Тэгээд нэг л мэдэхэд болчихсон. Болоод өнгөрчихсөн. Ийм л хялбархан бас хурдан байж. Тэр л шөнө хэдэн жилээс хамаагүй урт, бас ганц секундээс ч хавьгүй хурдан болоод өнгөрчих шиг санагддаг. Тэгээд бас хүсч байсан Их сургуульдаа хамгийн өндөр оноогоор тэнцэж орсноо дуулсан үеэс, эсвэл мөрөөддөг байсан шагналаа гардан авч байсан үеэс, ер нь л бүх дурсамжуудаас илүү хүчтэй сэтгэгдэл төрүүлж, хамгийн томруунаар сэтгэлд үлддэг. Дэлхийн бүх эмэгтэйчүүдийг магад энэ мэдрэмжээр нь л нэгтгэж болох байх.

Ганцхан байдаг охин насыг, тэр ортой цуг тэнд нь үлдээчихээд явахдаа маргааш нь зүйрлэшгүй их баяр баяслаар бялхдаг бүсгүй байдаг бол, эсрэгээрээ нүгэл үйлдчихсэн аятай сэтгэл нь улам түгшингүй болчихдог бүсгүйчүүд ч бий. “Тэр надтай үнэхээр гэрлэх болов уу?”, “Одоо тэр намайг хаяад явчихгүй байгаа?” гэсэн бодлууд толгойг нь дүүргэчихдгээс тэр. Амьдралын зам нийлэхгүй болж анх өврөө нээсэн эрээсээ салсныхаа дараа, нөхөртөө зориулж чадаагүйгээсээ болон шаналдаг нь ч бий.

“Эмэгтэй хүн гэрлэх хүндээ цэвэр ариунаараа очих ёстой!”-Ийм хэн зохиосон нь үл мэдэгдэх дүрэм цаанаа л нэг “харгис”. Хүнтэй дотно харьцаанд ормогц л цэвэр ариун биш болчих аятай. Энэ л тэгээд анхны шөнө хэмээх сэтгэлийн “чимэг” болж, нандинаараа үлдэх ёстой дурсамжийг охид бүсгүйчүүдийн минь хувьд бодохыг ч хүсдэггүй зүйл болгон хувиргаад байгаа юм болов уу? Эсвэл үүнд өөр шалтгаан бий юу?

Эрчүүдийн дунд санал асуулга явуулахад тэдний 25 хувь нь “Эхнэр нь гэрлэхдээ онгон байх ёстой” гэсэн консерватив үзлийг баримталдаг бол, 28 хувь нь “Туршлагатай эмэгтэйг илүүд үзнэ” гэж, харин үлдсэн 47 хувь буюу ихэнх хувийг “Тэр эмэгтэйд хайртай л бол тэр нь хамаагүй” хэмээн хариулсан байна.

Бидэн дунд хуримынхаа анхны шөнө л бүхнээ “нээх” хүсэлтэй явдаг эмэгтэйчүүд олон бий. Үүний хажуугаар ганц олдох насандаа хүнтэй “суух”-аасаа өмнө эрх дураараа байж, хайрласан хүнийхээ өвөрт анх удаа сэрэхийг хүсдэг бүсгүйчүүд ч бий. Аль альныг нь буруутгах, бас зөвтгөн шүүхийн аргагүй юм. Хүн бүрийн амьдралыг харах өнцөг өөр учраас. Гэхдээ хэрэв болоод өнгөрчихсөн бол түүний хойноос сэтгэлээ шаналган, харамсахын оронд, зүгээр л өөртөө нэгэн "шинэ ертөнц”-ийг өөртөө нээсэн ер бусын хором хэмээн хүлээж авбал илүү сайхан бас, сэтгэлд сэвгүй биш гэж үү?

Энэ талаар Гоолингоогийнхоо хонгор бүсгүйчүүдийн саналыг сонсмоор санагдлаа. Бидний дунд анхныхаа шөнийг өөр эрд зориулсныхаа төлөө харамсдаг хир олон эмэгтэй байдаг бол? Түүнээс гадна зөвхөн нөхөртөө охин биеэ өгөх ёстой гэсэн үзлийн талаар та ямар бодолтой явдаг вэ? Ингэх нь зөв үү? Эсвэл “Насан туршдаа ганцхан эртэй бэлгийн харьцаанд орох нь утгагүй” гэдэг үзлийн талд зогсох уу?