Би өчигдөр багийн явдалаа эргэн саналаа
“Би жаахан байхаа эмээгээ баярлуулахийн тулд түүнд бэлэг авч өгөх гэсэн юм. Даанч надад дөнгөж 300 т л байсан сан. Тэрийгээ бариаад би эгчээсээ Энэ мөнгөөр эмээг баярлуулхаар юу худалдаж авч болох бол?” Гэтэл эгч мини надийг тэврэн уйлхад ........Үнэндээ эмээ маань хүндээр өвдсөн бөгөөд удаан амьдарч чадахгүй болснийг би жаахан байсан болхоор энэ тухай яахин мэдэх билээ дэ
маргааш нь эгчээ даган зах явах замдаа эгчээсээ
“Эмээ хоолны дэглэм барьж байгаа юм болов уу ерөөсөө юм идэхгүй, хүчээр л инээж байгаа юм шиг харагдах юм. Тураах ямар нэг юм авч өгдөг юм билүү?”
“Гутал авдаг юм билүү, Эмээгээ дагуулаад бүгдээрээ голдээр очих юмсан“Захиа бичдэг юм билүү… ээ шараа ш дэ. Гэхдээ бичиж үзнээ, цаасан шувуу хийж байгаад дээр нь бичээд өгвөл ээмээ баярлана да.”
“Цэцэг авч өгөх үү… Гэхдээ хатчихаараа өрөвдөлтэй юм чинь кактус авсан дээр юм уу..”
“Эмээгийн гар хүйтэн байсан, бээлий авч өгдөг юм билүү.. Гэхдээ бээлийг чинь өвөл л өмсдөг биз дэ тэ?”
“Эмээ нээрээ эртээд загасны түрс идэх юмсан гэж байсан. Миний мөнгө хүрэх болов уу..”
“Би ер нь гутал авнаа. Эмээтэйгээ цуг янз бүрийн газараар явж үзмээр байна.”
гэж эгчийгээ уйлуулан барин дагуулж ябсан саяхан мэт санагдчилоо.
Тэгээд захдээрээс эмээдээ 1 гутал сонгон абчихаад инээд алдан одоо 2 лаа “Хурдан эмээгээ очиж баярлуулья” гээд гүйн барин эмнэлэгт байгаа эмээдээрээ очоод
өрөөнд нь оронгуутаа л
“Эмээ би танд бэлэг авчирлаа!!” хэмээн баярлан хашгиран. өгөхөд
Эмээ маан хайрцагыг онгойлгож үзээд нулимсаа барьж чадахгүй уйлж билээ.
“Баярлалаа миний охин. Гэхдээ эмээгээ уучлаарай за, эмээ нь одоо гутал өмсөөд гарч чадахгүй ч байж магад, бүр нас барж ч магад.” гэхэд эгчийн нүднээс нулимсан зогсоо зайгүй урсаж билээ дэ тэр үөэ би юч мэдэхгүй дэндүү тэнэг байсийн болхоороо эмээрүүгээ гайхсан хартсаар харж
“Бүх чадалаараа амьдарсан хүн од болдог. Бүх чадалаараа гялалзсан од хүн болж төрдөг гэж та хэлсэн шүү дэ. Хэрэвээ санаад байвал тэнгэр рүү хархад эмээ минь байх юм чинь би ганцаардахгүй ээ. Гэхдээ бүх чадлаараа амьдрахгүй бол болохгүй шүү дэ, шантралгүй хичээцгээе тэгэх үү. Би таныг эдгэхээр цугтаа голдээр очиж үзмээр байна! Таныг дандаа өмсч байхаар томыг авсан шүү хар да” гэж хэлээд талийгаач эмээгээ жигтээхэн их уйлуулж байсан маань саяхан мэт санагдчихлаа..
одоо внхээрийн их харамсаж байна да би..
ЭРҮҮЛ ЭНХ, ЭЛЭГ БҮТЭН БАЙХ САЙХАН
Би багадаа дүүгээ алдаж хагацал гэдгийг мэдэрсэн юм. Харин намайг төрөхөөс өмнө нэг өвөө(ээжийн аав) маань тэнгэрт хальсан юм гэсэн. Гэвч би тэр өвөөгөө дурсан саналгүй байсаар том болж байсан.
Бага багаар өвөө, эмээгийн(аавын ээж, аав хоёр) ирдэг байсан хөгшчүүл ирэхээ больсоор. Өвөө маань бурхан болсонсон доо. Тэгээд л нэг нэгээрээ явсаар л...
Харин өвчин гэдэг юм хүнийг болоогүй байхад нь аваад явчихдаг гэдгийг арай том болж байж ойлгосон. Одоо боддог юм, тэр жаахан байхад сайн ойлгуулсан бол шүдээ өвтгөхгүй л байх байсан даа гэж.
Шүднээс л бүх өвчин эхэлдэг гээд үнэн байх аа.
Монголд ч тэр Солонгост ч тэр өвдөж зовж байх даа, хүний ямар сайхан мөрөөдөл, ямар сайхан амьдрал утгагүй болж байгааг ойлгосон.
За яах вэ ингэс гээд гайгүй болчихно гэсээр л . . . бүх зүйл зогсчих гээд байдаг юм шүү.
Ай даа биеээ л гамнаарай даа. Өвөөгийн үг, аавын захиас, ард түмний минь үг үнэн шүү.
Эрүүл энх, элэг бүтэн байгаа хүүхдийн нүд ямар тунгалаг байдаг гээч, та нар сайн бодоод нэг хараад үзээрэй.
Хорвоо тэртэй тэргүй салгаад байдаг учир аль болох амьдын хагацалд багаас нь хүүхдээ үзүүлэхгүй байхын тулд эрүүл биетэй, ухаалаг байж гэр орноо бодон бодон уучилж баймаар юм уу даа