Moderator: mgl_300
“Нууц дуран” энэ удаа Баянгол дүүргийн 19 дүгээр хороонд орших “Түндэмүн” сауны баруун талд байрлах “Аянчин” зочид буудлыг “дурандав”. Энэхүү зочид буудлын хонгилд байдаг саунд биеэ үнэлэгчид орогнодог гэсэн яриа чих дэлссэн юм. Тус саун, буудлын гол хөрөнгө оруулагчид нь тэр охид гэнэ.
Сауны эзэн Болороо гэх эмэгтэй зарын лавлах 1939 дугаарт “Иллэг хийх охид ажилд авна” хэмээн зар өгч, 9605014... гэсэн дугаар тэмдэглүүлжээ. Утсаар яривал “Ирээд уулз” гэв. Ийнхүү “ажилд орохоор” зочид буудлыг зорив. Очвол үйлчилгээний ажилтан биднийг тослоо.
-Болороо гэдэг эмэгтэйтэй уулзах гэсэн юм. Дуудаад өгөхгүй юү?
-Цаад шатны чинь хажууд хонгил руу ордог шат бий. Тийшээ ор.
Түүний зааснаар доош ороход чийгтэй бүгчим, эвгүй үнэртэй агаар хамар цоргив. Бид явсаар текний өрөөнд ороход 30 нэлээд гарсан болов уу гэмээр насны эмэгтэй байх аж.
-Болороо гэж та юу?
-Би байна, яасан.
-Тантай ярьсны дагуу ирлээ.
-Аан, тэр хүүхдүүд үү. Хоёулаа гэл үү?
-Тийм.
-Та хоёрыг хэн гэдэг вэ. Өмнө нь ажиллаж байсан уу. Бичиг баримт чинь бий юү?
-Ажиллаж байгаагүй ээ. Бичиг баримтын хувьд, өнөөдөр шууд ажилд орчихно гэж бодоогүй болохоор авчирсангүй. Маргааш авчиръя гээд нэрээ худлаа хэлэв.
Биднийг ийн хариулахад тэрбээр “Хөөе Чимгээ, хүрээд ир. Энэ охидтой уулзаад ажилд авч болох эсэхийг нь мэдээдэх” гэв. Тэр бүсгүй биднийг дагуулан хувцас солих өрөөнд орлоо.
-Та хоёр өмнө нь ажиллаж байгаагүй гэл үү?
-Тийм ээ.
-Тэгээд ажиллаж чадах уу. Дан ганц иллэг хийнэ гэж ойлгоод байгаа юм биш биз дээ. Ер нь бол манайд ямар ажил хийнэ гэдгээ гадарлаж байгаа юм байгаа биз дээ?
-Иллэг л хийнэ биз дээ. Эсвэл...
-Энд хүмүүс иллэг хийлгэх гэж орж ирдэг гэж бодоо юу. Битгий сонин юм яриад бай. Үйлчлүүлэгчид юу хүснэ, тэр бүхнийг биелүүлэх ёстой. Харин хийсэн ажлынхаа хөлсийг хангалттай авах хэрэгтэй. Орлогынхоо 50 хувийг эзэнд өгнө. Үлдсэн нь чинийх. Чи өөрөө сайн ажиллаж, үйлчлүүлэгч ихтэй байвал өдөрт 100000 төгрөг өлхөн олно шүү. Та хоёр тамхи татаж, архи ууж чадах л байлгүй. Үйлчлүүлэгч хүсэх юм бол хамт наргиж болно. Эндээс гараад үргэлжлүүлэхийг хүсвэл дээд буудалд орчихдог юм. Нэг цагийн хөлс нь 35000 төгрөг. Ингэхэд ямар сонин хувцас өмссөн юм бэ. Наад хувцсаа соль. Биеэ барьсан богино даашинз, өсгийтэй сандаал өмс. Мөн наад нүүр, амаа буд. Энд ажилладаг охид яаж будсаныг харсан биз дээ. Тэдэн шиг буд. Тэгэхгүй бол үйлчлүүлэгчид дэндүү хүүхэд шиг гээд голоод байдаг юм. Аан тийм, нэг зүйлийг та хоёрт сануулмаар байна. Орж ирсэн хэнээс ч мөнгө салгахгүйгээр гаргаж болохгүй. Аль болох сайхан аашилж, найрч байгаад мөнгийг нь салга. За ерөнхийдөө нэг иймэрхүү, асуух зүйл гарвал лавлана биз. Би урьд шөнө 05.00 цаг хүртэл ажилласан болохоор одоо буулаа. Тиймээс та хоёр манай нэг охинтой өнөөдөр ээлжинд гарчихаж чадна биз дээ гэв.
Ийнхүү бид “ажилтай” боллоо. Тус саунд дөрвөн охин иллэг хийх нэрээр биеэ үнэлдэг бөгөөд тэд 24 цаг ажиллаад нэг хоног амардаг аж. Охидыг ажвал гурав нь 19-20 орчим настай. Харин биднийг ажилд тэнцэх үгүйг шалгаж “ярилцлага”-нд оруулсан Чимгээ 28-29 насны, энэхүү ажлыг нэлээд олон жил хийсэн нэгэн гэсэн.
Ажлаа хүлээж аваад удаагүй байтал /14.00 цагийн үед/ Христийн сүмийнхэн угаалга үйлдэхээр ирлээ. Гэтэл Болороо “Энэ хүмүүсийг явсны дараа та хоёрыг гаргая” гээд том буйдантай иллэгний өрөөнд цоожилдог юм байна. Ингэж бид цаг гаруй “хоригдов”. Сүмийнхнийг явсны дараа Болороо биднийг өрөөнөөс гаргаад өөрөө амрахаар хэвтэв. Бидэнтэй цуг ээлжинд гарсан Х-тэй ийн ярилцлаа.
-Хүмүүс ер нь хэдэн цагийн үед орж ирдэг вэ?
-Гэгээ тасрангуут л цувж эхэлнэ. 19.00 цагаас гэх үү дээ.
-Тусгай үйлчилгээ хийлгэх гэж байгааг нь яаж мэдэх вэ. Бид өөрсдөө асуух ёстой юу?
-Зарим нэг сурцтай үйлчлүүлэгч таалагдсан охиноо сонгоод иллэгийн өрөөнд орчихдог юм шүү дээ /инээв/. Гэхдээ та хоёр санаа зоволтгүй ээ. Орж ирсэн хүмүүст Болороо эгч бид хоёр яриад өгнө.
-Бас сонголт хийдэг хэрэг үү?
-Мэдээж шүү дээ. Манайх охидоо үйлчлүүлэгч нартаа харуулдаг юм. Тэндээс л сонгоно шүү дээ. Мөнгөө төлж байгаа хүмүүс шилж голох нь бий. Тэдний эрх биз дээ. Зарим охин цаад хүнээ голж шилээд маяглаад байдаг. Та хоёр тэгэхгүй юм байгаа биз дээ. Тэгээд ч бидэнд хүн нь бус, мөнгө нь чухал.
-Та нар өдөрт хэчнээн хүнд үйлчилдэг вэ?
-Янз бүр. Заримдаа бүр “үсрэх”-гүй /биеэ үнэлэхгүй/ хоосон хонох өдөр байдаг л юм.
-Ийм ажил хийдэгтээ гутардаг уу?
-Үеийнхээ хөвгүүдээс л ичдэг. Орж ирчихээд “Яагаад ийм ажил хийдэг юм бэ, больж болдоггүй юм уу, Чи хэчнээн хүнтэй унтаж үзсэн бэ” гээд элдэв юм шалгаагаад хэцүү. Сайн таньдаг хүн маань ороод ирвэл бушуухан л нуугддаг.
-Чамд найз залуу бий юү?
-Байлгүй яах вэ. Байх байхдаа хоёр бий. Би эрчүүдэд итгэдэггүй тул нөөцтэй байдаг гэх үү дээ. Нэг нь хуурахад нөгөөх нь үлдэнэ гэсэндээ тэр.
-Тэд ийм ажил хийдгийг чинь мэдэх үү?
-Нэг нь мэднэ ээ. Гэсэн ч надаас холддоггүй. Тэгэхээр түүнийг татдаг нэг зүйл надад байна аа даа /инээв/.
-Чи биеэ үнэлээд хэдэн жил болж байна вэ?
-Жил гаруй. Энд орохоос өмнө Төмөр замд байрлалтай нэг сауны газарт ажилладаг байсан.
-Олсон мөнгөө хуримтлуулж чаддаг уу?
-Мөнгө хурааж чаддаггүй. Долоо хоногт 300000-500000 төгрөг халаасалчихдаг ч олсныхоо хэрээр үрдэг.
-Энэ их мөнгийг юунд зарцуулдаг байна аа. Мэдээж гэрийнхэндээ өгдөг л биз дээ?
-Яалаа гэж. Би гэрийнхэндээ ганц ч зоос хялайлгадаггүй. Эмэгтэй хүн болсон хойно хувцас хунараас өгсүүлээд авах юм мундахгүй. Дээр нь шинэ хувцас авсан өдрөө заавал шоудна. Бүр сурчихсан байна лээ. Шоудахгүй л бол санаа амардаггүй. Шинэ хувцсаа мялааж байгаа хэрэг. Тэгээд л залуустай танилцаж шоугаа үргэлжлүүлж, буудалд ороод л өнөөдөр олсон мөнгө “будаа”. Иймэрхүү янзаар л өдөр хоногийг өнгөрөөдөг. Удахгүй та нар ч гэсэн тийм болно доо.
-Гэрийнхэндээ баригдчихвал яана?
-Зөөгч хийдэг гээд ойлгуулчихсан. Ингэхэд та хоёр ажлын гол “зэвсэг”-ээ авчирсан уу? Яагаав нөгөө бэлгэвч.
-Өөрсдөө авчирдаг хэрэг үү. Эндээс өгдөггүй юм уу?
-Ер нь бол бэлгэвчийг өөрсдөө бэлддэг юм. Энэ хонгилд орж ирсэн л бол ажлын 24 цаг дуустал гарна гэж байхгүй. Тэр дундаа шинэ хүүхдүүд. Одоо яана.
Түүнийг ингэж хэлэхэд өөрийн эрхгүй түгшиж эхлэв. Тэрбээр бидэнтэй ярьж суух зуур гар утас нь зогсоо зайгүй дуугарах ба тэр бүрт хариулна. “Өө, миний “өвөө” юү. За юу байна. Уулзъя аа, бололгүй яах вэ, гэхдээ өнөөдөр би ээлжтэй байна, амжихгүй бол найзыгаа явуулчихья. Болно биз дээ. Харин та гомдоохгүйгээ мэднэ биз” гэхчлэн айлгүйтнэ.
Бид ийн ярьж суутал олон хүний хөлийн чимээ сонсогдов. Цаг харвал хэдийнэ 20.00 цаг болжээ. Дөрвөн залуу орж ирж харагдав. Болороо тэдэнтэй уулзсаны дараа Х бидэн дээр ирээд “Дөрвүүлээ иж бүрэн үйлчилгээ авах гэнэ, бэлдээрэй” гэх нь тэр. Тэгсэн Болороо Х-г дуудаад өөр өрөөнд орлоо. Тэдний ярилцахыг сонсвол “Энэ хоёр харваас туршлагагүй юм, шууд оруулчихвал баллаад хаячихдаг болов уу яадаг бол. О-г дуудаад та хоёр эхний ээлжинд ор” гэх нь дуулдав. Тэднийг өрөөнөөс гарч ирмэгц бид “Өдөржин хоол идээгүй, өлсөөд байна гарч юм идчихээд ирье” гэж гуйлаа.
Болороо: -Тэгвэл та хоёр энэ хүмүүсийг усанд орж байх зуур буудлын ресторанаас хоол захиалаад идчих.
-Болороо эгч ээ, рестораны хоол дэндүү үнэтэй юм. Гялс гараад ирье тэгэх үү. Тэгээд бас миний бие өвдөөд байна хэмээн жүжиглэв.
Тэрбээр нэлээд ундууцсаны эцэст зөвшөөрсөн боловч намайг ганцаараа яв гэв. Харин цуг явсан сэтгүүлчийг маань үлдэж, ажлаа хийхийг шаардаад “Орлого гайгүй олж магадгүй, царайлаг юм” гэлээ. Бид хувцас солих өрөөнд орж нэг цүнхэндээ нөгөө цүнхээ чихэж хийчихээд гарч зугтав. Зочид буудлаас гарч гүйсээр баруун дөрвөн зам хүрч байж сая тайвширлаа.
Бид ч яах вэ зугтаж чадлаа. Харин хүний эрхэнд “хүлээтэй” үлдсэн тэр охидыг бодохоор санаа зовохгүй байж чадсангүй. Цэцэг цэврүү шиг эдгээр охид ийнхүү мөнгөнд улайран, архи тамхинд шунаж амьдарч байгаа нь дэндүү эмгэнэлтэй. Тэднийг буруу зам, харанхуй хогил руу чирч байгаа зочид буудал, саун, массаж нэртэй аймшгийн газар ганц “”Аянчин” биш ээ. Улаанбаатараар нэг буглаж, бугшсан энэ идээ, бээрийг шахаж, цэвэрлэхгүй байгаад байгаагийн учир юу юм бол?
Дашрамд дурдахад, тус сауны хананд:
“Аянчин” ХХКомпанийн хамт олонд:
“Цагдаагийн байгууллага үүсэн байгуулагдсаны 85, нийслэлийн Цагдаагийн газар үүссэний 80 жилийн ойд зориулан эд материалын болоод, санхүүгийн тусламж үзүүлсэн танай хамт олонд талархаж дурсамж гардуулав.
Баянгол дүүргийн цагдаагийн хэлтэс” гэсэн батламж өлгөжээ.
“Нууц дуран” энэ удаа Баянгол дүүргийн 19 дүгээр хороонд орших “Түндэмүн” сауны баруун талд байрлах “Аянчин” зочид буудлыг “дурандав”. Энэхүү зочид буудлын хонгилд байдаг саунд биеэ үнэлэгчид орогнодог гэсэн яриа чих дэлссэн юм. Тус саун, буудлын гол хөрөнгө оруулагчид нь тэр охид гэнэ.
Сауны эзэн Болороо гэх эмэгтэй зарын лавлах 1939 дугаарт “Иллэг хийх охид ажилд авна” хэмээн зар өгч, 9605014... гэсэн дугаар тэмдэглүүлжээ. Утсаар яривал “Ирээд уулз” гэв. Ийнхүү “ажилд орохоор” зочид буудлыг зорив. Очвол үйлчилгээний ажилтан биднийг тослоо.
-Болороо гэдэг эмэгтэйтэй уулзах гэсэн юм. Дуудаад өгөхгүй юү?
-Цаад шатны чинь хажууд хонгил руу ордог шат бий. Тийшээ ор.
Түүний зааснаар доош ороход чийгтэй бүгчим, эвгүй үнэртэй агаар хамар цоргив. Бид явсаар текний өрөөнд ороход 30 нэлээд гарсан болов уу гэмээр насны эмэгтэй байх аж.
-Болороо гэж та юу?
-Би байна, яасан.
-Тантай ярьсны дагуу ирлээ.
-Аан, тэр хүүхдүүд үү. Хоёулаа гэл үү?
-Тийм.
-Та хоёрыг хэн гэдэг вэ. Өмнө нь ажиллаж байсан уу. Бичиг баримт чинь бий юү?
-Ажиллаж байгаагүй ээ. Бичиг баримтын хувьд, өнөөдөр шууд ажилд орчихно гэж бодоогүй болохоор авчирсангүй. Маргааш авчиръя гээд нэрээ худлаа хэлэв.
Биднийг ийн хариулахад тэрбээр “Хөөе Чимгээ, хүрээд ир. Энэ охидтой уулзаад ажилд авч болох эсэхийг нь мэдээдэх” гэв. Тэр бүсгүй биднийг дагуулан хувцас солих өрөөнд орлоо.
-Та хоёр өмнө нь ажиллаж байгаагүй гэл үү?
-Тийм ээ.
-Тэгээд ажиллаж чадах уу. Дан ганц иллэг хийнэ гэж ойлгоод байгаа юм биш биз дээ. Ер нь бол манайд ямар ажил хийнэ гэдгээ гадарлаж байгаа юм байгаа биз дээ?
-Иллэг л хийнэ биз дээ. Эсвэл...
-Энд хүмүүс иллэг хийлгэх гэж орж ирдэг гэж бодоо юу. Битгий сонин юм яриад бай. Үйлчлүүлэгчид юу хүснэ, тэр бүхнийг биелүүлэх ёстой. Харин хийсэн ажлынхаа хөлсийг хангалттай авах хэрэгтэй. Орлогынхоо 50 хувийг эзэнд өгнө. Үлдсэн нь чинийх. Чи өөрөө сайн ажиллаж, үйлчлүүлэгч ихтэй байвал өдөрт 100000 төгрөг өлхөн олно шүү. Та хоёр тамхи татаж, архи ууж чадах л байлгүй. Үйлчлүүлэгч хүсэх юм бол хамт наргиж болно. Эндээс гараад үргэлжлүүлэхийг хүсвэл дээд буудалд орчихдог юм. Нэг цагийн хөлс нь 35000 төгрөг. Ингэхэд ямар сонин хувцас өмссөн юм бэ. Наад хувцсаа соль. Биеэ барьсан богино даашинз, өсгийтэй сандаал өмс. Мөн наад нүүр, амаа буд. Энд ажилладаг охид яаж будсаныг харсан биз дээ. Тэдэн шиг буд. Тэгэхгүй бол үйлчлүүлэгчид дэндүү хүүхэд шиг гээд голоод байдаг юм. Аан тийм, нэг зүйлийг та хоёрт сануулмаар байна. Орж ирсэн хэнээс ч мөнгө салгахгүйгээр гаргаж болохгүй. Аль болох сайхан аашилж, найрч байгаад мөнгийг нь салга. За ерөнхийдөө нэг иймэрхүү, асуух зүйл гарвал лавлана биз. Би урьд шөнө 05.00 цаг хүртэл ажилласан болохоор одоо буулаа. Тиймээс та хоёр манай нэг охинтой өнөөдөр ээлжинд гарчихаж чадна биз дээ гэв.
Ийнхүү бид “ажилтай” боллоо. Тус саунд дөрвөн охин иллэг хийх нэрээр биеэ үнэлдэг бөгөөд тэд 24 цаг ажиллаад нэг хоног амардаг аж. Охидыг ажвал гурав нь 19-20 орчим настай. Харин биднийг ажилд тэнцэх үгүйг шалгаж “ярилцлага”-нд оруулсан Чимгээ 28-29 насны, энэхүү ажлыг нэлээд олон жил хийсэн нэгэн гэсэн.
Ажлаа хүлээж аваад удаагүй байтал /14.00 цагийн үед/ Христийн сүмийнхэн угаалга үйлдэхээр ирлээ. Гэтэл Болороо “Энэ хүмүүсийг явсны дараа та хоёрыг гаргая” гээд том буйдантай иллэгний өрөөнд цоожилдог юм байна. Ингэж бид цаг гаруй “хоригдов”. Сүмийнхнийг явсны дараа Болороо биднийг өрөөнөөс гаргаад өөрөө амрахаар хэвтэв. Бидэнтэй цуг ээлжинд гарсан Х-тэй ийн ярилцлаа.
-Хүмүүс ер нь хэдэн цагийн үед орж ирдэг вэ?
-Гэгээ тасрангуут л цувж эхэлнэ. 19.00 цагаас гэх үү дээ.
-Тусгай үйлчилгээ хийлгэх гэж байгааг нь яаж мэдэх вэ. Бид өөрсдөө асуух ёстой юу?
-Зарим нэг сурцтай үйлчлүүлэгч таалагдсан охиноо сонгоод иллэгийн өрөөнд орчихдог юм шүү дээ /инээв/. Гэхдээ та хоёр санаа зоволтгүй ээ. Орж ирсэн хүмүүст Болороо эгч бид хоёр яриад өгнө.
-Бас сонголт хийдэг хэрэг үү?
-Мэдээж шүү дээ. Манайх охидоо үйлчлүүлэгч нартаа харуулдаг юм. Тэндээс л сонгоно шүү дээ. Мөнгөө төлж байгаа хүмүүс шилж голох нь бий. Тэдний эрх биз дээ. Зарим охин цаад хүнээ голж шилээд маяглаад байдаг. Та хоёр тэгэхгүй юм байгаа биз дээ. Тэгээд ч бидэнд хүн нь бус, мөнгө нь чухал.
-Та нар өдөрт хэчнээн хүнд үйлчилдэг вэ?
-Янз бүр. Заримдаа бүр “үсрэх”-гүй /биеэ үнэлэхгүй/ хоосон хонох өдөр байдаг л юм.
-Ийм ажил хийдэгтээ гутардаг уу?
-Үеийнхээ хөвгүүдээс л ичдэг. Орж ирчихээд “Яагаад ийм ажил хийдэг юм бэ, больж болдоггүй юм уу, Чи хэчнээн хүнтэй унтаж үзсэн бэ” гээд элдэв юм шалгаагаад хэцүү. Сайн таньдаг хүн маань ороод ирвэл бушуухан л нуугддаг.
-Чамд найз залуу бий юү?
-Байлгүй яах вэ. Байх байхдаа хоёр бий. Би эрчүүдэд итгэдэггүй тул нөөцтэй байдаг гэх үү дээ. Нэг нь хуурахад нөгөөх нь үлдэнэ гэсэндээ тэр.
-Тэд ийм ажил хийдгийг чинь мэдэх үү?
-Нэг нь мэднэ ээ. Гэсэн ч надаас холддоггүй. Тэгэхээр түүнийг татдаг нэг зүйл надад байна аа даа /инээв/.
-Чи биеэ үнэлээд хэдэн жил болж байна вэ?
-Жил гаруй. Энд орохоос өмнө Төмөр замд байрлалтай нэг сауны газарт ажилладаг байсан.
-Олсон мөнгөө хуримтлуулж чаддаг уу?
-Мөнгө хурааж чаддаггүй. Долоо хоногт 300000-500000 төгрөг халаасалчихдаг ч олсныхоо хэрээр үрдэг.
-Энэ их мөнгийг юунд зарцуулдаг байна аа. Мэдээж гэрийнхэндээ өгдөг л биз дээ?
-Яалаа гэж. Би гэрийнхэндээ ганц ч зоос хялайлгадаггүй. Эмэгтэй хүн болсон хойно хувцас хунараас өгсүүлээд авах юм мундахгүй. Дээр нь шинэ хувцас авсан өдрөө заавал шоудна. Бүр сурчихсан байна лээ. Шоудахгүй л бол санаа амардаггүй. Шинэ хувцсаа мялааж байгаа хэрэг. Тэгээд л залуустай танилцаж шоугаа үргэлжлүүлж, буудалд ороод л өнөөдөр олсон мөнгө “будаа”. Иймэрхүү янзаар л өдөр хоногийг өнгөрөөдөг. Удахгүй та нар ч гэсэн тийм болно доо.
-Гэрийнхэндээ баригдчихвал яана?
-Зөөгч хийдэг гээд ойлгуулчихсан. Ингэхэд та хоёр ажлын гол “зэвсэг”-ээ авчирсан уу? Яагаав нөгөө бэлгэвч.
-Өөрсдөө авчирдаг хэрэг үү. Эндээс өгдөггүй юм уу?
-Ер нь бол бэлгэвчийг өөрсдөө бэлддэг юм. Энэ хонгилд орж ирсэн л бол ажлын 24 цаг дуустал гарна гэж байхгүй. Тэр дундаа шинэ хүүхдүүд. Одоо яана.
Түүнийг ингэж хэлэхэд өөрийн эрхгүй түгшиж эхлэв. Тэрбээр бидэнтэй ярьж суух зуур гар утас нь зогсоо зайгүй дуугарах ба тэр бүрт хариулна. “Өө, миний “өвөө” юү. За юу байна. Уулзъя аа, бололгүй яах вэ, гэхдээ өнөөдөр би ээлжтэй байна, амжихгүй бол найзыгаа явуулчихья. Болно биз дээ. Харин та гомдоохгүйгээ мэднэ биз” гэхчлэн айлгүйтнэ.
Бид ийн ярьж суутал олон хүний хөлийн чимээ сонсогдов. Цаг харвал хэдийнэ 20.00 цаг болжээ. Дөрвөн залуу орж ирж харагдав. Болороо тэдэнтэй уулзсаны дараа Х бидэн дээр ирээд “Дөрвүүлээ иж бүрэн үйлчилгээ авах гэнэ, бэлдээрэй” гэх нь тэр. Тэгсэн Болороо Х-г дуудаад өөр өрөөнд орлоо. Тэдний ярилцахыг сонсвол “Энэ хоёр харваас туршлагагүй юм, шууд оруулчихвал баллаад хаячихдаг болов уу яадаг бол. О-г дуудаад та хоёр эхний ээлжинд ор” гэх нь дуулдав. Тэднийг өрөөнөөс гарч ирмэгц бид “Өдөржин хоол идээгүй, өлсөөд байна гарч юм идчихээд ирье” гэж гуйлаа.
Болороо: -Тэгвэл та хоёр энэ хүмүүсийг усанд орж байх зуур буудлын ресторанаас хоол захиалаад идчих.
-Болороо эгч ээ, рестораны хоол дэндүү үнэтэй юм. Гялс гараад ирье тэгэх үү. Тэгээд бас миний бие өвдөөд байна хэмээн жүжиглэв.
Тэрбээр нэлээд ундууцсаны эцэст зөвшөөрсөн боловч намайг ганцаараа яв гэв. Харин цуг явсан сэтгүүлчийг маань үлдэж, ажлаа хийхийг шаардаад “Орлого гайгүй олж магадгүй, царайлаг юм” гэлээ. Бид хувцас солих өрөөнд орж нэг цүнхэндээ нөгөө цүнхээ чихэж хийчихээд гарч зугтав. Зочид буудлаас гарч гүйсээр баруун дөрвөн зам хүрч байж сая тайвширлаа.
Бид ч яах вэ зугтаж чадлаа. Харин хүний эрхэнд “хүлээтэй” үлдсэн тэр охидыг бодохоор санаа зовохгүй байж чадсангүй. Цэцэг цэврүү шиг эдгээр охид ийнхүү мөнгөнд улайран, архи тамхинд шунаж амьдарч байгаа нь дэндүү эмгэнэлтэй. Тэднийг буруу зам, харанхуй хогил руу чирч байгаа зочид буудал, саун, массаж нэртэй аймшгийн газар ганц “”Аянчин” биш ээ. Улаанбаатараар нэг буглаж, бугшсан энэ идээ, бээрийг шахаж, цэвэрлэхгүй байгаад байгаагийн учир юу юм бол?
Дашрамд дурдахад, тус сауны хананд:
“Аянчин” ХХКомпанийн хамт олонд:
“Цагдаагийн байгууллага үүсэн байгуулагдсаны 85, нийслэлийн Цагдаагийн газар үүссэний 80 жилийн ойд зориулан эд материалын болоод, санхүүгийн тусламж үзүүлсэн танай хамт олонд талархаж дурсамж гардуулав.
Баянгол дүүргийн цагдаагийн хэлтэс” гэсэн батламж өлгөжээ.
aimaar yumooooo