Асна… Унтрана… амьдрал хойно…

Уул нь миний насанд ид хайрлаж дурлаад л амьдралаа зохиох тухай бодоод л хєєрч догдолж явдаг нас……гэтэл миний сэтгэлд єчvvхэн сэвэлзэх салхигvй … vл тоомсорлосон хэнэггvй нэг тиймэрхvv…хов хоосон хvн мэт….. Амьдрал надад заримдаа хайргvй мэт санагддаг ч би амьдралд хайртай болохоор чадлаараа тэмцээд л явна.

Амьдрал тэр чигээрээ сонголт байдаг юм байна. хамгийн хэцvv бєгєєд ярвигтай хvний амьдралыг орвонгоор нь єєрчилдєг сонголт бол амьдралын хань байдаг юм билээ.
Би нэг хєвvvнтэй 9-р ангид байхдаа vерхсэн минь амьдралд минь тийм их єєрчлєлтийг авчрах юм гэж яахан мэдэх билээ дээ. Бид vерхсээр… 10 дугаар ангиа тєгсєж хvсч байсан сургуулиуддаа орж би гэдэг хvн чухам л аз жаргалаар дvvрэн хvн байлаа. Их сургуульд орсон жилээ бид анх унтсан маань хэн хэнийхээ хувьд анхных нь байсан. Цаг хугацаа ч нисэх мэт єнгєрч , дэгж дэрвэж явсаар нэг л мэдэхнээ оюутан болсон анхны жил маань дуусч байх тэр vед би жирэмсэн болсноо мэдсэн. Эхлээд итгэмээргvй санагдаж арай ч vгvй байлгvй дээ гээд л……бид дотно харилцаанд ороод удаагvй байсан…… гэхдээ хэвлий дотор минь бяцхан хvн бойжиж байгааг мэдэх vед айх айдас бус нэг л тийм гэхийн аргагvй сайхан мэдрэмж догдлол тєрж байсан.

Тvvнд хэллээ… бид хvvхэдтэй болчихож….гэтэл тvvний хувьд амьдралдаа сонссон хамгийн муухай мэдээ нь байсан юм билээ … нэг бол тvvнийг эсвэл хvvхдээ гэсэн хоёр сонголт надад тулгарсан…. 3 жил гэдэг хvнийг танихад хангалттай хугацаа биш байжээ би тэгэхэд л тvvний vнэн нvvр царайг олж харсан даа… vнэхээр тэнгэр хол газар хатуу яахаа ч мэдэхгvй дєнгєж насанд хvрсэн хvvхэд шахуу амьтан дотроо бас хvн тээгээд явна гэдэг амаргvй гэдгийг мэдэж байсан ч єєрийн тэнэгээсээ тийм болчихоод хєєрхий тэр бяцхан амьтаны амийг би хєнєєхийг хvсээгvй ээ… би хvvхдээ сонгосон… ээждээ аавдаа гэрийнхэндээ хэлсэн …мэдээж амьдралд дєнгєж хєл тавьсан жаахан охин нь бие давхар болсоныг мэдсэн тэдэнд минь энэ мэдээ хvнд цохилт болсон нь мэдээж…ээж аав хоёр минь нулимас унагаасан ч гэлээ намайг буруутгаагvй ээ… хvн нэмбэл хvнс нэмдэг юм миний охин хvvхдээ гаргана гэвэл ээж аав хоёр єсгєєд єгнєє гэж билээ. Би огт эргэлзээгvй юу ч болсон хамаагvй гаргана гэж шийдсэн.

Хvvхдийн эцэг нь хvний урманд биеийг минь ч асууж байгаагvй. эх болно гэдэг сайхан ч хvvхдийн эцэг нь хажууд vгvй бол vнэхээр хэцvv байдаг юм билээ. єдєр ирэх тусам гэдэс улам томроод л .. бяцхан vрийнхээ хорвоод мэндлэх єдрийг нь би бас гэрийнхэн маань тэсэн ядан хvлээдэг байлаа.

Тєрєхийн ємнєхєн хvvхдийн эцэг нь ирж уучлал ирсэнээр бид ахин хамт байх болсон ч урьдийн сайхан харьцаа vгvй болсон байсан. Нэг л хєндий хvйтэн …. Нvvрэн дээрээ уучилсан ч сэтгэлийн гvндээ тvvнийг би уучилж чадахгvй байсан хvvхдээ бодоод тэвчээд тэсээд гаръя гэж хичээсэн. Хvvхэд маань ч тєрж сургуулиасаа чєлєє аваад хєдєє агаарт биеээ тэнхэртэл аав , ээж хоёр дээрээ байхаар болж очлоо. Хvvгийн маань эцэг сургуульдаа сураад л би тэнд хvvхдээ асраад л тэр амралтын єдрvvдээрээ очдог байсан ч хvний урманд хvvхдийнхээ даавууг ч угааж єгдєггvй байсан даа. Гэхдээ тvvнд бид аль сайнаараа хандахыг хичээдэг байлаа.

Гэтэл хvv маань 6 сар хvрэх vед би тvvнийг єєр хvнтэй байсныг тvvнтэйгээ намайг жирэмсэн байхаас явдаг байсныг мэдсэн. Би шаналж, ганцаардаж, зовж байхад тэр…… vнэхээр цєхєрсєн …єєр vед тэр тэгж явсан бол нэг удаа хvслээ барьж дийлээгvй бол би уучлаад єнгєрч чадах байсан ч хvнд хэцvv vед минь хажууд минь тулж тvшэхийн оронд удаан хугацаагаар хуурч явсаныг нь уучилж чадаагvй уучлахыг ч хvсээгvй. нэгэнт тэр хvний сэтгэл vгvй бол бие нь надад хэрэггvй. Улаан нvvрийг нь харж байгаад л тvvнийг мэдсэнээ, уучилж чадахгvйгаа , салах болсноо хэлсэн … тэр уйлсан , єршєєл гуйсан…надаас дусал нулимас ч урсаагvй учир нь тvvний тєлєє урсгасан нулимас дэндvv, их магадгvй ширгэсэн байсан биз…. салсан.. холдсон…мартаж чадсан .

Oдоо миний хvvхэд 3 настай … аав ээж хоёр дээр минь цэвэр агаарт миний бяцхан vр эрvvл саруул єсєж байгаа.. амралтын єдрvvдээр хvv дээрээ очно єдєр болгон утсаар яриад л ємнєєс шулганаад л хєєрхєн ярьна ….манай гэр бvлийн бяцхан бурхан………….
Би одоо 22 настай сургуулиа тєгсєєд цаашдаа юу хийж хэрхэн амьдрах яах ёстойгоо юу хийхээ би бvгдийг мэднэ .. ямар ч байсан хvний гар харалгvй амьдрахын тулд зvтгэх болно.. чадна гэдэгтээ ч итгэлтэй байна.. урьдын адил сэргэлэн цовоо байж , амьдралд итгэх итгэл минь эргэн ирсэн , хичнээн хэцvv байсан ч амьдралд эрт хєл тавьсандаа хvvгээ тєрvvлсэндээ хэзээ ч харамсаж байсангvй харин сэтгэл минь нэг л хоосон хєндий хvйтэн, эр хvнд итгэх итгэл vгvй болчихсон мэт санагддаг нь харамсалтай … хайрлаж дурлаад дотносоё гэсэн бvхнээс зугтааж амьдарч байна. уулзаж учраад явъя гэж бодсон ч би чинь эх хvн ингэж явж болно гэжvv гэж бодоод зvрхлэхгvй ч нєгєєтэйгvvр ганцхан л амьдрахаас хойш хий хоосон биет мэт амьдрахыг vл хvснэ….залуу насанд хийж бvтээх, vзэж харах зvйл их байнаа. Миний энэ нуршуу бичлэгийг уншсан хvмvvстээ баярлалаа. Тэгээд над шиг эсвэл надаас ч хvнд хэцvv байдалд орсон хvн хэрвээ байгаа бол амьдрал чамд хайргvй мэт шудрага бус санагдлаач бvv бууж єгєєрэй Зєвхєн єєрийгєє бодож бvv шанал , бvv гунигла, бvv ганцаард ингэлээ гээд чи юу ч хожихгvй .. харин тэмц, сэтгэ, бод. Энэ бvх зовлон ээдрээ чамд ухаарах боломжийг єгч байна гэж бод , єєртєє итгvvл. Юунаас ч битгий ай. Юунд ч битгий бууж єг . Урагшаа алхах бvрт чинь чамд саад бэрхшээл тулгарч байвал энэ нь амьдрал чамд єєрийн vнэ цэнээ мэдрvvлж, чамайг хvмvvжvvлэх гэсэн тvр зуурын шалгуур л юм шvv. Ганцхан амьдрах амьдралаа бусдын гараар бvv сvйтгvvлээрэй. Харамсах зvйлгvй єєрийнхєєрєє амьдарч бvхнийг єєрийн хvчээр бvтээж чадвал насны эцэст эргээд бодохнээ хоёр дахин амьдарсан мэт санагдана.

Газарт нvvрээрээ унасан ч гэсэн гартаа сарнай атгаад инээгээд босоод ирээрэй.