?л??" ??рийн боломж чадлын хэрээр "тэмцэж з?тгэж" яваа гэдэгт итгэж байна. Та Монгол б?сг?й гэдэгээ л мартаж болохг?й! Б?сг?й минь та нулимсаа арччих. ??рийг?? толинд харж, гоёлоо ?мс?хт?н! Монгол б?сг?й та нарын будаж шунхадсан царай, хуурамч инээмсэглэлээс ил??, з?рх сэтгэлийн тань "илч гэрэл"-ийг мэдрэхийг л х?сдэг юм ш?? Монгол эрч??д бид чинь. Та нартаа баярын мэнд х?ргье! Б?? ууж х?лч??рээрэй! Зовлон шаналалаа тэртээд орхиод инээмсэглэж яв! Б?сг?й та сайхан харагдаж байна ш??!
3. Монгол цус.
Монголчууд бид ц??х??лээ. "Монголын ?рс маш олон болтугай!" гэж ер??д?г ч, "цус цэвэр байхыг" Монгол б?сг?йч??д маань мэддэг билээ. Х?х тэнгэрийн удамтай учраас "х?х толботой" т?рд?г гэж Монголчууд маань бэлэгшээдэг болохоор, х?? т?рв?л амьдралаа
авч явах "б?х", охин т?рв?л ?рх гэрээ авч явах "уран" болоорой гэж ер??д?г. Т?р?х??с эхлээд ?хэх х?ртэлээ ?р х??хэдтэйгээ х?йн холбоотой байж, ??рийг?? ч умартан, х??хд??дийнхээ т?л?? б?хнээ зориулах Монгол эхийн сэтгэлд "Монгол ?нэт чанар"-аа агуулсан "Монгол цус"-аа хамгаалах гэсэн аугаа з?н совин байдаг юм ш??! "Эх нь голчихно" гэж шувууны ?нд?г?нд с??дэрээ тусгахаас ч эмээдэг Монгол эхийн сэтгэлд, ??рийнх?? ?р х??хдийг "харийн с??дрээс" халхалж, Монголоор нь ?лдээх гэсэн сэтгэлийн шаналал бас
байдаг юм ш??! Хайр сэтгэлийн илчээр, хатуу амьдралын балгаар харь эрийн цайг чанаж,
?рийг нь ?сг?ж буй Монгол б?сг?й таныг буруутгах гэсэнг?й. Ангир уургыг тань х?х?ж, сэтгэлийн илч, хайр энхрийлэл тань ?сч буй бяцхан ?р тань "Монгол цус"-ны хольцтой гэдэгээ л б?? мартаасай! ?в?г дээдсээс ?вл?гд?ж ирсэн Монгол цусанд "омог бардам" араншин бий, "тэмцэн дийлэх" х?сэл бий, "?р?вч з??л?н" сэтгэл бий. ??нийг б?? мартагтyн!
?др??с ?д?рт биднээс алслан холдсоор байгаа, хэзээ ч давтагдашг?й "Монголын ?нэт
з?йл" Монгол б?сг?й таны х?хний с??, судсаар тань лугших цус, хайр халамжинд тань байгаа! Та нарыг минь дээд тэнгэр ивээж, аз жаргалтай амьдруулаг!
Намайг төрүүлсэн ижий
Зөөлөн цагаан гараараа
Хөдөлгөн өсгөсөн ижий
Зүйтэй уран үгсээрээ
Сурган хүмүүжүүлсэн ижий
1. Монгол ээж.
Энэ ерт?нц?д х??хэд т?р??лж, ?сг?ж, х?н болгон т?л?вш??лэхэд гол ??рэг г?йцэтгэдэг
эх х?ний ачийг х?н б?р л магтдаг. Тэр тусмаа т?р??лсэн ?р х??хэдтэйгээ б?х насаараа
"х?йн холбоотой" байдаг "Монгол эхийг" манай Монголчууд ил?? их дээдлэн х?ндэлж ачилдаг. "Эх" гэдэг ер?нхий нэрээс ил??тэй "ээж" гэдэг ?гэнд л эрхэлж нялхамссан аялага ил??тэй мэдрэгдэнэ. "ээжтэй х?н л эрхэлдэг юм" гэсэн м?р ?т?л болсон хойно ч миний сэтгэлд чухам ?нэнийг мэдр??лнэ. ... Д?нг?ж сая т?рс?н ?рээ элгэндээ тэвэрч ангир уургаа амлуулж буй б?сг?йн з?рх сэтгэл дэх нэг л з??л?н, уянгалаг мэдрэмж хайр энхрийлэл, уяралыг тэр б?сг?йгээс ??р хэн мэдрэх билээ. Эхийн хэвлийгээс унаж, энэ ерт?нц?д "морилон" ирсэн тэр л бяцхан " амьтан"-ыг хайр гэрэлтсэн н?дээр энхийрийлэн харж, з?рх сэтгэлдээ мэдрэгдэх тэр л б?лээн сайхан хайр энхрийлэлдээ уярч суугаа тэр ээжээс ил?? "гэгээлэг" з?йл энэ ерт?нц?д бий бил??. ?вд?ж т?рж, уярч нялхархын зовлон жаргалыг бурхан ??р хэнд ч биш гагцх?? эх болж буй б?сг?й х?нд л заяажээ. Ерд?? л хэдхэн хормын зайтай мэдрэгдээд ?нг?рд?г зовлон, жаргалыг "эх х?н" амсч эдэлдэг нь хорвоогийн нэгэн гайхамшиг гэлтэй. ? Т?р??лсэн ?р нь ?нэгчлэн инээх, шулганан хэлд орох, хорвоог мэдэрч тэнцэгнэн алхах, уйлах, унаж, тусах б?рийд эхийн з?рх сэтгэл инээж баясан, уйлж, уулга алдана. ? ?с?х насанд нь эрдмийн ширээнд хамтдаа суралцаж, оройтож ирэх б?рд нь
?нчин дэрэн дээр нойр хулжааж, ?лс?ж ядрах вий гэж ??р??с?? ч харамлан "хоол халааж" сэтгэлдээ х?лээнэ. ? ?т?л насанд амьдралын нугачаанд алдаж онох б?рд, х??хэддээ бус
??рт?? л бурууг ?гч бас баярлана. ?сэн буурал болсон хойно нь ч "?р минь" гэж сэтгэлдээ шивнэж, хайрлан, харамлаж духан дээр нь ?нэрлэнэ. Аяа! Энэ ерт?нц?д "Монгол ээжээс" ил?? хэн игэж чадах билээ. Энэ бол ?др??с ?д?рт биднээс алсpан холдсоор байгаа
"Монгол бахархал", "Монгол цус" билээ. Харь газар х?нд хэц?? амьдралыг туулж яваа
та, ээжр??гээ нэг утасдаарай! Утасны цаанаас "?глэж дуулавч" з?рх сэтгэлд нь баяр бялхаж, "?р минь" гэж дуу алдахыг нь сонсохыг хичээгээрэй! Цагийн эрхээр ээж тань
"гэгээн алсад" одсон бол зурaгнийх нь ?мн? зул асааж, т?рхэн зуур саатаж, зовлон жаргалаа нэгэнтээ шивнээрэй! "Гэгээн алсаас" ч эхийн з?рх сэтгэл "?р минь' гэж шивнэдэг юм. Та сонсоорой! Олон жилийн турш Монголчуудын тэмдэглэж заншсан "Мартын-8" хэмээх ?др??р ээж таныхаа ?мн? с?гд?ж, "таньдаа их баярлалаа, таныгаа зовоохг?йг хичээе!" гэж хэлье. Таны сэтгэл амгалан байг!
2. Монгол б?сг?й
Монгол б?сг?йч??д минь "?зэсгэлэнт гоо", "уян налархай" гэж та нарыгаа магтах гэсэнг?й ээ. Монгол эрийн ?м?г т?шиг, ?р х??хдийнхээ халамжит эх, айл гэрийн нэгэн тулгуур багана нь болж байгаа Монгол б?сг?й та, цаг хугацааны х?нд хэц?? нугачаа б?рт амьдралын
т?л?? тэмцэж чаддаг "хатан зоригтон" билээ. ?н??гийн х?нд хэц?? цаг дор, ??рт байгаа б?хнээ шавхаж, ??р??с?? ч хэц?? ачааг нуруун дээрээ ??рч, ?рх гэрийн хазайсан баганыг тэгшлэх гэж, ?р х??хдийнхээ дутууг нь г?йцээж дундуурыг нь д??ргэх гэж тэмцэж явааг тань магтах гэсэн юм. Мэдээж, сайн ханийн н?м?р н??л?г дор жаргаж яваа нэгэн байхад хугарч унасан баганын оронд тооноо ганцаар тулж ?рг?х гэж зовж яваа нэгэн байх. "Амьдрал минь хэц?? байна гэж", хазайсан тоононы дор уйлж суусанг?й. Босч, з?тгэж, тэмцэж,
х?д?лм?рл?ж, б?тээж яваа та бол "Монгол б?сг?й". Эр н?хрийнх?? харцан дор дальтчин, эгээ л "боол" аятай хамаг б?хнийг нь ??рч, хатуу доромжлол дор х?чээр "инээмсэглэж", гунигт хувь заяатайгаа эвлэрч явдаг "харь б?сг?йч??дээс", та нар минь "омог бардам"
бас "дайчин" чанараараа хол ил??. Энэ бол "Монгол б?сг?й", "Монгол цус" юм ш??.
Гэрт нь орж ирсэн ямар ч гийчнийг инээмсэглэн тосч цай аягалаж, идээ таваглаж, х?сэл зорилгыг нь анхааран сонсч, бас тусалж чаддаг "Монгол б?сг?й" танд ?н??д?р х?нд хэц?? бэрхшээлтэй олон асуудал байгаа ч, та "омог бардам", "дайчин" чанараараа давж гарна. Зовсоны эцэст жаргах цаг ч танд ирнэ. Та нарын минь тухай олон тааг?й з?йл бичигдэж, яригддаг ч дийлэнхи олонхи нь "амьдралын сайн сайханы т?л??" ??рийн боломж чадлын хэрээр "тэмцэж з?тгэж" яваа гэдэгт итгэж байна. Та Монгол б?сг?й гэдэгээ л мартаж болохг?й! Б?сг?й минь та нулимсаа арччих. ??рийг?? толинд харж, гоёлоо ?мс?хт?н! Монгол б?сг?й та нарын будаж шунхадсан царай, хуурамч инээмсэглэлээс ил??, з?рх сэтгэлийн тань "илч гэрэл"-ийг мэдрэхийг л х?сдэг юм ш?? Монгол эрч??д бид чинь. Та нартаа баярын мэнд х?ргье! Б?? ууж х?лч??рээрэй! Зовлон шаналалаа тэртээд орхиод инээмсэглэж яв! Б?сг?й та сайхан харагдаж байна ш??!
3. Монгол цус.
Монголчууд бид ц??х??лээ. "Монголын ?рс маш олон болтугай!" гэж ер??д?г ч, "цус цэвэр байхыг" Монгол б?сг?йч??д маань мэддэг билээ. Х?х тэнгэрийн удамтай учраас "х?х толботой" т?рд?г гэж Монголчууд маань бэлэгшээдэг болохоор, х?? т?рв?л амьдралаа
авч явах "б?х", охин т?рв?л ?рх гэрээ авч явах "уран" болоорой гэж ер??д?г. Т?р?х??с эхлээд ?хэх х?ртэлээ ?р х??хэдтэйгээ х?йн холбоотой байж, ??рийг?? ч умартан, х??хд??дийнхээ т?л?? б?хнээ зориулах Монгол эхийн сэтгэлд "Монгол ?нэт чанар"-аа агуулсан "Монгол цус"-аа хамгаалах гэсэн аугаа з?н совин байдаг юм ш??! "Эх нь голчихно" гэж шувууны ?нд?г?нд с??дэрээ тусгахаас ч эмээдэг Монгол эхийн сэтгэлд, ??рийнх?? ?р х??хдийг "харийн с??дрээс" халхалж, Монголоор нь ?лдээх гэсэн сэтгэлийн шаналал бас
байдаг юм ш??! Хайр сэтгэлийн илчээр, хатуу амьдралын балгаар харь эрийн цайг чанаж,
?рийг нь ?сг?ж буй Монгол б?сг?й таныг буруутгах гэсэнг?й. Ангир уургыг тань х?х?ж, сэтгэлийн илч, хайр энхрийлэл тань ?сч буй бяцхан ?р тань "Монгол цус"-ны хольцтой гэдэгээ л б?? мартаасай! ?в?г дээдсээс ?вл?гд?ж ирсэн Монгол цусанд "омог бардам" араншин бий, "тэмцэн дийлэх" х?сэл бий, "?р?вч з??л?н" сэтгэл бий. ??нийг б?? мартагтyн!
?др??с ?д?рт биднээс алслан холдсоор байгаа, хэзээ ч давтагдашг?й "Монголын ?нэт
з?йл" Монгол б?сг?й таны х?хний с??, судсаар тань лугших цус, хайр халамжинд тань байгаа! Та нарыг минь дээд тэнгэр ивээж, аз жаргалтай амьдруулаг!
zarim useg ni yagaad ? garaad bgaaaan yunaas huulsan bolood tegeed bgaan bol?