Монгол улс өнөөдөр 40 сая гаран малтай тэгээд хавардаа 100 000-200 000 толгой хорогдоход улсын хэмжээний байгалын гамшиг хэмээн зарлаад олон улсын байгууллага, хувь хүмүүсээс мөнгө татаж эхэлдэг. Улсаас мөнгө олголоо гээд байдаг чинь хувь хүмүүсийн татварын мөнгө шүү дээ. Бидни хүүхэд, хөгшдийн тэтгэмж, тэтгэвэр, эмчилгээний мөнгөөс 40 сая малдаа өгдөг юм уу малчинд нь өгдөг юм уу бүү мэд. Үр дүнг нь хэлдэггүй юм. Болохоо байхаар л хөдөө орон нутаг болохоо байл аа. Улс эх орны аюулгүй байдал, үндсэн хуулинд малыг төрийн өмч билүү, төрийн хамгаалалт гэсэн гээд л намар согтуу шахам байсан малчид шартсан юм шиг царайтай л гарна даа.
   Би монголын нүүдлийн соёл иргэншил дэлхийд байхгүй болсон соёл, иргэншил, аж ахуй гэдгийг 100% хүлээн зөвшөөрдөг ч, бахарахдаг.
  Даварсан монголчууд хөдөө мал дээр, хотод яамны байшинд л байна даа. Мэдээж бүгд биш л дээ ,гэхдээ ихэнх нь шүү. Хэнхэгээ дуудуулсан хэдэн өвгөн эмгэн малчин, хэдтэй нь мэдэгдэхгүй залуу боловсон хүчнүүд л болосн болоогүй болгоод байгаа юм энэ хоёр ажлыг.
  Мал 40 сая хүрээд БНХАУ-с сүүгээ авдаг болсон. Жил бүр авах сүүний хэмжээ өсөөд л байгаа. Харин нөгөө мал нь өсөөд л байгаа нь дандаа эр, эцэг малтай болчихдог юм уу хаашаа юм. Гэтэл бас мах гээ ч чинь магнаг болоод Австрали мах ороод ирчихсэн зараад эхэлсэн байна. Худлаа гэвэл Скай(ТЭНГЭР гээд өвөр монгол дуучны нэр шиг худалдааны төвд) дэлгүүрт байгаа. Тэр махаар л хийсэн хоол нарийн сайхан амттай болдог, тэр махаар л энэ хоолыг зөвхөн хийдэг гэсэн моод бас дэлгэрээд хотын дарга нар ордог хоолны газруудад шахсан юм уу зарсан юм уу авилгадсан юм уу бүү мэд. Ямар ч гэсэн монголд сүү, махны зах зээлийг нийтийн хоолны зах зээлийн ардаас алдаж байх шиг байна.
  ....