Keep me signed in.
Орчлон ертөнцийг улам яруухан дуулнам би Орсон борооны ус цэцгийн шилбэн дээр тунаж үлдэхийн цагт Орчлон ертөнцийг улам ялдамханаар хайрланам би Орой намрын бороонд цэцгийн шилбэ жиндэхийн цагт Орчлон ертөнцөд улам ихээр хоргодном би Одоо биш ч маргааш үүл хөллөн бороо зүсэрнэ гэхээс Орчлон ертөнцөд улам ихээр шунан дурланам би Орох борооны түрүүчээр шүлгээ бичнэ гэхээс Ижийдээ очоогүй хаврын салхины үзүүр жавартай Энд удаан суувал цас ханзарахыг мартах нь ээ Эрх хонгор сэтгэл ижийдээ зүүгдэхгүй удахлаар Ивэлж байгаа ертөнцөөс сүү залгилж сэрээд байна Нутгийн тоос үнэртүүлж айлчин гийчин буугаад Нуугьсан зөөлөн яриагаар орон хотыг сонирхоно Ижий чинь явууллаа гэж идээ сүү задлаад Энэ тэрийг түгээх нь улам ихээр уяруулна Маргааш нутаг явлаа ижийдээ очлоо гэхээр Маргад цагаан саран дагаж хөөрөөд өрөвдөлтэй Мартаж санасан өдрүүд гэмээ цайруулах гэсэн юм шиг Манцуйны үнэртэй салхиар даллаж дуудаад уяралтай Эрдэнийн үрэл шиг замбуулинд амиа хуваасан ижий минь Ивээлээ ивэлгэн хөхүүлж сүү болгон залгилуулсан юм Ийм дулаахан өвөрт нь хөлөө жийж суугаад Ийм яруухан үгээр шүлэг бичих л уяралтай Өрөл мөндөр замбуулинг улам яруухан дуулнам би Өвсний үзүүр бөхөлзөөд молрын салхи үнэртэхийг нь ээ Өдөр өдрийнх нь амгаланг улам ялдамхнаар угтнам би Өөрийг минь хүн болгосон ижий аав хоёрыг ээ. Сарны өлмийд мөргөж улам яруухан дуулнам би Салхин зүг дэргэх морьд тургилах чимээгий нь ээ Нарны өлмийд мөргөж улам яруухан дуулнам би Намайг хүн болгосон өрөл замбуулинг яанам бэ
Нар шингэхэд гэгээн хайр жаргахгүй Нас өтлөхөд нандин хайр уйдахгүй Намар болоход ариун хайр гандахгүй Нэг л насаараа мөнх хайр минь бөхөхгүй Үүрд хайрлая чамайгаа
42096
»
42094
42093
42092
42091
42090
42089
42088
42087
42086
42085
42084
42083
42082
42081
42080
42079
42078
42077
42076
42075
42074
42073
42072
42071
42070
42069
42068
42067
42066
42065
42064
42063
42062
42061
42060
42059
42058
42057
42056
42055
42054
42053
42052