Бичлэгийн тоо 6,517
Зоргоороо амьдарсан гэж гайхуулах зүйл надад алга аа. Учир нь зовлон жаргал алийг нь илүү эдэлсэн ээ xэлж мэдэхгүй байнам би. Зогсоо зайгүй нулимс амталсан гэвэл бас л худлаа. Xарин зогистолоо ууж, наргиж байснаа , хэнээс нуух юу нь билээ. Санаан зоргоор амьдрахыг хүслээ ч болдоггүй “тавилан”-г яанам би. Салдаггүй сэтгэл гэж итгэлээ ч сарнидаг “төөрөг”-ийг бас яалтай. Сүүгээ хөхөж өсдөг нь л үнэн “хувь заяа” юм байна.Сүүдэр сүүдэртээн гээж хаяж хаягддаг нь аргагүй л амьдралын “жам” юм шигээ .Тиймийн учир
