Анх тєрсєн цагаас нь хойш ээжийнх нь оронд ээж, аавынх нь оронд аав болж, нэг оронд цугтаа унтаж, инээхэд нь инээж, уйлахад нь хамт гуниглаж явсан vе дурсамж болон vлдэж байгаад харамсах юм. Уг нь би хоёр сайхан хvvтэй эх хvн л дээ. Гэхдээ надаас унаж vр минь болоогvй болохоор ээжийгээ гэх сэтгэлээр тэд маань намайг хайрлаж байгаагvй байх.

"Хvний хvн хvрэн бєєртэй" гэдгийг ямар vнэн vг вэ гэж мєн ч олон удаа мэдэрч явсан даа. Хэдий миний тєрсєн vр биш ч та хоёрыгоо хvнээс дутаалгvй, хоосон хонуулаагvй єсгєж торниулсан шvv. Єнєєдєр тэд маань намайг vнсэнд хаясан шалз шиг болгоод орхиод явсан нь дэндvv хvйтэн сэтгэлтэйнх юм болов уу. Эсвэл vр хvvхдvvддээ хайрлуулж амьдрах заяагvй хєгшин миний хохь юм уу. Би одоо яах ёстойг мэдэхгvй юм. Хамаг нандин бvхнийг минь хамаад явсан та хэдийг ирнэ гэж хvлээвэл нас минь гvйцэхгvй бололтой. Тиймээс хvvхдvvд та бvхнээсээ эцсийн хvсэлтээ гуйх гэсэн юм.

Та хэд маань Солонгост очоод амьдрал ахуй чинь дээшлээд сайн сайхан яваа байх. Би та нараас мєнгє тєгрєг гуйж тєвєг удахгvй ээ. Солонгос руу явахдаа барьцаанд тавиад авсан байрны мєнгийг ээж нь тєлж дийлэхгvй болохоор банкны хvмvvс ирээд хураагаад авчихсан. Ээж нь одоо Дулам хєгшний хашаанд гэр бариад амьдарч байна. Тэтгэврийн хэдэн тєгрєгєєрєє илvv дутуугvй амьдарч болоод л байна. Харин сvvлийн vед ганц ач охиноо санаад байх юм. Та хэдийг анх явснаас хойш би тэр "муу" охинтойгоо сэтгэл тайван сайхан амьдарч байсан. Тэр маань ч гэсэн эмээ гээд л гэр дvvрэн аз жаргалыг єгдєг байж билээ. Аав, ээжээсээ хол vлдсэн жаахан охин ганц байгаагаар нь эмээгээ л гэдэг байсан. Би охиныг чинь єлсгєж дааруулаагvй сайн асарч байсан шvv. Миний охин ч гэсэн та нарт очоод хэлсэн байх. "Эмээтэйгээ хамтдаа явна" гээд уйлаад байхаар нь "эмээ нь араас нь очно" гээд хэлээд явуулчихсан юм. Та хэдэд тэгж хэлээд зовоож байна уу. Тэгвэл миний охинд тайлбарлаж хэлээд ойлгуулаарай. Эмзэг юм шvv. Битгий хатуу ширvvн авираа охинд минь гаргаж байгаарай.

Охиноосоо холдсоноос хойш гурван жил єнгєрчээ. Миний охин одоо сургуулийн сурагч болоод улам хєєрхєн болсон байх даа. Хvvхдvvд минь ядаж над руу зураг, захиа бичиж явуулаач дээ. Насны эцэст ганцаараа гэрийн мухар сахиж амьдрах ямар хэцvv болохыг та хэд минь ойлгож ээжийгээ єрєвдєєч. Та хэдийг Солонгос явуулах гэж ээж нь хуруу хумсаа хугалах шахан мєнгє тєгрєг хайж, бvр аргаа барахдаа орон байраа барьцаалж байгаад явуулсан шvv дээ. Гэтэл та хэд яагаад ийм хатуу сэтгэл гаргана вэ. Хааяа та нарын талаар сураг сонсох гэсэндээ бэрийнхээ эгч дvvс дээр очих юм. Тийм юм, ийм зvйл єгч явуулсан гээд л яриад байхаар нь нvдэнд нулимс хурж очихоос ч тєвєгшєєдєг болсон. Ээж нь та нараас таван цаас, атга чихэр горьдохгvй ээ. Хєгшин эхийгээ хайрлаад халамжлаад явах та нарт тийм хэцvv байна уу. Тэгвэл ээждээ битгий санаа зов доо. Тэгж байгаад нэг л єдєр хорвоогийн мєнх бусыг vзээд газар шороондоо шингээд єгнє.

Харин vvнээс л ємнє ач охиныхоо барааг хараад нvд аних юмсан. Хvний хvvхдvvд зурагт радиогоор ээждээ мэндчилгээ дэвшvvлээд л зураг хєргєє гаргаад байх юм. Би хvvхдvvдээ тэгэх болов уу гэж горьдоод л нvдээ чилтэл зурагт ширтэх юм. Бусад хvмvvс болоод байгаа чинь ингэж зурагтаар мэнд хvргэх нь тийм ч хэцvv зvйл биш бололтой. Та хэд маань ажлаа хийгээд зав муутайдаа л над руу хандаж чаддаггvй байх даа. Ээж нь ингэж бодоод л сэтгэлээ хуурч суудаг шvv. Арай ч хар багаас нь єргєн авч, єсгєж хvмvvжvvлсэн ээжийгээ мартаагvй байлтай. Миний хvvхдvvд хvний нутагт хоол унданд нь дасахгvй хэцvv байна уу. Эх нутаг, гэр орноо санаад хэцvv байвал ээждээ хvрээд ирээрэй. Vгvй ядаж ач охиныг минь ойрын хугацаанд нааш нь явуулж єгєєч. Бид хоёр та хэдийгээ хvлээгээд л ханиндаа дажгvй байж байна аа. Миний охин ч гэсэн одоо эмээгээ санаад сvйд болж байгаа байх. Адилхан л сургуульд сурахаас хойш энд тэндхийн ялгаа байхгvй дээ. Охин маань ямар наана чинь ажил хийж байгаа биш. Энд сайн сургуульд оруулаад байж болохгvй гэж vv.

Энэ сониныг гадаадад байгаа монголчууд интернэт хаягаар уншдаг гэхээр нь ээж нь захиа бичиж байна. Та хэдийн маань нэг нь ч гэсэн олж унших болов уу. Тэгээд ээжийнхээ сэтгэлийн vгийг ойлгож ач охиныг минь уулзуулна гэдэгт найдаж байна. Vхтэл vр харам байдаг хойно та хэддээ гомдсон сэтгэлээ нэг vе мартаж, зарим vед нь сэдрээж бодсоор хvлээж сууна шvv, ээж нь. Инээд баяраар дvvрэн эргэн уулзахын ерєєл тавин энэхvv захидлаа тєгсгєє..."

УБ хот, ээж Б.Цэнддолгороос Солонгост амьдарч буй хvvхдvvд Батдэлгэр, Болд нарт