Ойрын үед хайрын тухай бодол намайг байн байн сатааруулах болжээ. Хаврын улирал өөрийнхөө айсуйг сануулж байгаа юм байлгүй.

Дурсамжийнхаа "авдар"-ыг онгичиж суутал анхны шохоорхол минь санаанд ороод
Таван жилийн өмнө л сэм догдлуулдаг байсан
Танхилхан гуниг минь чи эргээд иржээ, надад гээд хоёр мөр холбочихлоо. Энийг минь залуу яруу найрагч С.Начин уншаад бид хоёр хайрын тухай, бас хаврын тухай жаал ярилцлаа. Тэгээд тэр над руу 2010 оны "Цагаан уул" наадамд байр эзэлсэн шүлэгнүүдийг явуулсан юм. Цээж рүү нэг юм жирвэсхийлгэсэн тэр сайхан мөртүүдийг уншигч тантай ч бас хуваалцъя.

С.Начин /тэргүүн байрын шагналт/
Өнө мөнх

Тунгалаг өглөөний нарыг хүлхэх
Хэт эртийн шаналан минь
Тодорхой гэгээн сарны
Хэзээ ч үл тасрах гэрэл минь
Зүрхний алтан хуудаснаа
Хөндүүр зовнилыг амтлуулах
Зүр гурхан салхины
Хамар цоргим сэнгэг үнэр минь
Зөрөөд өнгөрөхөд чинь
Гишгэх хөлийн чинь чимээг чагнамаар
Зөөлхөнөөр үс чинь намирахуйд
Гөлгөлж буй мод бүхэнд нэр хайрламаар
Санахын жаргал эдлүүлж
Өөр нэгэнтэй нүдэн дээр минь тэврэлдэх
Саруулхан дүрт
Өнө мөнхийн шүлэг минь

Э.Анхбаяр /2-р байрын шагналт/
Санахуй

Нуурын захын булингар тогтож
Наран жаргах агшинаа малын хөлөөр цэцэгсийн тоос үржиж
Амирлангуй цогцолсон Дэрсэнэ-Усны дэнж
Аглаг буйдын хөдөөд минь шөнө ирнэ
Лам гэгээ завилах зулын гэрэлд эрвээхэй шүтэж
Лав эргэж ирэхгүй алга болно
Туурайн хээгээ гээж яарсан чөдөртэй морьд
Тургилан эрэгцээд бүрэнхийд шилжинэ
Амьдрал жамын дундуур цувах хоногуудаас минь
Ахуй байргал холбоход харамсаж байвч
Намар эртийн тунгалаг шөнийг тууривалцаж
Нойр хулжин сэрүүн хөрвөөх минь сайхан санагдана
Тэнгэрийн дорно хаяа алсын гялбаатай
Тийш хүрэх хүсэл сөхөөтэй хаяанд багтана
Усан бороо тэнд асгарч бий дээ гэж бодохоор
Улзын гол үерлэж байх шиг санагдана
Яг энэ агшинд л би чамайгаа туйлаас санаж
Янагийн сэтгэл дэвээд орондоо дуулмаар болно
Аяны орчлонг ардаа түр орхиж замынхаа тоосыг ч гөвөлгүй
Амраг чамайгаа тэвэрч бүхнийг мартмаар байна
Даль жигүүр цуцаагүй залуу насныхаа маргааш руу
Дураараа яарч болохгүй аяны орчлон өмнө минь байна


Ч.Ууганбаяр/3-р байрын шагналт/
Усны чимээг уруул дээрээс минь

Өнөөдөр би чамтай бүжиглэсэн
Өөдөөс чинь эгцэлж харж чадаагүй ч
Өөрийн юм шиг тэвэрсэн
Өнгө будаг чинь ялгарч байсан
Өөрөөс чинь гэрэлтэх өнгө сарных байсан
Уруулын чинь хүрээ минийхтэй ижилхэн байсан
Магадгүй илүү сайхан байсан
Уруулд чинь миний уруул хүрвэл
Усны чимээ сонсогдоно доо
Уучлаарай
Учрахгүй байж магадгүй хоёулаа
Уудаг ус урсдаг нулимс чинь минийхээс ондоо
Уучлаарай
Үнэндээ чиний уруул надад буруугүй
Тийм сайхан уруул минийх болохгүй учраас
Тэвдэж чамайг зовоох ч хэрэггүй
Түрхэн зуур чамд догдолсон шигээ
Түргэн гэгч нь мартахсан
Даан ч би чадахгүй
Далайн эрэг дээр даарч байхдаа
Чамайг бодохгүй байж чадахгүй
Дандаа хэлмээр байвч таарах болгондоо чимээгүй өнгөрнө
Харин миний харц чам дээр яаж эрхэлж байгааг
Харах болгондоо инээмсэглээрэй
Цас шиг мансууран агаарт хөвөх сэтгэлд минь
Цаг үргэлж инээмсэглээрэй
Гүн цэнгэг уруулт минь
Уруулаас минь усны чимээг сонсоорой

Э.Энхболд /тусгай байрын шагналт/
Нүдэнд чинь би хайртай

Ертөнц шаналтал харах чинь чиний тунгалаг харцнаас
Ер бусын шувууд хичнээн ч удаа нисэв дээ
/Өврийн дэвтэр /

Тас хар нүдэнд чинь би хайртай
Хун шувуу нуураа гэж андуурдаг
Тунгалаг намирсан хөмсгөнд чинь гөрөөс янзаглаж
Сормуусан доороос чинь солонго тасдаж
Зүг бүрт нисгэмээр болдог

Тас хар нүдэнд чинь би хайртай
Хөөрхөн харцанд чинь эрчүүд сөхөрч унадаг
Тэргэл сар мэт зовхин дор чинь үүлс хуралдаж
Санааны минь хязгаараас бороо цайраад
Зөрөг цэцэгсийг усладаг

Тас хар нүдэнд чинь би хайртай
Хачин нам гүм намайг эзэмдэн
Түнэр өвс сүмийн хажууд ургах мэт хөмсөгтэй минь орооцолдож
Зүс гоо ертөнцийн төгсгөлд хагдардаг
Тас хар нүдэнд чинь л би хайртай