Бичлэгийн тоо 5,522
Олон өнгөт их ус мөрнүүдийг
Одоохондоо би сэтгэл гэж нэрлэдэг
Бэхэн цэнхэр далайг цагаан сувдаар чимээд
Би түүнийг аз жаргал гэдэг
Элгээрээ ус бүлээцүүлээд намайг норгоод
Эрхэлж хоносон шувуудыг хүлээлт гэдэг
Нарны шаргал судлаар ариун ус лугшиж
Намрын тэнгэрт мандахыг мөрөөдөл гэдэг
Холын огторгуйд даараад намайг санаад
Хожмоо бороо болон асгархыг хайр гэдэг
Шөнөөр загас гэрэлт хорхойн жимээр нэгжээд
Шинээр шүрэн арал олж нээхийг шүлэг гэдэг
Зөгнөлийн ордонд зугаацаж ханаад намайг дуудаад
Зүүд нойрноос татан сэрээхийг онгод гэдэг
Шар далайн ус солирын бороонд нүдүүлж
Шархндаа чичрэхийг би зовлон гэж нэрлэдэг
Буй биеэрээ өвдөж булингараар хулдаж намайг нуугаад
Буцалж өөрөө цэвэрших их усыг амьдрал гэдэг
