Нэгэн оршуулга болж байлаа. Лам сүүлчийн замд нь үдэж өгөх үгээ хэлээд дуусаагүй байтал нэгэн буурал толгойтой өвгөн газар тэрийн унаж учир зүггүй уйлж эхлэв. Хүү нь бололтой 30 гаруй насны залуу эхнэрийн хамт очиж эцгээ тайвшруулахыг оролдтол өвгөн оршуулгын хайрцаг руу дөхөж “Би чамдаа хайртай” гэж орилох нь тэр.

Тэрээр оршуулгын хайрцагны өмнө гэмшилтэйеэгээр цурхиран уйлж тасралтгүйгээр “Би чамдаа хайртай байсан юм шүү дээ” гэсээр байв. Цугларсан хүмүүс эхэндээ түүнийг өрөвдөж, хайртай эхнэрээ алдсан өвгөнийг хараад өр нь эмтэрч байсан ч өвгөн зогсохгүй байсан тул нэг нэгээрээ тарж эхлэв. Хүү нь аавыгаа тайвшруулахыг оролдсон ч эцэг зогсохгүй байсан тул хүмүүсээс жаахан санаа зовж “Аав аа, ээж одоо ахиж эргэж ирэхгүй. Нэгэнт явчихсан тул та одоо бос доо. Ээж таныг өөрт нь хайртай байсныг чинь мэднэ ээ” гэв.

Тэгтэл өвгөн “Хүү минь, би ээжтэй чинь бүхэл бүтэн 40 жил хамт амьдрахдаа Хайртай гэдэг үгийг ганцхан л удаа хэлж байсан юм” гээд цурхиран уйлжээ.

Тийм ээ, та хайртай гэдэг үгийг хүртэх ёстой нэгэндээ харамгүйгээр өгдөг үү? Хоромхон зуурын энэ дэлхийн амьдрал хайртай хүмүүсийг маань бидний гараас даанч хурдан авч оддог.

Харин сэтгэлийнхээ үгийг хэлж амжаагүй байтал яваад өгсөн хүний араас хичнээн хайртайгаа хэлсэн ч тэр чинь сонсохгүй гэдгийг та мэдэх үү?

Хэлж байх минь яав даа гэж харамсахгүйн тулд та эртхэн ХАЙРТАЙ гэдгээ хэлж байгаарай. Үгээр хүнийг сэхээж ч болдог, сөхрүүлж ч болдог.