Хавар болоод бороо асгарахынх нь сайхныг.Хачин гоe үнэр хамар цоргихынх нь гоeыг.Хавсарга тавьж,шороо шуурахынх нь муухайг.Харанхуй битүү утаа униарынх нь тортгийг.Санаж байдаг аа Эх орон оо.Хомоол таана мангирийнх нь үнэрийг.Хөл нүцгэн алхахад хөрс шорооных нь хатгадгийг.Шөнийн тэнгэрт гялалзах тоо томшгүй оддыг.Шүлэг нойрон дунд боргох нохдын хуцалтыг.Алтан наран уулын хормой эмжин шингэхийг.Алиман саран алган дээр унасан юм шиг тод гэрэлтэхийг.Адуу малын шивтэр хаа холоос хамар цоргидгийг.Аянч улсын өөдөөс ааруул бариад тосдогийг.Санаж байдаг аа Эх орон оо.Бор гэдсээ түнтийлгээд баацага баацага алхах үрсээ.Тамхилья гээд инээлдэх танил дүр төрхүүд.Гэрийн гадаа хатааж буй дэлгэц дүүрэн цагаан идээ.Гэзгээ самнаад зогсож буй сайхан монгол эмэгтэй.Зуухан дотор асах хөх аргалын үнэр.Зуу зуун жил хойморт жаргаж буй зулын гэрэл.Санахгүй байхын аргагүй дүр зураг.Саваагүй бага насанд минь мөнхөрсөн.Эх орны минь хөрөгөө.Хөх хөх том аргалуудыг уралдан байж түүж.Араг савраа зодолдууж.....Хувин хувингаар зөөсөн худгийн хүйтэн усанд.Дүрсээн тольдсон балчир нас...Эх орны минь хөдөө талд ч.Эрхэмсэг санагдах хотын гудамжинд ч.Эрдэнэс,алт юугаар ч арилжимгүй,Энхэр цээжинд минь нотлож үлдсээн.Сансар хороолол,Баянгол.Сүхийн талбай Зохиолчдын хороо,Багшийн дээд,Лeнин клуб,бүгдийн минь сэтгэлд хадаастай буй..Гоe охид,ганган залуус,хүүхдийн парк,шөнийн клуб.Жаргасан бас гунисан төрхүүд минь,Жаазтай зураг шиг сэтгэлд үлдсээн.Уншаад дуусашгүй амттай ном шиг.Ухаанд минь хоногшсон Эх орон минь.Төгсгөл нь гоe кино шиг. Төгөлдөр улам өөдөө дэвжээсэй.Дөрвөн уулын дундаа шавааралдсан утаат хот минь.Дөмөгхөн өөр газар бууриан сэлгэж сэргээсэй.Ширгэсэн Сэлбийн гол минь буцаад эргэж урсаж.Мөхөх гэж буй,Хатан Туул минь мяралзан ирээдүйд минь үлдэж хүрээсэй.Дандаа хар амиа бодох төрийн сэнтийд залрагчдаас.Даамай удаж хэсэгхэн нь Эх орноо бодогсод төрөөсөй.Орчлонгийн юм бүгд өөдлөн дэвждэг юм чинь.Одоо миний Эх орон, Өргөжин мандах болтугай. Хурай.хурай.хурай