“Эмэгтэй хvн өөрийгөө л хайрлаж явах хэрэгтэй. Бусад хvмvvс чамайг хэчнээн хайрладаг байлаа ч тэр нь vvрдийнх биш гэдгийг хэзээ ч мартаж болохгvй. Өдий наслахдаа vvнийг л мэдээгvй явсан хvн дээ, би” хэмээн бvсгvй шvvрс алдаж сууна. Овортой харагдах тvvний насыг царайд нь илрэх гуниг гутрал улам л нэмнэ.

Дээгий цэл залуухан байхдаа хvнтэй гэрлэж гурван хvvхдийн ээж болжээ. Оюутан байхдаа Улсын Багшийн дээд сургуульд суралцдаг годгор шар залуутай танилцаад, vерхэж явсан vед нь тvvнд жигvvр ургасан юм шиг санагдаж байжээ. Бригадын улаан буланд орой бvр болдог vдэшлэгт тэд хөтлөлцөн очино. Дээгий ч сайхан охин байжээ. Тvvнд хөл алдан гvйх залуус олон байсан ч ухаалаг, нийтэч шар залуу л тvvнийг соронзтой юм шиг татаж байж. Намрын ажил дуусч, оюутнууд сургуульдаа буцсаны дараа Улсын багшийн дээд сургуулийг Монгол Улсын их сургуультай холбосон нэгэн жим зурайв.

Удалгvй төр өөрчлөгдөж, зах зээлийн нийгэмд шилжихэд дөнгөж сургууль төгсч байсан тэдэнд хvнд тусчээ. Хоёул ажилгvй, гэтэл хоёр хvvхэд тэжээх ёстой байдаг. Ингээд л хvмvvсийн жишгээр “гахай” vvрээд ганзгын наймаанд шогшиж эхлэв. Дээгий ч гараа хумхиж суусангvй. Хоёр хvvхдээ ээж, аав дээрээ орхиод нөхөртэйгөө хамт наймаанд явж, Дэнжийн мянгын зах дээр зогсож Эрээнээс дарсан бараагаа зарах болов. Ингэж байтал ангийн арьсаар малгай, шуба хийж Орост аваачин зарвал илvv ашигтайг мэдэж хөх зvv хөндлөн барьж vзээгvй Дээгий оёдолчин болох нь тэр. Оёсон зvйлээ хойд хөршид аваачиж зараад эргэж ирэхдээ орос чихэр авчирч бөөндөнө.

Одоо тэд хэд хэдэн дэлгvvртэй болжээ. Овоо хэдэн төгрөг хураасных, гэрийн ажилд биеэ хуваах гэж тvvртээд яахав гэж ярилцаад гэрийн vйлчлэгч авав. Залуу хvн vг даахгvй, ажил хийж сураагvй гээд Дээгий өөрөө vеийн эмэгтэйг гэрийн vйлчлэгчээр сонгов. Намбалаг, нvдэнд дулаахан тэр эмэгтэй Дээгийгийн төдийгvй хvvхдvvдийнх нь сэтгэлд нийцсэн байна. Нөхөр нь тухайн vед “Чи өөрөө л мэдээд ажилд ав. Хоол сайн хийдэг байвал л болно” гэж байжээ.

Гэрийн vйлчлэгчтэй болсноос хойш оройд гэртээ ирэхэд хоол унд бэлэн, гэр цэвэрхэн, цаанаа л сэтгэл амар байдаг болов. Дээгий vvнд урамшин, ахиухан цалин өгч завтай vедээ аминчхан яриа өрнvvлдэг болов. Ингэсээр нэг л мэдэхэд гэрийн vйлчлэгчээ найз нөхдийнхөө нэг мэт бодох болжээ. Тvvнтэй өрнvvлдэг яриа нь илvv нээлттэй болж нууцаа ч хуваалцах болов. Өөрийг нь найзынхаа адил vзлээ гээд гэрийн vйлчлэгч нь ажил vvргээ цалгардууна гэж vгvй. �vнд нь Дээгий баярлана.

Жилийн өмнө ажилчдынхаа зул сарын баяраар Оюунааг урьжээ. Тэр энэ vдэш маш сайхан харагдаж байв. Цээж, нуруугаа ил гарган богинохон улаан даашинз өмссөн Оюунаа Дээгийгийн дэргэд охин нь юм шиг харагдана. �е чацуу хэрнээ угийн залуу харагддаг Оюунаа энэ vдэш улам л залуужжээ. Дээгий тvvнийг хараад атаархах сэтгэл төрөв. Баярт уригдсан найз эрчvvд нь бvгд л Оюунаад нvд унагаж, нууцаар харц шидэх аж. Нөхөр нь хvртэл гэрийн vйлчлэгчээ сэм сэмхэн хараад байгааг Дээгий анзаарлаа.

Баярын дараа Дээгий дэлгvvр хэсэж Оюунаагийн өмсдөг шиг хувцас цуглуулав. Өөрийг нь сонжиж гайхан харах худалдагч охидод “дvvдээ авч байгаа юм” гэж тайлбарлаж байлаа. Гэртээ ирээд авсан хувцсаа өмсч vзэхэд өөрт нь огт зохисонгvй. Өөрийнхөө таргалж, хөгширснийг мэдээд Дээгий сэтгэлээр унаж хэсэг уйлжээ. Эрчvvдийг хуйлруулж явсан урьдын Дээгий биш болжээ. Гялалзсан хар нvднийх нь цог унтраад зовхи нь унжиж.

Энэ vед гэрийн vйлчлэгчийнх нь хэлж байсан vг, өгч байсан зөвлөгөө санаанд нь ороход галзуурах шахав. Оюунаа тvvнд гоо сайханд орж, vснийхээ засалтыг өөрчил, хоолны дэглэм барь гэж зөвлөхөд “Над шиг хөгшин авгайг хэчнээн тордоод нэмэргvй. Хvvхэд нохойн доог болох байлгvй” гээд тоодоггvй байж.

Энэ тухай Дээгий “Тэр vед л би өөрийгөө эмэгтэй хvн гэдгээ мэдэрсэн. Өмнө нь би сайхан гэр бvлтэй, юугаар ч дутахгvй амьдарч байна гэж боддог байлаа. Гэтэл андуурсан байж. Нөхөр маань Оюунааг ширтээд байгааг мэдсэн тэр мөчид л би өөрийгөө ямар байдалд байгааг ойлгосон. Амьдралд нухлуулаад ийм болчихсон гэж өөрийгөө зөвтгөж vзсэн ч миний арчаагvйгээс болсон гэдгийг сvvлд ухаарсан юм. Оюунаа ч борог амьдралд нухлагдаж, хар ажил хийж vзсэн. Гэрийн vйлчлэгч хийж яваа хvн биеэ сайхан авч явах ёстой болоод л энэ байх гэж бодож байсан ч тэр өмнө нь ийм ажил хийж байгаагvй юм билээ. Тэгэхээр ийм сайхан байгаа нь тvvний арчаатайнх. Харамсалтай нь нөхрөө тvvнд vvрд алдсаныхаа дараа л би vvнийг ойлгосон” гэв.

Зул сарын баяраас хойш Дээгий гоо сайхандаа анхаардаг болжээ. Гэсэн ч энэ нь нөхрөө тогтооход хэрэг болсонгvй, оройтсон байж. Том хvvгээ зуны амралтаар нь Бээжинд хятад хэлний курст суулгахаар сургуульд нь аваачиж өгөөд ирэхэд нөхөр нь эзгvй байв. Утас нь холбогдсонгvй. Бага хvvгээ эцэг эхдээ орхиод хөдөө явсан аж. Энэ нь Дээгийг Бээжин явсан өдөртэй хугацааны хувьд таарч байсанд сэтгэлд нь хар бууж гэрийн vйлчлэгчээ сураглавал хvv нь “Аав Оюунаа эгчийг долоо хоног ирэхгvй гэж хэлсэн” гэжээ. Дээгий Бээжинд долоо хононо гээд явсан ч очсон газарт нь цаг агаар тааруу байснаас тэрбээр товлосон хугацаанаасаа өмнө буцаж ирсэн аж.

Дээгий нөхрөө хаачсаныг мэдэж чадаагvй тул өөрийгөө хvчлэн тайвшруулаад ухаан сийлжээ. Хадмууддаа ОХУ-аас бараагаа татахаар явлаа гэж хэлээд хvvгээ авч, хvvхдийн зусланд явуулаад өөрөө нөхрөө отов. Дээгийгийн таамаглал vнэн байжээ. Нөхөр нь Оюунаатай хамт ирэв. “�гvй л байгаасай” гэсэн горьдлого нь талаар өнгөрч нөхөртөө гомдох, vзэн ядах сэтгэл төрөв. Сайхан амьдралын төлөө хамтдаа зvтгэж залуу нас, гоо сайхнаа золиослосныг нөхөр нь эс хайхарсанд Дээгий маш их гомдож байлаа. Даанч тvvний нулимс туулсан амьдралынх нь алдааг цэвэрлэж чадсангvй.

Гэрлэлтээ цуцлуулж өмч хөрөнгөө хуваах болоход нөхөр нь Дээгийд ганцхан дэлгvvр өгөв. Хуруу хумсаа баран байж хуримтлуулсан хөрөнгөнд нь зvгээр л эзэн болох гэж буй гэрийн vйлчлэгчээ vзэн ядаж шvvхээр заргалдсан ч vр дvнд хvрсэнгvй. Нөхөр нь тvvнд хоёр өрөө байрны мөнгө л нэмж өгчээ.  <daum.netees >