Э.Бадар-Ууган маань монголчуудаа олон удаа баярлуулав. Манай ширэн бээлийтнүүд дэлхийн аварга гэдэг цолыг авч амжаагүй байхад Бадараа оюутны дэлхийн аварга болж байсан. Энэ бол хоёр жилийн өмнөх  явдал. Харин ноднин АНУ-ын Чикаго хотноо болсон ДАШТ-ий рингэнд тэрбээр урамтай тоглосоор алттай дүйх мөнгөн медаль авчирсан. Энэ амжилтаараа тэр гавьяат, Монгол Улсын оны шилдэг тамирчин болж байлаа. Гэтэл энэ бүх амжилт нь Бээжингийн рингэд гаргах түүний гавьяаны дэргэд юу ч биш байжээ.

Монгол хүн бүр түүний тоглолтыг цэнхэр дэлгэцээр  тольдсон болохоор энэ тухай бичихээ түр азная. 2005 оны Азийн АШТ-ээс хүрэл медаль хүртсэн нь түүний хувьд хилийн чанадад үзүүлсэн анхны том  амжилт байлаа. Энэ тэмцээний өмнөхөн түүнтэй уулзахад  “Олимп, дэлхийн медальтай боксчин болох” хэмээн өөрийнхөө ирээдүйг, зорилгоо тодорхойлж байж билээ.

 Манай боксчдоос ийм хос медаль зүүсэн хүн үгүй тул анхдагч болох хүсэлтэй гэдгээ нэмж хэлсэн юм. Сэтгүүлч миний бие тухайн үед түүнийг ирээдүйтэй сайн тамирчин гэдгийг мэддэг байсан ч тавьсан зорилгодоо ийм хурдан хүрнэ чинээ бодсонгүй. Түүний унаган багш Д.Ганзоригийн хэлснээр Э.Бадар-Ууган маань өмнөө том зорилго тавьж, түүндээ хүрэхийн тулд уйгагүй хөдөлмөрлөсний хүчинд өнөөгийн амжилт  гаргасан нь тодорхой. Ер нь хичээл гэхээсээ илүү бэлтгэлдээ анхаарлаа хандуулж, боксын төлөө бүхнээ зориулж иржээ.

Түүнийхээ үр шимийг хүртэв. 2006 онд Катарын нийслэл Доха хотноо болсон Азийн наадмаас манай тамирчин хүрэл медаль хүртсэн. Уг нь тэр тэмцээнд аварга болох бүрэн боломжтой гэгдэж байсан ч хагас шигшээд БНСУ-ын боксчинд дийлдсэн юм. Гэхдээ Э.Бадар-Ууган тэр үед зүүн тохойндоо хүнд гэмтэл авсан байсан бөгөөд рингэд гарахын өмнө мэдээ алдуулах тариа хийж тоглосоор медальд хүрсэн гэдгийг сүүлд нь сонсоод бахархах сэтгэл өөрийн эрхгүй төрж билээ. Үүн дээр л түүний тэсвэр хатуужил, эр зориг харагдсан юм.

Азийн наадмын үеэр Узбекистаны дасгалжуулагчид хоорондоо ярилцаж байсныг санаж байна. “Монголын энэ хүүгээс жинхэнэ орос школ харагдаж байна. Сүүлийн үед ийм тамирчин их цөөрөөд байсан юм” хэмээн гадны хоёр дасгалжуулагч түүний тоглолтыг үзээд  ярилцаж байсан юм. Бадараа 2007 оны ДАШТ-ээс 10 жил тасраад байсан медалийг эх орондоо авчирсныхаа дараа нэлээд сэтгэл дундуур байгаа харагдсан. Эх орондоо ирчихээд “Бээжингийн олимпод үзүүлээд өгнө өө. Өрсөлдөгчөө шүүгчтэй нь хамт хождог болох хэрэгтэй гэдгийг сайн ойлгосон” хэмээн тун итгэлтэй өгүүлж байсан.

Тэр ямар ч өрсөлдөгчтэй таарсан ялна гээд л гардаг, сэтгэлзүйн бэлтгэлээр хэнээс ч дутахгүй. Түүний энэ чанар бусад боксчдод   нөлөө үзүүлсэн болов уу. Юутай ч нэр шигээ мандан бадарч яваа Бадараа Монголын боксын спортын түүхэнд алтан үсгээр бичигдэх гавьяа байгууллаа. Монголын боксчид, Монголын тамирчид, монгол хүн гэж ямар байдгийг дэлхийд мэдрүүлж чадсанд түүний хамгийн том гавьяа оршиж байгаа билээ. Өнөөдөр монгол хүн бүр Э.Бадар-Ууганаар бахархаж байна. 100 жил өнгөрсөн ч үл мартагдах гавьяаг тэр байгуулжээ.

Эх орныхоо нэрийг дэлхийд дуурсгасан  гавьяат тамирчин Э.Бадар-Ууган, олимпийн мөнгөн медальт П.Сэрдамба нартаа “Өнөөдөр”, “Таван цагариг” сонины хамт олон амжилт хүсч, Монголынхоо  нэрийг дахин дахин дуурсгаж явахыг хүсэн ерөөе.