...Өдөр Өдрийн уртууд намайг эцээж
Үдэш бүрийн сар намайг шоолж
Өглөө бүхэн чамайг л хайн сэрж
Үдэш бүрийг чиний дүрийг бодон үдэж

орон дотроо хөрвөөн 
орчлон та 2 ийг зүхсээн

чамайг би бусдаас илүү харайлсан даа
чамд л зөвхөн тэр бүх зүйлээ дэлгэсэн дээ
чамтай л амьдармаар байна гэж хэлсэндээ
намайг бүү орхиоч гэж чамаас гуйсандаа 
насандаа амсаагүй энэ зоблонг 
                  өөртөө би өгсөн

Xархан нүдийг чинь мартаж чадаагүй дээ
Xайрийн сэтгэлээ бариж дийлээгүй дээ
Xардах сэтгэлээ чамаас нуугаагүй 
Xарин чи минь даанч намайг ойлгоогүй ээ

Дэргэд чинь  байвч 
Дэр нойтон хонохыг чинь би мэдсэн
Дэндүү эх хайртай болохоор 
Үнсээд л явуулсан хайрт минь чамайг 

Эргээд ирнээ гэдэг үгэнд чинь 
                   үнэмшмээр байсан ч
Эргээд ирэхгүй гэж гэж зүрх минь шивнэсэн
Өдөр хоногийн уртад итгэл минь тасарсанч
Өөрийн чинь жаргалыг бодоод би тэссээн

Аxиад би чамайг хараxгүй мартана
Аxиад л чамд хайртай гэж хэлэхгүй
                       дотроо залгина
Ахиад л чамайг дурсахгуй бүгдийг мартана
Ахиад л чамайг үзэн ядахгуй дурсамж болгоно

Одоо нэгэнт чамайг би сэтгэлээсээ xөөсөн 
Одоо харин чи минь надаас яваад өг
Орчлонд учрах есгүй учрал хэмээн чамайг
Огт байгаагуй мэтээр бодон амьдарнаа

Үнсээд л  үлдсэн тэр л газраа
үхсээн миний сэтгэл...............