Keep me signed in.
Орчлон ертөнцийг улам яруухан дуулнам би Орсон борооны ус цэцгийн шилбэн дээр тунаж үлдэхийн цагт Орчлон ертөнцийг улам ялдамханаар хайрланам би Орой намрын бороонд цэцгийн шилбэ жиндэхийн цагт Орчлон ертөнцөд улам ихээр хоргодном би Одоо биш ч маргааш үүл хөллөн бороо зүсэрнэ гэхээс Орчлон ертөнцөд улам ихээр шунан дурланам би Орох борооны түрүүчээр шүлгээ бичнэ гэхээс Ижийдээ очоогүй хаврын салхины үзүүр жавартай Энд удаан суувал цас ханзарахыг мартах нь ээ Эрх хонгор сэтгэл ижийдээ зүүгдэхгүй удахлаар Ивэлж байгаа ертөнцөөс сүү залгилж сэрээд байна Нутгийн тоос үнэртүүлж айлчин гийчин буугаад Нуугьсан зөөлөн яриагаар орон хотыг сонирхоно Ижий чинь явууллаа гэж идээ сүү задлаад Энэ тэрийг түгээх нь улам ихээр уяруулна Маргааш нутаг явлаа ижийдээ очлоо гэхээр Маргад цагаан саран дагаж хөөрөөд өрөвдөлтэй Мартаж санасан өдрүүд гэмээ цайруулах гэсэн юм шиг Манцуйны үнэртэй салхиар даллаж дуудаад уяралтай Эрдэнийн үрэл шиг замбуулинд амиа хуваасан ижий минь Ивээлээ ивэлгэн хөхүүлж сүү болгон залгилуулсан юм Ийм дулаахан өвөрт нь хөлөө жийж суугаад Ийм яруухан үгээр шүлэг бичих л уяралтай Өрөл мөндөр замбуулинг улам яруухан дуулнам би Өвсний үзүүр бөхөлзөөд молрын салхи үнэртэхийг нь ээ Өдөр өдрийнх нь амгаланг улам ялдамхнаар угтнам би Өөрийг минь хүн болгосон ижий аав хоёрыг ээ. Сарны өлмийд мөргөж улам яруухан дуулнам би Салхин зүг дэргэх морьд тургилах чимээгий нь ээ Нарны өлмийд мөргөж улам яруухан дуулнам би Намайг хүн болгосон өрөл замбуулинг яанам бэ
Нар шингэхэд гэгээн хайр жаргахгүй Нас өтлөхөд нандин хайр уйдахгүй Намар болоход ариун хайр гандахгүй Нэг л насаараа мөнх хайр минь бөхөхгүй Үүрд хайрлая чамайгаа
42321
42320
42319
42318
42317
42316
42315
42314
42313
42312
42311
42310
42309
42308
42307
42306
42305
42304
42303
42302
42301
42300
42299
42298
»
42296
42295
42294
42293
42292
42291
42290
42289
42288
42287
42286
42285
42284
42283
42282
42281
42280
42279
42278
42277