Надад яг солонгос савангын дуурь дээр гардаг шиг зүйл тохиолдоод байнаа, одоо бүүр яахаа ч мэдхээ байж байх шиг байнаа. Учир нь би хамаатныхаа залууд үнэн сэтгэлээсээ дуралчихаад сэтгэлээ татаж чадахгүй хэцүүдэж байнаа. Гэхдээ бид 2 цусан төрлийн хамаатнууд биш л дэ. Надаа одоо тэрнээс минь өөр хүн эр хүн шиг харагдахаа байчаад амьдрал утгагүй санагдаад яах вэ гэж та нараасаа асуухаар шийдлээ. НАДАА ЗӨВӨЛГӨӨ ӨГӨӨЧ ХҮМҮҮСЭЭ..

Би түүнийгээ бүр багаас нь маш сайн мэднэ л дэ. Намайг бодуул нилээн хатуу хүтүүг үзсэн залуу. Одоо 26 настай дунд сургуульд байхад нь ээж аав 2 нь салаад тэр цагаас хойш хэнээс ч тусламж авахгүйгээр бүхнийг өөрөө бүтээж байгаа залуу. Одоо бол үеийнхээ залуучуудыг бодуул хангалттай амидарлыг босгож чадсан бас монголдоо сургууль соёл төгссөн гэхэд дажгүй боловсролтой (5 орны хэлээр чөлөөтэй яридаг) Сард 4 сая төгрөгийн доод тал нь орлогтой, архи ерөөсөө ууж чададгүй бас соелтой, спортлог, өндөрдүү (лав намхан биш) дээрээс нь бас царайлагдуу гэж байгаа. Одоо бол том байр том машин сайхан ажил сайхан боловсрол гээл эр хүнд байвал зохих бүх л зүйл түүнд мин байна. Гэхдээ энэ зэрэгт хүрэх гэж маш их зүтгэсэнийг нь манайхан бүгд мэддэг болхоор гэрийхэн нь түүнд юу ч хэлж чададгүй. арга ч үгүй биз дээ айлын хажуу өрөө хөлслөөл өчнөөн жил ганцаараа зүтгэж байхад нь юугаар ч тусалж чадаагүй болхоор.

Харин би бол түүний цусан төрөл биш ч гэсэн хамаатан нь, миний амьдрал тэрнийг бодвол шал ондоо өссөн л дө. Ээж аавын халамж хайранд бөмбөрүүлж нэг үгээр дэндүү даварч өссөн л дө. Гадаадад тэр тусмаа хүн бүрийн сураад байдгүй сургуулид ээж аавын буянд сурч төгссөн, монголдоо ирхэд хийх ажил, амидрах байр, унах машин бүгд бэлэн. (бас л ээж аавын маань буян л да) Миний эргэн тойронд намайг гэсэн залуучууд байнга тааралддаг залгадаг уулзий энээ тэрээ гэж байнга асуугаастай. Гэсэн ч би түүнээс өөр хэнийг ч харах хүсэлгүй болоод байх юмаа. Хамгийн гол нь манай гэрийхэн түүнийг ганцаараа зүдэрч явхад нь юугаар ч тусалж чадаагүй болхоор түүнийг бидэнд гомдож явдаг байж магад гэж бас бодоод эмээгээд байх юмаа.

Тэр маань нэг найз охинтой (эхнэр бол биш) тэр охин нь гэхдээ үнэн даварцан мани хүнийг зүгээр л ашиглаад байх шиг санагдаад байдын. Ажил төрөл хийж тусалсан зүйлгүй тэгсэн хэрнээ нэг л тансаг хэрэглээ зугаа цэнгэл хөөсөн санагдаад байдын. Манай хүн харин цайлган юм болхоороо юу ч ойлгохгүй ажил ажил гээл гүйгээд байх шиг байдын. Нөгөөхөө хардаж хэрүүл уруул хийнэ ч гэж байхгүй (Бас их зөөлөн зантай хүн л дээ) Би түүнийгээ бүүр багаас нь дэндүү сайн мэддэг болхоор хүнд ашиглуулаад байгаа юм шиг санагдаад байдымаа.

За тэхээр хүмүүсээ та нар бид 2 н талаар уншаад доорхи асуултуудад чин сэтгэлээсээ зөвөлгөө өгнө үү
1. Хэдийгээр цусан төрөл биш ч гэсэн хамаатандаа сэтгэл алдарна гэдэг буруу зүйлүү?
2. Би түүнд сэтгэлээ ойлгуулах талаар ямар 1 алхам хийх үү эсвэл ингээд дотроо зовоол байхуу?
3. Магадгүй бид 2 цаашдаа хамт байхаар боллоо гэж бодход гэрийхэн ямаршуу хүлээж авах бол ?
4. Би зүгээр л дуралчаал надаа тэгж санагдаад байгаам болуу эсвэл тэр маань үнхээр тийм ховорхон залуу юм болуу? Би Монголд байгаагүй удсан болхоор Монгол залуустай харицуулж дүгнэж чадахгүй байна л даа.