Зүрхэндээ би цэцэг тарьсан Зүйрлэж өгүүлэхийн аргагүй Зүлэг зулан ургуулж Заяагаа гоёх цэцэг тарьсан Харанхуйгаас холхон гэгээ бараадуулж Хүйтэнээс зайтай халуухан зүрхэндээ Хайрын усаар усалж Хувь тавилангаа гоёх цэцэг тарьсан Хар үгэнд амархан гоморхдог Хатуу үйлэнд өнгө нь гандаггүй Бие сэтгэлийг минь үүрд гоёх Байгалаас заяасан эгэл цэцэг тарьсан.

~~~~Зүүдэндээ чамайг дурслаа. Зүүдэндээ чамтайгаа шөнөжин хайсаар сэрлээ Зүрх сэтгэлд чиний орон зай үлджээ гэдгийг мэдлээ Зүйрлэшгүй сайхан дурсамж зүүдэнд дахин сэдэрч Зүйж холбосон мөртүүдээрээ төгөл босгохоор ирлээ... Үгүйлсэн сэтгэл нулимсаар дүүрээд сэрэхэд Үүрийн гэгээ шиврэх бороотой намайг дагаж уйллаа Үдэж чамайгаа явуулсан дурсамж эргэн дэлгэгдэхэд Өр зүрх өөрийн эрхгүй чамайг хайн энд ирлээ Ирнээ гэж амласан болохоор чинь сэрүүн зүүдэндээ хүлээнэ Итгээрэй гэж захисан болохоор чинь зүрхээрээ чидэлгэгдэхэд Өр зүрх өөрийн эрхгүй чамайг хайн энд ирлээ Ирнээ гэж амласан болохоор чинь сэрүүн зүүдэндээ хүлээнэ Итгээрэй гэж захисан болохоор чинь зүрхээрээ чи Ирнээ гэж амласан болохоор чинь сэрүүн зүүдэндээ хүлээнэ Итгээрэй гэж захисан болохоор чинь зүрхээрээ чимээ чагнана Эвлүүсэн мөртүүдээрээ хайрын төгөл босгон зүүдээрээ мануулна Эргэн тойрноос чамайг нэхэн энд л ирэх юм шиг сэтгэл хоргодно!