Хүний амьдралын бүх юм хэмжээтэй байдаг. Энэ хорвоод хүмүүний биеийг олж төрсөн л бол бурханы заасан зургаар эдлэх ёстойгоо эдлэж,  хүртэх  ёстойгоо хүртээд хэм хэмжээ нь ханадаг  жамтай.  Энэ тавилангаас хэн ч ангижарч төөрөг тавилангаас зөрнө гэж үгүй. Хамгийг араасаа дагуулж, толгойтныг бөхийлгөж тойгтныг сөхрүүлж явсан бол цаг нь ирэхээр тэр олбогоосоо бууж бусдын  адил тоост  гудамжинд толгойгоо бөхийлгөн гэлдэрч явах  хэрэгтэй болдог. Түүн лугаа  Монгол Улсын Ерөнхийлөгч Н.Энхбаяр   арваадхан хоногийн дараа шинэ Ерөнхийлөгчид тахимаа өгч тамгаа шилжүүлэх болно. Харин түүний дараа амар амгалан амьдрах уу аль эсвэл улстөрд дахин санаархаж гал өрдөх үү гэдгээ сонгож таарна.  Нэгэнт ялагдал хүлээсэн хүнийг нэрмэж элдэв гашуун үгээр үддэггүй  монгол араншин бий ч   түүний  дөрөөнд нь сүү мэт дусааж, ганзганд нь  даруулж өгөх  хэдэн үг байна аа.

    Монголын улстөрд Н.Энхбаяр бараг хориод жил зүтгэжээ. Тэрбээр Засгийн газрын гишүүн, УИХ-ын гишүүн, Ерөнхий сайд, УИХ-ын дарга, Ерөнхийлөгч гээд тасралтгүй урагшаа давшиж энэ улсын төрийн өндөр албан тушаалуудыг бүгдийг хашиж үзсэн байна. Нэг хүний 20 хүрэхгүй жилийн амьдралд ийм том албан тушаалуудыг ээлж дараалан хашина гэдэг бол яах аргагүй амжилт байлаа.  Тэрбээр МАХН-ыг  өөрийнхөө болон эхнэрийнхээ эрх мэдэлд хаашаа ч мултрах аргагүйгээр базаж, энэ намын дээшлэн дэвших хүсэлтэй боловсролтой бүхнийг  өмнөө бөхөлзүүлж байсныг эргэн санахад яах аргагүй  ирээдүйтэй дарангуйлагч байсныг нь илтгэдэг. Гэхдээ энэ удаагийн Ерөнхийлөгчийн сонгуулиар Монголын ард түмэн түүнийг аварлаа. Эрх мэдэл албан тушаалдаа улам эрдэж ямагт нэгдүгээр хүн байхын төлөөх шунал хүслийг нь яг цаг үед нь хязгаарлаж  өгсөн ард түмэндээ тэр талархаж явах ёстой.  Байнга  том албан тушаалтай түүнийхээ хэрээр асар их бядтай  явах үедээ зарим хүний тоормос нь барихаа байчихдаг тал бий. Урагшаа л зүтгээд улам л хүчирхэг болохыг мөрөөднө үү гэхээс тоормосоо гишгээд давхиж яваа замаа зөв эсэхийг бодол болон тунгааж, туулсан замаа эргэж харан аль  замын хашлага дайрсан эсэх, гэрлэн дохио зөрчсөн үгүйгээ нягталдаг хүн цөөхөн л дөө. Цөөхөн ч гэсэн “За одоо болжээ ” гээд буугаад явчихдаг хүн байдаг л юм. Харин энэ чанар Н.Энхбаярт байгаагүй. Гэхдээ л тэр азтай хүн. Ард түмэн нь түүний гишгэж чадаагүй тоормосыг өмнөөс нь гишгэж ямагт бадарч ирсэн   шунал тэчъяалыг  номхтгож  чадав. Бурхан үзэг, тэр одоо мартагдах болно. Мартагдана гэдэг заримдаа хамгийн том өршөөл байдаг билээ. Харин энэ  өршөөлийг үл тоон улстөрд дахин лавхан гишгэх гэж зүтгэвэл өршөөл гэсгээл болон эргэдэг жамтай.  Н.Энхбаяр одоо  хэвлэлүүдэд бичээд байгаа шиг  Чингэлтэй дүүргийн нөхөн сонгуульд өрсөлдөж  улмаар намынхаа даргын албан тушаалд санаархаж бүр Ерөнхий сайд  болох гэж зүтгэвэл амар сайхандаа жаргах биш  Авлигатай тэмцэх газрын хаалгаар орж  мэдэх юм.  Түүний идэж уусан шамшигдуулсан бүхэн нүдний өмнө илхэн байгаа энэ үед бас намынхан нь түүнээс салахын  түүс болж буй эл  ээдрээтэй цагт улстөрд дахин гал ноцоохыг хүсэх л юм  бол шоронгийн хүйтэн өрөө хүлээж байгааг мартаж болохгүй. Тэр бас долдугаар сарын  1-нд хэлмэгдсэн хүмүүст өршөөл үзүүлэх гэж байгаа нь  өөрийнхөө хийсэн лайг өөрөө цэвэрлэж өгөөд явах гэсэн сэтгэл зүрхний гүндэх өрөө цайруулж буй  хэрэг биз.  Үүгээрээ долдугаар сарын 1-ний үйл явдал бол эрх чөлөөний төлөөх тэмцэл байсныг, тэр тэмцлийг Н.Энхбаяр өөрөө цус асгаруулан байж нухчин дарсанаа хүлээн зөвшөөр уучлалт үзүүлэн ард түмнээсээ өршөөл эрсэн хэрэг гэдгийг нь ойлгох хэрэгтэй болжээ. Одоо харин шалавхан титмээ өгөөд титэм үгээ бичиж  хаяа нэг  дуртай ууландаа авирчихаад,   дайллага цайллаганд Монгол Улсын Ерөнхийлөгч байсан хүн хэмээн уригдаж  очоод  бусдад гэм хоргүй юм ярьж суувал жаргал биш үү. Урин дулаан зуны цаг ч ирлээ, агаар усанд явж эхнэрийнхээ гарын хоолыг идсэн шиг  амарч хэвтэл бас таашаал бус уу.  Байнгын  дотор огшуулсан шүүмжлэл, далд тэмцэл,  ухаан уралдуулсан  улстөрийн амьдралаас салж ард түмэндээ хүндлэгдэж явахын жаргалыг амсвал  амсах л хүний нэг шүү, тэр. Бас  Монголын  сэтгүүл зүй дэх Н.Энхбаяр гэсэн  халгаатай бөгөөд хамгийн баялаг энэ сэдвийг хааж өгвөл зүгээр л юмсан.  Одоо байгаа бүхэндээ, ардаа  туулж өнгөрүүлсэндээ   ханаж амьдрахын аз жаргалыг өөрөөсөө  ол доо, эрхэм  Ерөнхийлөгч өө.