Охид минь дээ, ухаантай бай л даа Охин заяа гэдэг бурханы хишиг Олдох нэгэндээ харамгүй заяадаг ч Огтоос өөр…. Авч явна гэдэг Нэг л удаа амьдрах гэдэг ганц олдсон боломж чинь юм шүү дээ Нэрээ хичээж явна гэдэг гартаа шүүрсэн од чинь юм шүү дээ Үзэсгэлэн төгөлдөр цэцэгс хүртэл өнгө нь гандах хугацаатай байдаг Үүрээр буусан шүүдэр хүртэл үдийн наранд үгүй болдог Хамаагүй ээ чи баярх, ганц биеэрээ онгир Үеийн залуусыг үнэн үгийг өнгө мөнгөнөөс доогуур тавь Аав шигээ хүнд эрхэл, арабын шейх шиг амьдар Өнөө маргаашын зугааг өндөг шиг өөгүй амьдрал гэж бод Гэхдээ амьдрал хариутай, нэг нас хүртэл тооцоотой Гадуурхаж гишгэсэн цэцэг шиг үе чинь Гараа даллаад ч ирэхгүй болоход Газар дээр заяасан юм бүхэн чинь Гарцаа байхгүй нүүрээ буруулахад Өөрийгөө ч өрөөлийг ч зүхээд нэмэргүй Өдөн дэр нэвт норох Өөр нэг өдөр ирдэг юмаа…. Зурагтаар гарсан сайхан залууг зугаа цэнгээний газраас чи олохгүй ээ Зуу зуугаар мөрөөдөх хөрөнгө зүгээр л чамд хүрээд ирэхгүй ээ Нэгэнт шунасан сэтгэл гэдэг ёроол нь үгүй нүх учраас Гарна гэж санасаар байтал газрын гүн рүү унасаар л байдаг юм Нэгэнт хийсэн үйл гэдэг харваж тавьсан сум учраас Буруу чиглэсэн хорон сум буцаж ирээд зүрхэнд чинь хатгах вий Олон ангит савангийн дуурь Амьдрал дээр өөрөөр гардаг юм Харийн хүнийг дагасан заяа Хайрцагт хуучирсан тоглоом л болдог юм Өнгө дагасан амьдрал Түүн шигээ баян байдаггүй Мөнгөнд тушаасан бие Түүн шигээ үнэтэй байдаггүй Охид минь дээ, ухаантай байл даа….