Оруулсан bataka

                 Шар торгон дээлэндээ
                Шүүдэр бөнжигнүүлсэн дурдан бүстэй намар
                Арын толгодод хяруу өлгөж ноолоход
                Арван зургаан нас минь хормойд нь зүүгдэж хоцорно
                Ижийн өргөсөн сүүн замаар шувууд зэллэж
                Ирэх цагийн өнгөнд хувилж нуугдсаар л одно
                Өлмий гижигдсэн нутгийн  минь чулууд жиндүүлж
                Өнчин цагаан нуур сарны гэрэлд мэлмэрнэ
                Сэрчигнэх модод навчсаа үдэн уйлалдахуй
                Зүрхэнд тогтолгүй урссан хөнгөн гуниг тэр л  намрынх
                Сэтгэлд шургасан халуухан үгнээс  иччихээд
                Зүсэнд ч хорогдолгүй зугтсан хийтэй санаашрал тэр л амрынх
                Аяа, арван зургаан насны минь намар
                Аргадмаар, сөгдмөөр зөөлхөн байсан даа
將此文章..
profile

Биe биeнээ хvсэн мөрөөдөж санан дурласан хайр, хэзээ ч хувирдаггvй...