Би 37 настай. Нөхөр 2 хүүхдийн хамт амьдардаг. Амьдрал минь санаснаар минь бүтээгүй ч хоёр үрийнхээ төлөө өдөр өдрийг худлаа инээж өнгөрөөж явнаа би. Танай нэвтрүүлгийг үзээд шууд.мн сайтад захиа бичлээ. Нэр ус, нүүр царай маань гарахгүй учир сэтгэлээ онгойтол бичиж болохоор санагдлаа. 10 жилээ төгсөөд байрныхаа нэгэн залуутай үерхэж хөөрхөн хүүтэй болсон. Гэхдээ тэр залуугийн хувьд би зүгээр сонирхол төдий байсныг удалгүй мэдсэндээ. Одоо тэр залуу миний сайн найзтай минь суугаад гурван хүүхэдтэй амьдарч байгаа. Би тухайн үед найзыгаа бас хүүгийнхээ аавыг үзэн яддаг байсан ч саяхныг хүртэл найзтайгаа энгийн дотно харьцаанд байсан. Хүүгээ хоёр настай байхад нь би их сургуулийн ангийн маань найз болох хүнтэй танилцсан. Машин засварын газар ажиллуулдаг гэх тэр залуугийн, амьдрал үзэж борог амьдралд нухлагдсан нь надад үнэхээр таалагдаж байсан. Урд нь эр хүнд итгээд нэг алдсан би тэр залууд нүүр өгөхгүй ч цаанаа хүлээн зөвшөөрч байсаан. Тэгээд бид, хоёр жил үерхэж байж гэр бүл болсондоо. Эхэндээ би хүүхэдтэй гэдгээ нууж дараа нь хүүхэдтэй гэдгээ хэлтэл хэрхэн хүлээж авхыг нь ажиглатал нээх цочирдолгүй би сайн аав байж чаднаа гэж хэлж байсандаа. Одоо бид хоёр хүүхэдтэй. Бид хоёрын дундаас нэг хүү төрсөн. Гурван насны зөрөөтэй хоёр хүү маань бид хоёрын аз жаргал. Нөхөр маань сайн аав байж чаднаа гэдэг үгэндээ хүрч хоёр хүүгээ ялгалгүй сайхан өсгөж байна.

Харин нөхөр маань сайн нөхөр байна гэдэгтээ хүрч чадаагүйдээ. Жил хагасын өмнө анхны хүүгийн маань аавтай суусан найз маань нөхөрт маань урд нь юу болсныг хэлж ам алдсан юм. Яагаад түүнийг хэлснийг би одоо хүртэл ойлгодоггүй. Түүнийг сонссон өдрөө нөхөр маань халамцуу орж ирээд их л бухимдалтай намайг их л өвтгөж эр эмийн ажлыг хийсэн. Маргааш нь их л ууртай чи намайг хуурсан гэж хэлээд алгадчихаад гараад явсан. Энэ амьдралынхаа тухай би олон удаа нөхөртөө ярихыг оролдсон боловч тэр бүрт нөхөр маань би сонсохыг хүсэхгүй байна. Өнгөрсөн амьдрал бидэнд хамаагүй. Дахиж битгий ярь гэж хэлдэг байсан. Үүнээс хойш нөхөр маань надтай үл хүндэлсэн маягаар харьцдаг болсон. Би ярилцья гэж боддог ч зүрх зориг маань хүрэхгүй л байна. Хэрвээ тэр зүйлийг ярих гэвэл улам л уур нь хүрэх байх.

Одоо нөхөр маань хаяа өөр өрөөнд хүүхдүүдтэйгээ унтаж байгаа. Заримдаа өрөөндөө орж ирээд их л бүдүүлэг надтай унтдаг. Надад үнэхээр хэцүү байна. Өнгөрсөн амьдралаа нууж явсан бол би өөрийгөө зүхэхсэн. Хүүхэдтэй гэдгээ би нөхрөөсөө нуугаагүй. Өнгөрсөн амьдралынхаа тухай тодорхой ярья гэвч нөхөр маань сонсохыг хүсээгүй, өнгөрсөн амьдралаа хоёулаа сөхөхгүй гэж хэлсэн. Би юунд буруутай вэ.

Бурууг хэн нэгнээс хайх шаардлага өдийд байхгүй ч найзыгаа бас тэр нөхрийг нь л үзэн ядаж байна. Би гэр бүлээ хамгшаалхыг аз жаргалтайгаар нь авч үлдэхийг хүсч байна. Би нөхөртөө юунаас ч илүү хайртай. Хоёр хүү маань хүртэл нэг л тухгүй болчих юм. Орой гэртээ харимгүй санагдах боловч нөхөр маань өнөөдөр ойлгоод ирэх болвуу гэж горьдоод холоо хийгээд л хүлээх юм. Гэвч бүгд хэвэндээ муухай харж хоолоо ч идэхгүй хүүхдүүдтэйгээ ч үг солихгүй зурагт үзээд л унтаад өгөх юм. Хоёр хүү маань аавдаа гэхэсээ илүү иамайг л их өрөвдөж байгаа бололтой. Бага хүү маань аавдаа бас уурлаад юм ярихаа ч болисон. Ийм л нэгэн гэр бүлийг яаж авархаа мэдэхгүй шаналж явнаа. Өнгөрсөн амьдралдаа алдсан нь миний буруу юу. Би алдаа гэж бодохгүй байна. Хүнд итгэснийхээ төлөө би юунд буруутай гэж. Одоо хүнийг хайралж байгаадаа юунд буруутай гэж. Өнгөрсөн амьдрал хамаагүй гэж хэлчихээд одоо яагаад ингэж хандаж байгаан бэ. Нөхөр маань салах гээд байгаан бол тэрийгээ хэлээсэй. Хүүхдүүд маань насанд хүрч байна. Энэ үед нь би гэр бүлээ сүйтгүүлэхийг хүсэхгүй байна.