уяан дээр нь морьд үүрсэнэ
уулсын оройд нь сарлаг асна
усан нууранд нь хун шувуу хөвнө
унаган нутагийн бараа юудаа
толгодын цаанаас би яарна
тоосны үзүүрыг салхи хөвөрдөнө
тос даасан дээлтэйгээ эжий минь саравчилна
том болсон хүү нь нулимстайгаа очино
зэлэн дээр нь үнээ тугал мөөрөлдсөн
зэрэглээ татсан талд нь
зээр гөрөөс давхилдсан
зэлэн ирсэн шувууд нууранд нь хоргодсон
зүүдны минь эзэн нутагаа хө
холын гийчэд саатан чуулж
хорго нутагийн сайханыг магтахад
хот газраас эжийгээ санасан сэтгэл
эх нутагийн зүг хөдлөнө
хүүгийн сурагаар эжий минь сандчина
хүлэгийнхээ тоостойгоо дэр хийгээд бууна