
Үрлээ Баяр ангид гүйлдэн орж ирээд цонхны хажууд үнсэлдэн зогсоно.
- Баяраа би чамдаа итгэсэн шүү.
- Ааннн…
- Баяраа, Би чинийхээ өгөх сая таван зуугаараа үнэртэй ус, косметик, ээмэг, цүнх эд нар авнаа. Баяр гэнэт цочин:
- Юун сая таван зуу, юун үнэртэй ус, косметик, ээмэг, цүнх эд нар??? Чи чинь солиоров уу??? Ганц санал өгсөнөө юу гэж бодоов? Чи наад үгээ тэр Дэлгэрдорждоо л хэл. Тэр чинь чамайг гээл гүйгээд байдийн байна лээ. Би өөр хүн шүү.- Чи ч ёстой өөр хүн юм даа.. гэж хэлээд ангиас гүйж гарлаа.
Энэ үед Дэлгэрдорж харанхуйгаас гарч ирлээ. Баяр:
- Ааан муу Дэлгэрдорж. Чи тэрүүгээр сонгуулах гээл түүний араас гүйгээл байсан биздээ…Дуугараач чи гэж хэлэнгүүтээ харанхуйд гэрэл гаргах санаатай асаагуур гаргаж ирээд дартал хувцасанд нь гал авалцан аслаа.
Бөөн орилоон болж галаа унтрааж байх хооронд ангийнхан орж ирэн галыг нь хамжилцан унтраав. Ангийн багш хүрч ирэн:
- Хэн ингэв хэмээн ширүүн асуув. Бүгд л Дэлгэрдоржийг заалаа….
Багш нарын хурал ширүүхэн өрнөнө. Галтай ойр байсан хүүхдүүдийн эцэг эх бүгд л цугларжээ. Нилээн ширүүн маргаан өрнөж ангийн багш Дэлгэрдоржийг газар дор ортол муулсны дараа сургуулийн захирал:
- Одоо Дамба гуайн ярихыг сонсмоор байна гэлээ. Дэлгэрдоржийн аав нь угийн суумгай хүн БОСЧ зогслоо. Хүмүүс сандаралдан ангийн багш хүртэл “Та чинь БОСЧ болохгүй шүү дээ” гэлээ. Дамба:
- Зүгээр зүгээр, та нарыг БОДООД БОСМООР санагдлаа. Санжаа гуайн зориг тэвчээрийг гайхаж байна. Хүүгээ шатаалгасан хүнийг ч би ойлгож л байна л даа. Би ч гэсэн ингэх л байсан байх. Гэхдээ би хүүгээ зүгээр нэг зугаа гаргах гээд шатаачих хүн гэж бодохгүй байна. Дэлгэр энэ болсон явдлынхаа зах зухаас нь надад жоохон ярьсаан. Та нарт энэ тухай яагаад яриагүй юм бол гэдэгт л би гайхаж байна. Миний бодлоор бол та нарт л эхлээд яримаар юм? Бид ч ер нь үр хүүхдээ ойлгодоггүй юм байнө доо. Би хүүгээ өмөөрсөндөө ингэж ярьж байгаан биш шүү.
Нас биеэнд хүрч яваа 2 хүү байж. Хоёр өөр орчинд өссөн. Хоёр өөр санаа зорилготой. Хоёр өөр мөрийн хөтөлбөртэй. Гэтэл хоёулаа нэг охины саналыг авах хэрэгтэй болж. Нөгөө охиноороо сонгуулах гээд янз бүрийн л булхай болсиймдаг уу даа…
Баярын аав гэнэт сандран:
- Юун сая таван зууу…? Ангийн багш:
- Дамба гуай та нээрээ ярьж байна уу???
- Өдий болтол худлаа хэлж үзээгүй юм. Хүүгээ ч гэсэн худлаа хэлээгүй гэж бодож байна. Шийтгэж ч болно. Яаж ч болно л доо. Гэвч энэ бол хүний хувь заяатай холбоотой асуудал. За би ингээд явий даа гэж хэлээд тэргэнцэртэйгээ хаалга зорьлоо. Хаалган дээр ирээд:
- Ер нь бол Баяраа өөрөө тэр асаагуурыг асаагаад шатчихсан юм байна лээшд гэж хэлээд гарч одлоо. Энэ үед Баярын аав сандран босч ирээд:
- Энэ чинь одоо юу болж байнаа. Эрүүгийн ноцтой гэмт хэрэгтэнг шалган байцаахын оронд харин ч бүүр магтан сайшаах маягтай болж. Дамба бол шудрага хөөн. Нэртэй ажилчны хувьд төрсөн хүүгийнхээ хэргийг ойлгоод өмөөрч чадахгүй байна. Ийм хэргийг даамжруулж болохгүй гэдгий та нар сайн ойлгож байгаа байх гэж хэлээд эхнэрээ дагуулан гарч одлоо….
