Moderator: mgl_300

Хүүхдээ өвдөх үед эцэг эхчүүд нь маш их сандарч, урьд урьдынхаасаа аль болох эелдэг зөөлөн хандахыг хичээдэг.
Ийнхүү хэт анхаарал халамж тавьснаар үр хүүхдэдээ зайлшгүй тавих ёстой шаардлагуудаа ч умартаж эхэлдэг байна. Үр хүүхдийнхээ төлөө санаа зовох болсноор гэр бүлд тогтсон бүх л горим журам алдагдаж, ээж аав нь төлөвлөсөн зүйлээ ч хийхээ больж, сэтгэл санаа нь хүртэл өөрчлөгддөг дүнсгэр болдог. Хүүхдээ асрах нь эцэг эхийн үүрэг юм болохоор хамгийн чухал ажлаа ч тэд хойш нь тавьдаг.
Өвдсөн хүүхэд нэг их удалгүй эдгэнэ. Хүүхэд өвчин нь эдгэж буй үед өвчний хүнд үеэс илүү адайр зан гаргадаг гэнэ. Энэ нь өвчнийг давж гарсны дараа мэдрэлийнх нь системд хариу үйлдэл үүсгэж байгаа хэрэг аж. Ээж аав нар хүүхдээ эдгэрч байгаад хэт баярласандаа болоод хүүхдийнхээ хүмүүжлийн талаар бодох ч сөхөөгүй болчихдог.
Хүүхдийн өвчин нь өдрөөс өдөрт эдгэрч байгаа ч өөрийнхөө хийж чаддаг ажлыг хийхээ болиход эцэг эх нь түүнийг зэмлэдэггүй. Ингэснээр хүүхдэд "Хэрэв би өвдөөд байвал ээж аав намайг дураар нь байлгадаг юм байна" гэсэн буруу итгэл үнэмшил өөрийн эрхгүй хүүхдийн оюун санаанд бүрэлдэж эхэлдэг байна. Иймд ямар ч үед хүүхдэдээ хэр таарсан шаардлагыг тавьж байх хэрэгтэй.