Бичлэгийн тоо 497
Тэр шөнөжин Төгөлдөр унтсан унтаагүйн хооронд шаналж хонолоо. Үе үе түгшүүртэй зүүд зүүдэлж цочин сэрсээр тун тухгүй унтаж, өглөө эртлэн сэрж орхив. Сэрээд нүдээ нээтэл өчигдрийн мэдрэмж зүрхнээс нь алга бололгүй, харин ч харуусал гунигаар дүүрсэн байлаа. Хүн ер нь яах гэж энэ хорвоод төрдөг юм бол оо.
Ёстой л дуртай дуртай зүйлээ хийхээр төрдөг байхдаа. Би өнөөг хүртэл харин ямар нэг хүсэл тэмүүлэл урам зориггүйгээр урсгалаараа амьдарч ирсэн байх юм. Бүр жинхэнэ сэтгэл догдлуулсан хайр сэтгэлийг ч амталж үзээгүй явж байжээ.
Хайрласан сэтгэлд шаналал нь хүртэл амттай байдаг гэж одоо л мэдэрлээ. Ай хайраа гэж, ёстой л зүгээр явж байхад хоромхон хугацаанд харавсан сум шиг хүрээд ирлээ дээ. Харин хорвоо яагаад түүнийг эхлээд Соёлоотой учруулсангүй вэ, энэ л харуусалтай. . .
Ингэж бодсоор Төгөлдөр аажмаар босч ажилдаа явахаар хувцаслаж эхлэнгээ зуны өглөөний агаар оруулахаар цонхоо том гэгч дэлгэлээ. Гадаа явган хүний замаар залуухан хос жаахан охин хөтлөн алхана. Жаахан охин инээд алдан ээжийнхээ гараас зугатаж, тэр тоолонд аав нь тоглоом болгон барихаар хөөцөлдөх нь харсан хүн атаархмаар жаргалтай харагдлаа. Бодвол жаахан охиноо ажилд явахаасаа өмнө эмээд нь юм уу, өвөөд нь хүргэж өгөхөөр л явцгааж байгаа биз дээ. Сайхан юм аа гэж Төгөлдөр өөрийн эрхгүй атаархсанаа өөрийгөө гэнэт гайхаж орхив. Би чинь хэзээ ийм болчихоо вэ.
Төгөлдөр өглөөний цайгаа ч уулгүй ажилруугаа гарч явлаа. Нэг олдсон амьдралдаа яагаад заавал өөрийнхөө хүссэнээр биш хүний хүссэнээр амьдрах гэж. Би Уянгаад элдэв амлалт өгсөн биш, ер нь өгсөн байлаа ч гэсэн нь зүрхэндээ төрсөн мэдрэмж, хайрынхаа төлөө хэнд ч ямар ч амлалт өгсөн байсан тэрнээсээ буцахад бэлэн байна. Соёлоод одоо Төгөлдөр аль хэдийн хайртай болжээ. Соёлоогийн хайр сэтгэлийг олж авахын тулд, түүний гомдсон сэтгэлийг тайтгаруулахын тулд хэнийг ч юуг ч орхиход бэлэн болсон байлаа.
Гэнэт нэгэн санаа төрсөнд Төгөлдөр ажил дээрээ яаран очлоо. Интернэтэд холбогдон цэцэг хүргэх үйлчилгээг хайж хайж, эцэст нь анд нөхөр гүүглийн тусламжтайгаар олсондоо дотроо ихэд олзуурхав. Цэцэг төв дээр очиж хүссэн цэцгийнхээ баглааг мэндчилгээтэй хамт, хаягаар хүргүүлдэг үйлчилгээг байдаг гэж мэдээд жаахан халгасаар Туякаруу утсаар ярьлаа. Туяка Төгөлдөрийг таниад эхлээд утсаар ууртай ярьсан боловч, асуусан зүйлийг нь сонсоод гайхаж хоцорлоо. Өчигдөржин алга болчихоод одоо Соёлоогийн гэрийн хаягаар яадаг юм гэж бодсон бодовч, очиж уучлалт гуйх гэж байгаа ч юм билүү гэж бодоод гэрийнх нь хаягийг дуртай дургүй хэлж өгөөд утсаа таслав. Харин тэр дороо эргэж Соёлоод утасдан хэлэх гэсэн боловч хурал зөвлөгөөн гэж хэсэг хүн дуудаад таг мартуулчихжээ.
Соёлоо өглөө босон усанд орчихоод, хэсэг хувцсаа ялган цүнхэлж эхлэв. Өглөөний цай ч чанаж уух дур хүрсэнгүй. Бушуухан хотоос холдож зуслан дээрээ гэрийнхэн дээрээ очьё гэж шийдээд, өглөө эртлэн явахаар бэлдэж байгаа нь энэ байлаа. Сэтгэлээ дагаад царай нь ч гэсэн өнгөгүй баргар болжээ. Бодохгүй байя ч гээд чадахгүй нэг л мэдэхэд Төгөлдөрийг өөр бүсгүйтэй хөтлөлцөн явж байсныг дурсан санаж, тэр тоолонд нь зүрх нь цоо хатган өвдөж байлаа. Хайраас болж шаналсан зүрх өвдөхдөө хорхой идсэн шүд өвдөхөөс хамаагүй илүү өвддөг ажээ. Оронд нь бие өвдсөн ч болоосой, тэгвэл ийм тарчлаантай байхгүй биз гэж Соёлоо гуниглан бодов. Бодох тусам Төгөлдөр түүний гар хүршгүй тэртээ өндөрт хөөрөх ажээ. Сүүл сүүлдээ түүнтэй хамт явж байсан тэрхүү азтай бүсгүйд атаархав. Тэр хүүхэн нь гадагшаа сургуульд явахгүй юм байхдаа, эсвэл өөр залууд дурлаад Төгөлдөрөөс өөрөө салчихдаггүй юм байхдаа гэх мэт элдэв зүйлсийг Соёлоо дотроо хорсон бодлоо.
Бушуухан зусланруугаа л явья. Бага байхдаа жаахан хувингаар булгаас ус зөөгөөд, эргэн тойрон уулс ногоорон, хөхөө донгодох дуу цуурайтаад тун ч жаргалтай байж билээ. Тэндээ очивол түр ч гэсэн шаналалаа мартаж, амсхийх юм шиг Соёлоод санагдана. Төгөлдөр хэрвээ тэр бүсгүйдээ үнэхээр хайртай бол би яах ч билээ. Түүндээ саад болж нүдэнд нь дэмий өртөж байхаар хол очоод өөрөө санаад шаналж суусан нь дээр юм даа. Соёлоогийн нүдэнд өөрийн эрхгүй нулимс бүрхэн орон дээрээ зог тусан суулаа. Энэх ахархан хугацаанд Төгөлдөрт үнэхээрийн хайртай болсон шүү дээ, тэгтэл Төгөлдөр нь өөр найз бүсгүйтэй байж байдаг. Хайртай болсон хүнийгээ өөр хүнтэй хамтдаа явж байхыг харахаас өөр хэцүү зовлон гэж байх уу даа. Соёлоо тэсэлгүй цурхиран уйллаа. Хайртай хүнтэйгээ хамт байх хувьгүй, Төгөлдөртэй хамт байж чадахгүй, Төгөлдөр түүнийх биш гэж бодох тусам нь зүрх нь базлан улам хүчтэй цурхиран уйлж байлаа.
Гэтэл хаалгыг нь хэн нэгэн хүчтэй цохих чимээ дуулдав. Соёлоо нулмисаа арчин гайхширч, хэн ирсэн юм бол хонх дарахгүй гэж бодсоор хаалгаа нээн харав. Тэгтэл хаалганы цаана нэгэн үл таних залуу сарнай цэцгийн баглаа барин өөрийг нь харан зогсож байх нь тэр. Соёлоог мэл гайхан зогсож байтал нөгөө залуу өөрийг чинь Соёлоо гэдэг үү хэмээн албархуу асуулаа. Тийм хэмээн толгой дохитол хүлээн авлаа гэж гарын үсэг зурна уу гэж нөгөө залуу нэгэн хуудас цаасанд зуруулаад, дараа нь улаан ягаан өнгө хосолсон гайхам сайхан сарнайн баглааг Соёлоогийн гарт бариулж, танд нэгэн залуугаас зориулан захиалсан юм хэмээн хэлчихээд юм асуух ч зав өгөлгүй шат алгасан харайн одлоо. Ёстой нүдээ бүлтийтэл гайхсан Соёлоо баглаа цэцгээ барин гэртээ орж гайхан зогсож орхив.. Өрөө дүүрэн сарнай цэцгийн анхилам сайхан үнэр түгэн тархана. Хэсэг харж үнэрлэж, баахан баясаад за байз хэн ийм гоё цэцэг явуулдаг байнаа гэж бодсон чинь түүнд зориулж явуулах нэг ч хүн санаанд нь орсонгүй.
Юутай ч эхлээд усанд хийе гээд гэтэл гоёмсог боосон боолтын завсар бяцхан ягаан дугтуй харагдаж байлаа. Соёлоо тэрхүү бяцхан дугтуйг задлан үзтэл дотроос нь нэгэн ил захидал гарч ирлээ
Хайрласан сэтгэлд шаналал нь хүртэл амттай байдаг гэж одоо л мэдэрлээ. Ай хайраа гэж, ёстой л зүгээр явж байхад хоромхон хугацаанд харавсан сум шиг хүрээд ирлээ дээ. Харин хорвоо яагаад түүнийг эхлээд Соёлоотой учруулсангүй вэ, энэ л харуусалтай. . .
Ингэж бодсоор Төгөлдөр аажмаар босч ажилдаа явахаар хувцаслаж эхлэнгээ зуны өглөөний агаар оруулахаар цонхоо том гэгч дэлгэлээ. Гадаа явган хүний замаар залуухан хос жаахан охин хөтлөн алхана. Жаахан охин инээд алдан ээжийнхээ гараас зугатаж, тэр тоолонд аав нь тоглоом болгон барихаар хөөцөлдөх нь харсан хүн атаархмаар жаргалтай харагдлаа. Бодвол жаахан охиноо ажилд явахаасаа өмнө эмээд нь юм уу, өвөөд нь хүргэж өгөхөөр л явцгааж байгаа биз дээ. Сайхан юм аа гэж Төгөлдөр өөрийн эрхгүй атаархсанаа өөрийгөө гэнэт гайхаж орхив. Би чинь хэзээ ийм болчихоо вэ.
Төгөлдөр өглөөний цайгаа ч уулгүй ажилруугаа гарч явлаа. Нэг олдсон амьдралдаа яагаад заавал өөрийнхөө хүссэнээр биш хүний хүссэнээр амьдрах гэж. Би Уянгаад элдэв амлалт өгсөн биш, ер нь өгсөн байлаа ч гэсэн нь зүрхэндээ төрсөн мэдрэмж, хайрынхаа төлөө хэнд ч ямар ч амлалт өгсөн байсан тэрнээсээ буцахад бэлэн байна. Соёлоод одоо Төгөлдөр аль хэдийн хайртай болжээ. Соёлоогийн хайр сэтгэлийг олж авахын тулд, түүний гомдсон сэтгэлийг тайтгаруулахын тулд хэнийг ч юуг ч орхиход бэлэн болсон байлаа.
Гэнэт нэгэн санаа төрсөнд Төгөлдөр ажил дээрээ яаран очлоо. Интернэтэд холбогдон цэцэг хүргэх үйлчилгээг хайж хайж, эцэст нь анд нөхөр гүүглийн тусламжтайгаар олсондоо дотроо ихэд олзуурхав. Цэцэг төв дээр очиж хүссэн цэцгийнхээ баглааг мэндчилгээтэй хамт, хаягаар хүргүүлдэг үйлчилгээг байдаг гэж мэдээд жаахан халгасаар Туякаруу утсаар ярьлаа. Туяка Төгөлдөрийг таниад эхлээд утсаар ууртай ярьсан боловч, асуусан зүйлийг нь сонсоод гайхаж хоцорлоо. Өчигдөржин алга болчихоод одоо Соёлоогийн гэрийн хаягаар яадаг юм гэж бодсон бодовч, очиж уучлалт гуйх гэж байгаа ч юм билүү гэж бодоод гэрийнх нь хаягийг дуртай дургүй хэлж өгөөд утсаа таслав. Харин тэр дороо эргэж Соёлоод утасдан хэлэх гэсэн боловч хурал зөвлөгөөн гэж хэсэг хүн дуудаад таг мартуулчихжээ.
Соёлоо өглөө босон усанд орчихоод, хэсэг хувцсаа ялган цүнхэлж эхлэв. Өглөөний цай ч чанаж уух дур хүрсэнгүй. Бушуухан хотоос холдож зуслан дээрээ гэрийнхэн дээрээ очьё гэж шийдээд, өглөө эртлэн явахаар бэлдэж байгаа нь энэ байлаа. Сэтгэлээ дагаад царай нь ч гэсэн өнгөгүй баргар болжээ. Бодохгүй байя ч гээд чадахгүй нэг л мэдэхэд Төгөлдөрийг өөр бүсгүйтэй хөтлөлцөн явж байсныг дурсан санаж, тэр тоолонд нь зүрх нь цоо хатган өвдөж байлаа. Хайраас болж шаналсан зүрх өвдөхдөө хорхой идсэн шүд өвдөхөөс хамаагүй илүү өвддөг ажээ. Оронд нь бие өвдсөн ч болоосой, тэгвэл ийм тарчлаантай байхгүй биз гэж Соёлоо гуниглан бодов. Бодох тусам Төгөлдөр түүний гар хүршгүй тэртээ өндөрт хөөрөх ажээ. Сүүл сүүлдээ түүнтэй хамт явж байсан тэрхүү азтай бүсгүйд атаархав. Тэр хүүхэн нь гадагшаа сургуульд явахгүй юм байхдаа, эсвэл өөр залууд дурлаад Төгөлдөрөөс өөрөө салчихдаггүй юм байхдаа гэх мэт элдэв зүйлсийг Соёлоо дотроо хорсон бодлоо.
Бушуухан зусланруугаа л явья. Бага байхдаа жаахан хувингаар булгаас ус зөөгөөд, эргэн тойрон уулс ногоорон, хөхөө донгодох дуу цуурайтаад тун ч жаргалтай байж билээ. Тэндээ очивол түр ч гэсэн шаналалаа мартаж, амсхийх юм шиг Соёлоод санагдана. Төгөлдөр хэрвээ тэр бүсгүйдээ үнэхээр хайртай бол би яах ч билээ. Түүндээ саад болж нүдэнд нь дэмий өртөж байхаар хол очоод өөрөө санаад шаналж суусан нь дээр юм даа. Соёлоогийн нүдэнд өөрийн эрхгүй нулимс бүрхэн орон дээрээ зог тусан суулаа. Энэх ахархан хугацаанд Төгөлдөрт үнэхээрийн хайртай болсон шүү дээ, тэгтэл Төгөлдөр нь өөр найз бүсгүйтэй байж байдаг. Хайртай болсон хүнийгээ өөр хүнтэй хамтдаа явж байхыг харахаас өөр хэцүү зовлон гэж байх уу даа. Соёлоо тэсэлгүй цурхиран уйллаа. Хайртай хүнтэйгээ хамт байх хувьгүй, Төгөлдөртэй хамт байж чадахгүй, Төгөлдөр түүнийх биш гэж бодох тусам нь зүрх нь базлан улам хүчтэй цурхиран уйлж байлаа.
Гэтэл хаалгыг нь хэн нэгэн хүчтэй цохих чимээ дуулдав. Соёлоо нулмисаа арчин гайхширч, хэн ирсэн юм бол хонх дарахгүй гэж бодсоор хаалгаа нээн харав. Тэгтэл хаалганы цаана нэгэн үл таних залуу сарнай цэцгийн баглаа барин өөрийг нь харан зогсож байх нь тэр. Соёлоог мэл гайхан зогсож байтал нөгөө залуу өөрийг чинь Соёлоо гэдэг үү хэмээн албархуу асуулаа. Тийм хэмээн толгой дохитол хүлээн авлаа гэж гарын үсэг зурна уу гэж нөгөө залуу нэгэн хуудас цаасанд зуруулаад, дараа нь улаан ягаан өнгө хосолсон гайхам сайхан сарнайн баглааг Соёлоогийн гарт бариулж, танд нэгэн залуугаас зориулан захиалсан юм хэмээн хэлчихээд юм асуух ч зав өгөлгүй шат алгасан харайн одлоо. Ёстой нүдээ бүлтийтэл гайхсан Соёлоо баглаа цэцгээ барин гэртээ орж гайхан зогсож орхив.. Өрөө дүүрэн сарнай цэцгийн анхилам сайхан үнэр түгэн тархана. Хэсэг харж үнэрлэж, баахан баясаад за байз хэн ийм гоё цэцэг явуулдаг байнаа гэж бодсон чинь түүнд зориулж явуулах нэг ч хүн санаанд нь орсонгүй.
Юутай ч эхлээд усанд хийе гээд гэтэл гоёмсог боосон боолтын завсар бяцхан ягаан дугтуй харагдаж байлаа. Соёлоо тэрхүү бяцхан дугтуйг задлан үзтэл дотроос нь нэгэн ил захидал гарч ирлээ