Найрын дугараа эргэж байсан
Намрын айраг шуугиж байсан
Хуримын эзэн согтож байсан
Хун шиг бvсгvй уйдаж байсан
Нvд нь хєєрхий над дээр байсан
Нvгэлд дуудаад vзмээр санагдсан
Гараар дохиход толгой дохисон
Гадаа гарахад санаа алдсан
Хорьдын саран хонож байсан
"Холхон очъё" гэж тэр хэлсэн
Яаран тэврэхэд яв цав байсан
Янаглан озоход яраглаж байсан
Хумбан цагаан мээмэнд нь
Хошуугаа наасан
Хувцасгvй биенд нь
Биеэ наасан
Худлаа биш ажилд
Хvчээ зарсан
Хугацаа богино жаргалд
Хоёул ханасан
Дурын оргилдоо
Дуу алдацгаасан
Дусалгvй болсон ч
Дутуу л санагдсан
Хэсэгхэн зуур
Дугхийсэн
Хэн нь ч билээ
Давхийсэн...
Vvрийн гэгээ
Манхайж байсан
Vнэний сураг
Алдарч байсан
Хуримын єргєє
Цавцайж байсан
Худлын бараа
Тодорч байсан...
Бүү ай
Угаасаа төрөхдөө л
Шархтай төрцийм, бахь байдгаараа л
байнадаг
Бүү эмээ
Угтаа сэтгэл
Гунигтай байсийм, дасал болцым
Хутгаар шаагаад ч нэмэр байхгүй
Зүрхээ аль хэдийн арилжчихсийм
Сэтгэл өвтгөх гээд ч хамаагүй ээ
Доромжлолтой нөхцөөд дүжирчихсийм
Криллээр шууд бичье!
