Би бичээд бэх нь хатаагүй шүлэг байхад
       Чи ургаад дэлбээлж амжаагүй сарнай байсан
            Зөн татаж чамруу би харцаа урсгахад
              Зүрх хувааж чи тэгэхэд дэлбээлсэн

                  Зүүд шиг энэ хоосон амьдралд
           Зүгээр л өөрийнхөөрөө зовж болсонгүй
             Үнэний наагуурхи зовлонгийн тойрогт
            Үйлэндээ баригдаж учралд дуудагдсан

           Оногдсон тавилангийн муруйсан замын
       Огтолцол болгонд би хайр болж суралцсан
               Хэлээгүй үгээ өөрлүүгээ шингээж
         Хэний ч хайрлах цагаахан хайр болгоноо

   Би гэгээн хүсэлээ хорвоод цацсан шүлэг болоход
   Чи гэмшилгүй цагаан уянга болж түрлэг нэмээрээ



I want to