Бичлэгийн тоо 497
Хүслээр болдоггүй хяасалантай хорвоод мэндлэхээ би
Хамаг ертөнц минъ гэрэлтэж байсанг мартаагүй ээ би
Хайртай хүмүүсэ харъ газарлуу одход нъ
Харх мэт өчүүхэн байжээ
Зүүдэндээ харж
Зүрхэндээ хадгалж
Зовлонгоо үүрүүлж
Зоволгоон тэтгүүлж
Зүүрмэглэхийг минъ андахгүй
Зуршил болсон
Зөөлхөн үнсэлтээрэ үнсэх юм
Зөрүүд Зангаасаа болж Зодуулан
Ихэр татан уйлхад
Уяанглаг нарийхан хоолой чинь
Эвий дээ хүү минь
Эжий дээн ир ээ
Энхрий зөөлхөн гар чинь
Энэ хацар дээрх нулимасийг минь
Эвлэгхэн зөөлнөөр арчдаг аа
Энхрий үрээ хамгаалахдаа
Эр зоригт арслангаас ч ил үү
Энэ биэ золиосолдог оо
эжийгээрэ би бахарахдаг аа
Эжий минь байгаа болхоор
Энэ дэлхий минь хүртэл гэрэлтэх юм аа